Όταν ο Μακρόν πήρε στους ώμους του τη τιμή της Ευρώπης

140

Eίναι ίσως η πρώτη φορά που ένας Ευρωπαίος ηγέτης αποφάσισε να μιλήσει στη γλώσσα του Ερντογάν και έστειλε πολεμικά αεροπλάνα να επιτεθούν στην αεροπορική βάση αλ-Ουατίγια στη δυτική Λιβύη. Σύμφωνα με ενημερωμένες πηγές τα πολεμικά αεροπλάνα που επιτέθηκαν στην αεροπορική βάση αλ-Ουατίγια στη δυτική Λιβύη, ήταν αεροσκάφη Rafale, γεγονός που περιορίζει την ταυτότητα των επιτιθέμενων σε δύο κράτη: τη Γαλλία και την Αίγυπτο, τις δύο χώρες εντός του εύρους της βάσης που διαθέτουν αυτόν τον τύπο αεροσκαφών.

Οι πηγές θεώρησαν την επίθεση μια γρήγορη απάντηση στην επίσκεψη του Τούρκου υπουργού Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ στην Τρίπολη, η οποία αντικατοπτρίζει την έκταση της τουρκικής επιμονής στη δυτική Λιβύη.

Η τουρκική παρουσία στη Λιβύη είναι ιδιαίτερα ανησυχητική τόσο για το Κάιρο όσο και για το Παρίσι, ωθώντας τους να αυξήσουν τον τόνο της κριτικής τους για την Άγκυρα. Το Κάιρο έχει απειλήσει να επέμβει στρατιωτικά στη Λιβύη εάν οι τουρκικές υποστηριζόμενες πολιτοφυλακές της Τρίπολης προσπαθήσουν να προχωρήσουν προς τη Σίρτη, ενώ το Παρίσι χαρακτήρισε τις τουρκικές κινήσεις ως “απαράδεκτες”, τονίζοντας ότι δεν θα επιτρέψει αυτό να συνεχιστεί.

Αλλά αυτή η πρόσφατη αεροπορική επίθεση στην αεροπορική βάση αλ-Ουατίγια έδειξε ότι οι “κόκκινες γραμμές” στον εναέριο χώρο διαφέρουν από τις “κόκκινες γραμμές” στην ξηρά, που σχεδίασε ο Αιγύπτιος πρόεδρος, Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι. Πράγματι, η τοποθέτηση μαχητικών αεροσκαφών και στρατιωτικών drone στο αλ-Ουατίγια, αποτελεί άμεση απειλή για κάθε στρατιωτική μονάδα που αναπτύσσεται στη Σίρτη, στη βάση αλ-Τζούφρα και στην ανατολική Λιβύη-σημειώνει το Capital.gr.

Εάν η Γαλλία βρίσκεται πίσω από την απάντηση στον Ερντογάν αυτό σημαίνει ότι ο Γάλλος Πρόεδρος δεν εγκαταλείπει το όραμά του για τον κυρίαρχο ρόλο της Γαλλίας στην Ευρώπη του μέλλοντος.

Σε άρθρο του που είχε δει το φως της δημοσιότητας πριν τις ευρωεκλογές σε εφημερίδες και των 28 χωρών μελών της ΕΕ ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν απευθύνθηκε προς τους Ευρωπαίους πολίτες, τρεις μήνες πριν τις ευρωεκλογές, παρουσιάζοντάς τους το όραμά του για την Ένωση.

Μεταξύ των προτάσεών του Μακρόν είναι η αναθεώρηση της Συνθήκης Σένγκεν, η καλύτερη προστασία των συνόρων της ΕΕ, η δημιουργία μιας τράπεζας για το κλίμα, ένας ευρωπαϊκός ελάχιστος εγγυημένος μισθός, αλλά και ο προσδιορισμός των οικολογικών φιλοδοξιών της ΕΕ.

“Πολίτες της Ευρώπης, αν παίρνω την ελευθερία να απευθυνθώ απευθείας σε σας δεν είναι μόνο στο όνομα της Ιστορίας και των αξιών που μας ενώνουν. Είναι γιατί είναι απόλυτη ανάγκη. Σε μερικές εβδομάδες οι ευρωπαϊκές εκλογές θα είναι αποφασιστικές για το μέλλον της ηπείρου μας.

Ποτέ από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν είχαμε τόσο ανάγκη την Ευρώπη. Παρ’ όλα αυτά ποτέ η Ευρώπη δεν βρέθηκε μπροστά σε έναν τόσο μεγάλο κίνδυνο.

