Για ένα διωγκούμενο κύμα λαϊκισμού στην Ευρώπη μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση με αφορμή την απόφαση των Ιταλών στο δημοψήφισμα της Κυριακής κάνουν λόγο οι New York Times σημειώνοντας ότι έχει βρει έκφραση σε κόμματα και από τις δύο πλευρές του πολιτικού φάσματος. Με αφορμή, δε, τις θετικές – ως επί το πλείστον – δηλώσεις των επικεφαλής αυτών των κομμάτων για την εκλογή Τραμπ η αμερικανική εφημερίδα στο θέμα της με τίτλο «Ο ευρωπαϊκός λαϊκισμός στην εποχή του Ντόναλντ Τραμπ» βάζει δίπλα-δίπλα
– τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα,
– το γαλλικό εθνικό μέτωπο με τη Μαρίν Λεπέν,
– το ιταλικό κίνημα των Πέντε Αστέρων με τον Μπέπε Γκρίλο,
– το αυστριακό ακροδεξιό Κόμμα Ελευθερίας με τον Νόρμπερτ Χόφερ,
– το εθνικιστικό ολλανδικό Κόμμα Ελευθερίας με τον Γκέερτ Βίλντερς,
– το ευρωσκεπτικιστικό γερμανικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) με την Φράουκε Πέτρι,
– τους Podemos με τον Πάμπλο Ιγκλέσιας και
– το ευρωσκεπτικιστικό UKIP με τον Νάιτζελ Φάρατζ.
Όλα αυτά τα κόμματα, όπως επισημαίνει η εφημερίδα, έχουν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
είναι κατά της λιτότητας
είναι κατά της παγκοσμιοποίησης
είναι κατά της ευρωζώνης
είναι κατά του συστήματος
είναι κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης
είναι κατά των μεταναστών
είναι κατά του Ισλάμ
Το γράφημα των New York Times για τα οχτώ ευρωπαϊκά κόμματα
Στο αφιέρωμά της η αμερικανική εφημερίδα παραθέτει ένα σύντομο «βιογραφικό» του κάθε κόμματος αλλά και τη δήλωση του επικεφαλής του για τη νίκη του νέου Αμερικανού προέδρου. «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κατά του συστήματος, της παγκοσμιοποίησης και της λιτότητας. Δημιουργήθηκε από το συνασπισμό αριστερών και ακροαριστερών πολιτικών κομμάτων που ενώθηκαν στον αγώνα τους κατά των μέτρων λιτότητας που επιβλήθηκαν από τους δανειστές. Από το 2015 οπότε και ανέλαβε την εξουσία, ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί να κρατήσει την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στη νομισματική ένωση» γράφουν οι NYT και υπενθυμίζουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε για τη νίκη Τραμπ: Αντίθετα με κάποιους από τους συναδέλφους μου στην Ευρώπη, δεν βιάστηκα να επαναλάβω την κριτική που πολλοί έκαναν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου για τον Ντόναλντ Τραμπ. Για το κίνημα των Πέντε Αστέρων η εφημερίδα γράφει ότι τάσσεται κατά του συστήματος, της ευρωζώνης και της λιτότητας υπενθυμίζοντας ότι ο κωμικός Μπέπε Γκρίλο συμμάχησε με την εθνικιστική Λέγκα του Βορρά για να αποτρέψει την επικράτηση του «ναι» στις συνταγματικές αλλαγές που προωθούσε ο Ματέο Ρέντσι. «Τα καθεστωτικά ΜΜΕ είχαν πει για εμάς ότι είμαστε σεξιστές, ομοφοβικοί, δημαγωγοί, λαϊκιστές. Δεν αντιλαμβάνονται ότι εκατομμύρια άνθρωποι πλέον δεν διαβάζουν τις εφημερίδες τους και δεν βλέπουν τα κανάλια τους. Ο Τραμπ κεφαλαιοποίησε αυτό το πράγμα» είχε δηλώσει ο Γκρίλο για τη νίκη του υποψηφίου των Ρεπουμπλικανών στις ΗΠΑ.
