Της Ευτυχίας Λαμπροπούλου
Όσο σκέπτεται κανείς το πολιτικό τοπίο έτσι όπως έχει διαμορφωθεί αυτή τη στιγμή θέλει να γελάσει , να κλάψει, να βρίσει και όλα αυτά μαζί. Έπειτα κάθεται στον υπολογιστή του , με την ασφάλεια που του παρέχει η ηρεμία του καναπέ του τουιτάρει ή φεϊσμουκιάζεται και εκεί εκτονώνεται . Ποιος άραγε πολιτικός αρχηγός σήμερα έχει την ικανότητα και την δυνατότητα να δώσει φωνή στη σκέψη και την αγωνία όλων εκείνων που με φόβο θωρούν το αύριο;
Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ με την ουρά του ΑΝΕΛ , με τις ευλογίες του ΠτΔ , το σιγοντάρισμα του βούδα της Ραφήνας και με ορισμένους πρώην ΠΑΣΟΚΟΥΣ (πρόθυμους να βοηθήσουν) σηκώνει πανιά με δανεικά . O Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ζητάει εκλογές , όμως η Ν.Δ. δεν θέλει , δεν είναι έτοιμη και δεν μπορεί να κυβερνήσει κρατώντας τη καυτή πατάτα των ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων στα χέρια της.
Αυτό άλλωστε φαίνεται από την τακτική που ακολουθείται , η Ν.Δ. περιμένει πότε θα σαπίσει το φρούτο της κυβέρνησης για να πέσει, έτσι ώστε να αναλάβει την εξουσία αυτή . Γι’ αυτό ο Κυριάκος άρχισε τις περιοδείες, καλοχαιρετάει , χαϊδεύει αυτιά και ανοίγει για τα καλά το κουτάκι της υποσχεσιολογίας .
Ενώ κομματικά στελέχη , βουλευτές και παρατρεχάμενοι απολαμβάνουν τον καφέ τους σε γνωστά στέκια της Αθήνας και της Περιφέρειας , αμπελοφιλοσοφώντας, κουτσομπολεύοντας και προγραμματίζοντας τις καλοκαιρινές τους διακοπές με τα σκάφη τους. Ο πολύχρονος τακτικισμός της Ν.Δ. χωρίς κόπο που περίμενε να αναλάβει την εξουσία με μόνο όπλο τη φθορά της εκάστοτε κακιάς κυβέρνησης για τα καλά κρατεί .
Θα περίμενε κανείς πως ο Κυριάκος θα μπορούσε να λειτουργήσει με γνώμονα το συμφέρον της Χώρας με μια και μόνο προϋπόθεση να πει την ΑΛΗΘΕΙΑ και μόνο την ΑΛΗΘΕΙΑ. Τι θα κάνει με τις ορδές κρατικοδίαιτων συμβούλων και παρασυμβούλων ; Τι θα κάνει με το υπερδιογκωμένο δημόσιο ; Πως και με ποιους τρόπους θα μειώσει τις κρατικές δαπάνες; Πως θα φέρει επενδύσεις ; Πως θα τα βάλει με τα συντεχνιακά επαγγέλματα ; Πως θα αφαιρέσει το καρκίνωμα του κρατισμού σε μια κρατικοδίαιτη Χώρα;
Όπως εύστοχα αναφέρει σε πρόσφατο άρθρο του ο Επίτιμος Διεθνής Πρόεδρος της ΕΕΔ, κ. Αθανάσιος Παπανδρόπουλος <<Αν λοιπόν ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει πράγματι να γίνει ο ηγέτης της αλλαγής στην χώρα, θα πρέπει εδώ και τώρα, ξεκάθαρα, να τονίσει προς κάθε κατεύθυνση ότι ΘΑ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ αυτό το σύστημα. Μόνον αν ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ από τον κρατισμό και την πελατειακή διαφθορά, η Ελλάδα θα προκόψει>>.
Άραγε έχει σκοπό να κάνει κάτι τέτοιο ; Πριν μερικές μέρες ρίχνοντας μια πιο προσεχτική ματιά στα ονόματα που εκλέγονται στην πολιτική επιτροπή της Ν.Δ. παρατήρησα ότι σε ένα μεγάλο μέρος είναι οι ίδιοι άνθρωποι που το 2004-2009 έβαλαν το χεράκι τους στην κατρακύλα της Χώρας, με διορισμούς, ρουσφέτια, υπερδιόγκωση ελλείμματος , διόγκωση του δημοσίου με τα γνωστά επακόλουθα .