Το Brexit είναι το σύμβολο του κινδύνου αυτού. Το σύμβολο της κρίσης της Ευρώπης που δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις ανάγκες προστασίας των λαών απέναντι στις μεγάλες ανακατατάξεις του σύγχρονου κόσμου. Καθώς επίσης και το σύμβολο της ευρωπαϊκής παγίδας. Η παγίδα όμως δεν είναι το γεγονός ότι ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι το ψέμα και η ανευθυνότητα που μπορούν να την καταστρέψουν (…) Η εθνικιστική αναδίπλωση δεν προτείνει τίποτα. Είναι μια στάση απορριπτική χωρίς προοπτική. Και η παγίδα αυτή απειλεί όλη την Ευρώπη: αυτοί που εκμεταλλεύονται την οργή και στηρίζονται από τις ψευδείς ειδήσεις, υπόσχονται ανενόχλητοι τα πάντα στους πάντες.

Μπροστά στη χειραγώγηση αυτή πρέπει να υψώσουμε ανάστημα. Με περηφάνια και οξυδέρκεια. Να πούμε καταρχήν τι είναι η Ευρώπη. Είναι μια ιστορική επιτυχία: η συμφιλίωση μιας ρημαγμένης ηπείρου, μέσα από ένα πρωτοφανές οικοδόμημα ειρήνης, ευημερίας και ελευθερίας.

(…) Πρέπει όμως να κάνουμε περισσότερα και με ταχύτερους ρυθμούς. Γιατί υπάρχει και η άλλη παγίδα, η παγίδα του status quo και της αδράνειας. Μπροστά στα μεγάλα σοκ του κόσμου, οι πολίτες μάς λένε πολύ συχνά: “Πού είναι η Ευρώπη; Τι κάνει η Ευρώπη”.

Η Ευρώπη αντιπροσωπεύει γι’ αυτούς μια άψυχη αγορά. Η Ευρώπη όμως δεν είναι μόνο αγορά, είναι ένα σχέδιο (…) Οι εθνικιστές κάνουν λάθος όταν ισχυρίζονται ότι υπερασπίζονται την ταυτότητά μας απομακρυνόμενοι από την Ευρώπη (…) Αλλά και εκείνοι που δεν θέλουν καμία αλλαγή κάνουν επίσης λάθος, γιατί αγνοούν τους φόβους που διατρέχουν τους λαούς μας και τις αμφιβολίες που ναρκοθετούν τις δημοκρατίες μας (…) Ήρθε η στιγμή για την ευρωπαϊκή Αναγέννηση. Γι’ αυτό, μακριά από τον πειρασμό της αναδίπλωσης και του διχασμού, σας προτείνω να οικοδομήσουμε μαζί την Αναγέννηση αυτή γύρω από τρεις φιλόδοξους άξονες: την ελευθερία, την προστασία και την πρόοδο.

Η προάσπιση της ελευθερίας μας

Προτείνω τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Οργανισμού Προστασίας των Δημοκρατιών που θα παρέχει Ευρωπαίους εμπειρογνώμονες σε κάθε κράτος-μέλος για την προστασία των εκλογικών του διαδικασιών από τις κυβερνοεπιθέσεις και τη χειραγώγηση των συμπεριφορών. Στο πλαίσιο αυτού του πνεύματος ανεξαρτησίας, πρέπει επίσης να απαγορέψουμε τη χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων από ξένες δυνάμεις.

Η προστασία της ηπείρου μας

Τα σύνορα είναι η ελευθερία με ασφάλεια. Πρέπει επίσης να επανεξετάσουμε τη ζώνη Σένγκεν (…) Μια κοινή αστυνομία συνόρων και μια ευρωπαϊκή υπηρεσία ασύλου, αυστηρές υποχρεώσεις ελέγχου, ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στην οποία συμβάλλει κάθε χώρα, υπό την αιγίδα ενός Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εσωτερικής Ασφάλειας: όσον αφορά το μεταναστευτικό, πιστεύω σε μια Ευρώπη που μπορεί να προστατεύσει και τις αξίες της και τα σύνορά της.

Οι ίδιες απαιτήσεις πρέπει να εφαρμοστούν και για την άμυνα (…)

Τα σύνορά μας πρέπει επίσης να διασφαλίζουν έναν δίκαιο ανταγωνισμό (…) Πρέπει να μεταρρυθμίσουμε την πολιτική ανταγωνισμού που εφαρμόζουμε, να αναμορφώσουμε την εμπορική πολιτική μας (…) και να αποδεχθούμε συνειδητά, για τις στρατηγικές βιομηχανίες και τις δημόσιες προμήθειές μας, την προτίμηση των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, όπως κάνουν οι Αμερικανοί και οι Κινέζοι ανταγωνιστές μας.

