Σε έναν άτυπο αγώνα δρόμου θα επιδοθεί για όλον τον υπόλοιπο μήνα ο πρόεδρος της Γαλλίας και το επιτελείο του προκειμένου να προχωρήσει με όσο το δυνατόν πιο γοργούς ρυθμούς η προαναγγελθείσα αναθεώρηση της εργατικής νομοθεσίας: μια δέσμη μεταρρυθμίσεων που σύμφωνα με τα γαλλικά ΜΜΕ, αποτελούν και το μεγάλο πολιτικό στοίχημα του Εμανουέλ Μακρόν, καθώς θα καθορίσουν και το πολιτικό μέλλον του για την επόμενη πενταετία -για να μην πουμε ότι θα αποτελέσουν και την σημαντικότερη παρακαταθήκη του στα του γαλλικού κράτους.
Με την Γερουσία να έχει ψηφίσει με μεγάλη πλειοψηφία ώστε η κυβέρνηση να καταρτίσει τον σχετικό νόμο ώστε να περάσει αυτός όσο πιο σύντομα γίνεται από το Κοινοβούλιο, ανοίγει ουσιαστικά ο δρόμος προκειμένου ο Μακρόν να υλοποιήσει ό,τι είχε υποσχεθεί προεκλογικά: ότι αφενός θα απελευθερώσει την αγορά εργασίας της δεύτερης ισχυρότερης οικονομίας στην ευρωζώνη, με στόχο να γίνουν πιο εύκολες οι απολύσεις αλλά και οι προσλήψεις κι αφετέρου να μειώσει την ανεργία από 9,4% σήμερα στο 7% έως το 2022. Η πολυθρύλητη απελευθέρωση της αγοράς εργασίας θα στηριχτεί εν πολλοίς πάνω στο σκανδιναβικό μοντέλο, με στόχο τη μείωση του εργατικού κόστους και την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους (flexisecurité).
Ποιες είναι οι 6 μεγάλες αλλαγές
Οι αλλαγές που θέλει να κάνει ο Μακρόν απευθύνεται και στους 3,5 εκατ. ανέργους της χώρας, πολλοί από τους οποίους είναι νέοι που ψάχνουν και δεν βρίσκουν δουλειά κι είναι οι εξής:
- Θέλει να δώσει στους εργοδότες μεγαλύτερη ευχέρεια να διαπραγματεύονται με τους εργαζομένους τους για τις εργασιακές σχέσεις, σε επίπεδο επιχείρησης και όχι με βάση συλλογικές συμβάσεις που ισχύουν σήμερα για ολόκληρους κλάδους. Να δώσει δηλαδή προτεραιότητα στην υπεροχή των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών, συλλογικών συμβάσεων.
- Θέλει να μειωθεί το άνω όριο των αποζημιώσεων που θα μπορούν να επιδικάζουν τα δικαστήρια σε εργαζομένους όταν τέτοιες υποθέσεις καταλήγουν στη Δικαιοσύνη. Με τον τρόπο αυτόν ο Μακρόν θεωρεί ότι οι εργοδότες θα προσλαμβάνουν πιο εύκολα προσωπικό αφού η Γαλλία σήμερα έχει από τις πιο αυστηρές νομοθεσίες στον τομέα αυτόν.
- Θέλει να αλλάξει ο τρόπος διαπραγμάτευσης των εργαζομένων με τις εταιρείες ώστε να μην υπάρχει πληθώρα από επιτροπές που να συζητούν για πολλά διαφορετικά θέματα η καθεμία, με αποτέλεσμα να υπάρχουν καθυστερήσεις. Στόχος είναι να διαπραγματεύεται με την εργοδοσία μια επιτροπή κάθε φορά για κάθε είδους ζήτημα – από θέματα ασφάλειας στον χώρο εργασίας μέχρι τις ώρες απασχόλησης.
- Η κυβέρνηση θέλει να καταστήσει πιο αυστηρή την πρόσβαση σε επιδόματα ανεργίας μειώνοντας τη διάρκεια των επιδομάτων και περιορίζοντας τον αριθμό των θέσεων εργασίας τις οποίες ένας άνεργος έχει τη δυνατότητα να απορρίψει. Με τις νέες αλλαγές, οι εταιρείες θα μπορούν να απολύουν ευκολότερα στελέχη σε περιόδους οικονομικών κρίσεων, αλλά οι άνεργοι θα λαμβάνουν μεγαλύτερα επιδόματα.
- Ο Μακρόν επιθυμεί να κρατικοποιήσει τον οργανισμό που διαχειρίζεται την κοινωνική ασφάλιση και την αποζημίωση των ανέργων στην Γαλλία (Unedic), ο οποίος αυτή τη στιγμή διοικείται από συνδικάτα. Ο συγκεκριμένος οργανισμός παρουσιάζει έλλειμμα ύψους 33,6 δισ. ευρώ.
- Ο Μακρόν επιθυμεί να απαλείψει πλήρως τις ασφαλιστικές εισφορές για τον τομέα της υγείας, καθώς αυτή τη στιγμή θεωρούνται από τις υψηλότερες στην Ε.Ε. Με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση αποσκοπεί στην ενίσχυση της καταναλωτικής δαπάνης των μισθωτών. Οι ασφαλιστικές εισφορές, ωστόσο, θα αντικατασταθούν από έναν υφιστάμενο φόρο (CSG), ο οποίος θα εφαρμοστεί σε όλα τα εισοδήματα αλλά και στις συντάξεις, με στόχο να αποφέρει στα ταμεία της δημόσιας διοίκησης περισσότερα από 20 δισ. ευρώ.
Τέλος, και με το μεγάλο στόχο να είναι η μείωση της ανεργίας των νέων κάτω των 25 ετών, η κυβέρνηση Μακρόν επιθυμεί να αυξήσει τα προγράμματα επιμόρφωσης για τους ανέργους προκειμένου να καταστεί πιο ομαλή η ένταξή τους στην αγορά εργασίας. Σε αυτό το πλαίσιο θα αυξηθούν οι δαπάνες, ύψους περίπου 4,5 δισ. ευρώ, οι οποίες χορηγούνταν μέχρι πρότινος για την ένταξη των ανέργων σε ειδικά προγράμματα επιμόρφωσης.
Όπως σχολιάζουν τα γαλλικά ΜΜΕ, με τις κινήσεις αυτές, ο Μακρόν ελπίζει ότι θα πετύχει εκεί που απέτυχαν πολλοί προκάτοχοί του, συμπεριλαμβανομένου του Φρανσουά Ολάντ, οι οποίοι θέλησαν να προχωρήσουν σε παρόμοιες μεταρρυθμίσεις με στόχο την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της γαλλικής οικονομίας. Προς το παρόν εργαζόμενοι, άνεργοι, εργοδότες αλλά και τα αντιπολιτευόμενα κόμματα κρατούν στάση αναμονής, περιμένοντας τις τελικές ρυθμίσεις στο νομοσχέδιο, οι οποίες αναμένεται να παρουσιαστούν μετά το Δεκαπενταύγουστο.