Πρόκειται για τους κλασικούς τύπους κομματάρχη που χώνονται δίπλα στον εκάστοτε Πρόεδρο για να εξασφαλίσουν κρατικοδίαιτες θεσούλες όταν πάρουν την εξουσία στα χέρια τους . Σύμβουλοι και Διοικητές Οργανισμών χωρίς ιδιαίτερες γραμματικές γνώσεις με μόνη περγαμηνή τη κομματική τους ταυτότητα.
Νομίζετε πως η Ν.Δ. δεν είχε ή δεν έχει ακόμα αντίστοιχους τύπους Καρανικά ; Όποιος το πιστεύει αυτό απλώς αεροβατεί. Ενώ οι γόνοι πολιτικών τζακιών , φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις της Π.Ε. της Ν.Δ. κληρονομώντας τα τέκνα τις πολιτικές καρέκλες και τους ψηφοφόρους από τους γονείς τους.
Δυστυχώς , η Ελλάδα βρίσκεται υπό καθεστώς ομηρίας , από τη μια του ΣΥΡΙΖΑ όπου προσπαθεί να εδραιώσει Σταλινικό καθεστώς , από την άλλη όλων εκείνων των δυνάμεων του εθνικιστικού λαϊκισμού που φιγουράρουν σαν τριτοκλασάτες γκόμενες σε καμπαρέ τελευταίας διαλογής.
Η Νέα Δημοκρατίας είχε και έχει μια καλή ευκαιρία να αποδείξει ότι μπορεί να φέρει αέρα αλλαγής, αφού αλλάξει τρόπο σκέψης και δράσης η ίδια . Κάτι που όπως φαίνεται μέχρι ώρας δεν έχει συμβεί . Έλα όμως που τα χρονικά περιθώρια στενεύουν και η Χώρα βυθίζεται σε τέλμα .
Το κακό είναι, πως στο ερώτημα: Αν θέλετε να σωθεί η Χώρα ή να κερδίσετε τη καρέκλα της εξουσίας πάνω στο πτώμα της; Η σιωπηλή απάντηση που θα εισπράξει κανείς είναι : Φτάνει να κυβερνήσω , ακόμα και πάνω στα χαλάσματα . Δεν είχε τυχαίο το γεγονός ότι όλοι παλαιοκομματικοί επιδιώκουν να έχουν πολιτικά κοπάδια στο μαντρί τους πουλώντας οράματα, σωτηρίας, ευημερίας και ανάπτυξης. Γιατί με το να μοιράζουν ελπίδες ξέρουν πως ευνουχίζουν τη σκέψη.
Το συμπέρασμα ένα , στη Χώρα μας πια διαμορφώνονται δύο πόλοι με τα εξής ποιοτικά χαρακτηρίστηκα . Ο ένας εκπροσωπεί τον Ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Ελλάδας , ανάπτυξη μέσω των επενδύσεων, ανταγωνιστική και βιώσιμη οικονομία. Ο άλλος εκπροσωπεί τον αντιευρωπαϊσμό , τον συντηρητισμό και την κρατική σατραπεία. Μεταξύ αυτών των δύο θα έχουμε να επιλέξουμε .
Άρα εκείνο που προέχει, είναι να εφαρμοστεί ένα σχέδιο συσπείρωσης του μεσαίου χώρου, που να περιλαμβάνει όλους όσους ανήκουν στη λεγόμενη προοδευτική συμμαχία σοσιαλιστών και δημοκρατών, κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα.
Με μόνο στόχο και σκοπό οι μεταρρυθμιστικές δυνάμεις της χώρας να συμβιβαστούν , ξεπερνώντας τις διαφορετικές τους αφετηρίες και αναφορές που έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν, καταλήγοντας σε μια κοινή, ισχυρή πρόταση με γνώμονα το συμφέρον της Ελλάδας. Ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής με χαρακτηριστικά ηγέτη μπορεί να κάνει τη διαφορά, σημαντικό ρόλο σε αυτό το εγχείρημα έχει όλα τα εχέγγυα να διαδραματίσει ο Ευ. Βενιζέλος. Η πορεία θα δείξει…!!!