Η επάνοδος στο πνεύμα προόδου

Η Ευρώπη, στην οποία γεννήθηκε η κοινωνική πρόνοια, πρέπει να δημιουργήσει για κάθε εργαζόμενο, από την Ανατολή έως τη Δύση και από τον Βορρά έως τον Νότο, μια κοινωνική ασπίδα που θα εγγυάται την ίδια αμοιβή στον ίδιο χώρο εργασίας και έναν ελάχιστο ευρωπαϊκό μισθό που θα προσαρμόζεται σε κάθε χώρα και θα αποτελεί αντικείμενο συλλογικής συζήτησης σε ετήσια βάση.

Η επάνοδος στο πνεύμα της προόδου σημαίνει επίσης ότι θα πρωτοστατήσουμε και στον οικολογικό αγώνα (…) Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καθορίσει τις φιλοδοξίες της -μηδέν άνθρακα το 2050, μείωση των φυτοφαρμάκων στο μισό το 2025- και να προσαρμόσει τις πολιτικές της στην απαίτηση αυτή: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Κλίματος για τη χρηματοδότηση της οικολογικής μετάβασης.

(…) Ελευθερία, προστασία, πρόοδος. Στα θεμέλια αυτά πρέπει να οικοδομήσουμε την ευρωπαϊκή Αναγέννηση. Δεν μπορούμε να αφήσουμε την εκμετάλλευση της οργής των λαών σε εθνικιστές που δεν έχουν να προτείνουν καμία λύση (…)

Παντού οι πολίτες ζητούν να λάβουν μέρος στην αλλαγή. Γι’ αυτό, λοιπόν, μέχρι το τέλος του έτους, με τους εκπροσώπους των ευρωπαϊκών θεσμών και των κρατών, ας διοργανώσουμε μια Συνδιάσκεψη για την Ευρώπη για να προτείνουμε όλες τις αλλαγές που είναι αναγκαίες στο πολιτικό μας σχέδιο, χωρίς ταμπού, ακόμα και για την αναθεώρηση των συνθηκών. Στη συνδιάσκεψη αυτή θα πρέπει να λάβουν μέρος και πάνελ πολιτών, να υποβληθούν σε ακρόαση πανεπιστημιακοί παράγοντες, κοινωνικοί εταίροι, θρησκευτικοί και πνευματικοί εκπρόσωποι. (…)

Πολίτες της Ευρώπης, το αδιέξοδο του Brexit είναι ένα μάθημα για όλους μας. Ας βγούμε από αυτή την παγίδα. Στις εκλογές που έρχονται και στο σχέδιό μας, ας δώσουμε ένα νόημα. Εσείς είστε εκείνοι που θα αποφασίσετε αν η Ευρώπη, και οι προοδευτικές αξίες που πρεσβεύει, θα είναι κάτι παραπάνω από μια απλή παρένθεση στην ιστορία. Είναι η επιλογή που σας προτείνω, για να χαράξουμε μαζί τον δρόμο της ευρωπαϊκής Αναγέννησης.”

Στο μεταξύ όσο αφορά την επίθεση τώρα παρόλο που τα τουρκικά και τα καταριανά μέσα ενημέρωσης αρνήθηκαν ότι υπήρχαν θύματα από τον βομβαρδισμό, η λιβυκή πηγή επιβεβαίωσε στο Arab Weekly ότι οι επιδρομές προκάλεσαν το θάνατο αρκετών Τούρκων στρατιωτών, που μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο στην πόλη του Αλ Τζαμίλ, κοντά στη βάση.

Ένας συνταξιούχος αξιωματικός του στρατού της Λιβύης που κατοικούσε στην περιοχή Ζιντάν αποκάλυψε στο The Arab Weekly ότι μια μοίρα μαχητικών αεροσκαφών, ξεκίνησε μια σειρά αεροπορικών επιδρομών, στη βάση αλ-Ουατίγια, όπου η Τουρκία είχε αναπτύξει μαχητικά F-16, και τα drone Bayraktar TB2 και Anka-S, τα οποία παράλληλα υποστηρίζει με ένα σύστημα αεράμυνας MIM-23 Hawk, με τα ραντάρ του.

Ο συνταξιούχος αξιωματούχος, μιλώντας υπό τον όρο της ανωνυμίας, δήλωσε ότι εννέα αεροπορικές επιδρομές είχαν ως στόχο τις συνοικίες του αλ-Ναμπάμπ, στη βάση αλ-Ουατίγια, τις οποίες οι τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις στη βάση είχαν χρησιμοποιήσει ως έδρα τους, από τον περασμένο Μάιο. Στόχος έγιναν επίσης τα συστήματα αεράμυνας Sungur, οι σταθερές και κινητές εγκαταστάσεις ραντάρ και το σύστημα παρεμβολής σημάτων Koral, το οποίο είχαν τοποθετήσει οι τουρκικές στρατιωτικές μονάδες στη βάση αλ-Ουατίγια.