Για το αυστριακό ακροδεξιό Κόμμα Ελευθερίας του Νόρμπερτ Χόφερ, ο οποίος την Κυριακή ηττήθηκε στις προεδρικές εκλογές, οι New York Times επισημαίνουν ότι στις βασικές του αρχές περιλαμβάνονται η αντίθεση στο κατεστημένο, στην παγκοσμιοποίηση, την ΕΕ, την Ευρωζώνη, τους μετανάστες και το Ισλάμ. «Σε όποια χώρα η ελίτ απομακρύνθηκε από τους ψηφοφόρους, αυτή θα καταψηφίζεται» δήλωνε στο Reuters στις 16 Νοεμβρίου ο Χόφερ για την εκλογή Τραμπ. Οι ΝΥΤ υπενθυμίζουν επίσης ότι η Μαρίν Λεπέν ήταν από τις πρώτες που συνεχάρησαν τον Ντόνανλτ Τραμπ για την εκλογή του δηλώνοντας ότι η νίκη του «είναι καλά νέα για τη χώρα μας» με το Εθνικό Μέτωπο να τάσσεται κατά του καθεστώτος, της παγκοσμιοποίησης, της ΕΕ, της Ευρωζώνης, των μεταναστών και του Ισλάμ. «Είναι σημάδι ελπίδας (σ.σ. η νίκη του Τραμπ) για αυτούς που δεν αντέχουν την παγκοσμιοποίηση ή την πολιτική ζωή που καθοδηγείται από τις ελίτ» είχε αναφέρει η Λεπέν σε συνέντευξή της στις 15 Νοεμβρίου στο CNN. Για την περίπτωση της Ολλανδίας η αμερικανική εφημερίδα σημειώνει ότι το Κόμμα Ελευθερίας του Γκέερτ Βίλντερς έχει ελπίδες να συγκεντρώσει τις περισσότερες ψήφους στις εκλογές του ερχόμενου Μαρτίου αν και λόγω των θέσεών του που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τη διαφωνία του με το κατεστημένο, την ΕΕ, την Ευρωζώνη, τους μετανάστες και το Ισλάμ, ίσως να μην μπορεί να βρει συμμάχους για το σχηματισμό κυβέρνησης. Ο Βίλντερς στις 9 Νοεμβρίου στο Russia Today είχε δηλώσει για τη νίκη Τραμπ ότι «οι ΗΠΑ ξανακέρδισε την ταυτότητά της και τη δημοκρατία της, γι’ αυτό και μιλάω για επανάσταση. Και πιστεύω ότι ο λαός της Αμερικής και της Ευρώπης νιώθει προσβεβλημένος από όλους τους πολιτικούς που αγνοούν τα πραγματικά προβλήματα».
Όσο για την Εναλλακτική για τη Γερμανία οι ΝΥΤ σημειώνουν ότι πλέον έχει παρουσία στα κοινοβούλια των 10 από τα 16 κρατιδίων και αναμένεται να κερδίσει έδρες και στη Βουλή μετά τις εθνικές εκλογές του επόμενου φθινοπώρου. Η Φράουκε Πάρτι είχε χαρακτηρίσε «θρίαμβο του αμερικανικού λαού» τη νίκη του Τραμπ. «Είναι μια νίκη του απλού κόσμου κατά του πολιτικού κατεστημένου. Εϊναι μια νίκη κατά της “πολιτικά ορθής” ελίτ της παγκοσμιοποίησης που δεν ενδιαφέρεται για την ευημερία των λαών» είχε προσθέσει σε ομιλία της στις 11 Νοεμβρίου. Το AfD αν και επίσημα δεν τάσσεται κατά της ΕΕ αλλά μόνο κατά του κατεστημένου, της ευρωζώνης, των μεταναστών και του Ισλάμ, ζητά την επανάκτηση μέρους της εθνικής κυριαρχίας και προτείνει την αποχώρηση της Γερμανίας από την ΕΕ ή τη διάλυση της ΕΕ αν αυτό δεν καταστεί εφικτό. Από τον κατάλογο των 8 «συμμάχων» του Τραμπ δεν θα μπορούσε να απουσιάζει και το UKIP με κυρίαρχη μορφή τον Νάιτζελ Φάρατζ που τάσσεται κάτα του κατεστημένου, της παγκοσμιοποίησης, της ΕΕ, της ευρωζώνης και των μεταναστών. Εξάλλου ο ίδιος ο Φάρατζ μετά τη νίκη Τραμπ είχε δηλώσει ότι δεν θα μπορούσε να είναι πιο χαρούμενος γι’ αυτό.
«Αυτοί που αποκαλούν τον Τραμπ δεξιό λαϊκιστή έχουν ένα δίκο. Υπάρχει καλύτερος τρόπος για να περιγράψεις το φασισμό από ό,τι ο δεξιός λαϊκισμός; Ο λαϊκισμός δεν είναι ιδεολογία, δεν είναι μια πολιτική πλατφόρμα, είναι μια μέθοδος δημιουργίας πολιτικής από έναν που βρίσκεται “εκτός” – ένας λόγος που βρίσκει έδαφος στις στιγμές της κρίσης» σχολίασε στις 9 Νοεμβρίου ο Πάμπλο Ιγκλέσιας ο επικεφαλής των Podemos, του ισπανικού κόμματος που τάσσεται κάτα του κατεστημένου, της παγκοσμιοποίησης και της λιτότητας και κατέχει το 20% των εδρών στην κάτω Βουλή.