Πριν από αυτό, ένας αριθμός ακτιβιστών, στις πόλεις της δυτικής ακτής της Λιβύης, κυκλοφόρησαν βίντεο κλιπ που δείχνουν μια τουρκικό στρατιωτικό κονβόι φορτωμένο με πολλούς εξοπλισμούς αεράμυνας να κατευθύνεται προς τη βάση αλ-Ουατίγια που βρίσκεται περίπου 140 χλμ. νοτιοδυτικά της πρωτεύουσας, Τρίπολης. Ο αξιωματικός της Λιβύης περιέγραψε τα χτυπήματα στη βάση αλ-Ουατίγια ως “ποιοτική αεροπορική επιχείρηση”.

Από την πλευρά των επίσημων αρχών της Λιβύης, στην Τρίπολη, ωστόσο, δεν υπήρξε αντίδραση σε αυτές τις αεροπορικές επιδρομές που όλοι οι παρατηρητές είδαν ως “ασυνήθιστη” στρατιωτική επιχείρηση, και που φαίνεται να είναι το προοίμιο για τις ερχόμενες πολιτικές αλλαγές. Άνοιξε νέες πύλες για τον περιορισμό της τουρκικής επέκτασης στη Λιβύη. Αυτή η επέκταση έχει αρχίσει να συρρικνώνεται λόγω των περιφερειακών και διεθνών πιέσεων.

Ο Λίβυος βουλευτής, Ιμπραήμ αλ-Ντάρσι, δήλωσε ότι “οι αεροπορικές επιδρομές ξεκίνησαν από πολύ γνωστές δυνάμεις” και πρόσθεσε ότι οι στόχοι αυτών των επιθέσεων ήταν “ένα σαφές μήνυμα και αποτελούσε ένα ισχυρό και οδυνηρό χαστούκι στο πρόσωπο του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και τους αντιπροσώπους του στη Λιβύη, ειδικά την κυβέρνηση των πολιτοφυλακών με επικεφαλής τον Φαγιέζ αλ-Σάρατζ.

Μιλώντας με το The Arab Weekly τηλεφωνικά από την ανατολική Λιβύη, ο αλ-Ντάρσι είπε ότι τα μηνύματα αυτών των επιδρομών “επιβεβαιώνουν ότι η λιβυκή αρένα δεν είναι άδεια, αλλά περιλαμβάνει δυνάμεις που έχουν τη δυνατότητα να χτυπήσουν σκληρά οπουδήποτε και οποτεδήποτε, και το χρονοδιάγραμμά τους είναι μια άμεση προειδοποίηση προς τον Ερντογάν, που του υπενθυμίζει τις κόκκινες γραμμές που δεν πρέπει να περάσει, ειδικά μετά την αύξηση των τουρκικών κινήσεων στη Λιβύη, εν μέσω αναφορών για προετοιμασίες για επίθεση στην πόλη της Σίρτης και στη βάση αλ-Τζούφρα”.

Η Τουρκία αύξησε τις προκλήσεις της στη Λιβύη. Η επίθεση στην αλ-Ουατίγια πραγματοποιήθηκε μετά από διήμερη επίσκεψη στην Τρίπολη και τη Μισράτα, από τον Ακάρ και τον Τούρκο ΑΓΕΕΘΑ, Γιασάρ Γκιουλέρ, κατά τη διάρκεια της οποίας επιθεώρησαν Τούρκους στρατιώτες και τουρκικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στις δύο πόλεις.

Απευθυνόμενος στους Τούρκους στρατιώτες στη Λιβύη, ο Άκαρ είπε ότι “το όνειρο του Χαφτάρ για τον έλεγχο ολόκληρης της Λιβύης επρόκειτο να επιτευχθεί, αλλά οι συνεισφορές σας άλλαξαν την ισορροπία ισχύος και έβαλαν τέλος σε αυτό, και δεν είναι μόνο ο Τύπος που λέει αυτό, αλλά κύκλοι λήψης αποφάσεων και στρατιωτικοί κύκλοι σε όλο τον κόσμο και τη διεθνή κοινότητα. Όλοι είπαν ότι οι Τούρκοι ήρθαν εδώ και άλλαξαν τη μοίρα αυτού του τόπου, αλλάζοντας την ίδια κατάσταση με τον Χαφτάρ”.

Αμέσως μετά, ο Χαλίφα Χαφτάρ απάντησε στο τουρκικό υπουργείο Άμυνας με ένα μήνυμα που ανέφερε ότι εξακολουθούσε να είναι παρών και δυνατός, πραγματοποιώντας περιηγήσεις επιθεώρησης που περιελάμβαναν έναν αριθμό στρατοπέδων των μονάδων μάχης του LNA στην πόλη της Βεγγάζης, συμπεριλαμβανομένου του στρατοπέδου Qar Yunis, που φιλοξενεί περισσότερους από 1.000 αξιωματικούς, εφέδρους και στρατιώτες.

Πηγή : kourdistoportokali.gr