Πολλή συζήτηση γίνεται τελευταία για την αναγκαιότητα αλλαγών στον εκλογικό νόμο, στο σύνταγμα, στην εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας και σε άλλα τινά. Κουβέντα όμως δεν γίνεται για την αλλαγή που είναι αναγκαία ώστε να επιτευχθεί η σαρωτική αναδιάρθρωση του κράτους: Να σταματήσει η υπουργοποίηση όλων ανεξαιρέτως των βουλευτών, οι οποίοι μόλις υπουργοποιηθούν, συνήθως μετατρέπουν το υπουργείο σε άντρο ρουσφετολογίας και φαυλότητας, σκεπτόμενοι μόνο το πολιτικό κόστος και την επανεκλογή τους. Όσον αφορά τις γνώσεις και τις ικανότητές τους, μας είναι γνωστές!
Πάντως η φαυλότητά τους είναι αυτή που δημιούργησε το σαθρό μας κράτος και έκανε τους Έλληνες να μην το εμπιστεύονται, ενώ συγχρόνως τους εξανάγκασε να κάνουν τη φοροκλοπή επάγγελμα.
Το 3% των έντιμων φορολογουμένων πληρώνει το 40% του συνολικού φόρου εισοδήματος, ενώ το 55% δεν πληρώνει ούτε ένα ευρώ! Ταυτόχρονα, το 85% των «νοικοκυραίων» που κλήθηκαν από τις τράπεζες για να ρυθμίσουν -με ευνοϊκότατους όρους- το στεγαστικό τους δάνειο, ούτε καν ανταποκρίθηκαν. Εντούτοις, σύσσωμα τα ΜΜΕ κατηγορούν τις τράπεζες ότι βγάζουν στον πλειστηριασμό τα σπίτια των «νοικοκυραίων»!
Τα περισσότερα καταστήματα λιανικής πώλησης καθώς και οι ελεύθεροι επαγγελματίες κλέβουν τον ΦΠΑ και την εφορία και φυσικά ο «σοφός λαός» που δεν τους ζητάει απόδειξη αγοράς ή δελτίο παροχής υπηρεσιών, δεν αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι μόνο το κράτος που του πίνει το αίμα, αλλά και όλα αυτά τα εκατοντάδες χιλιάδες παράσιτα που με την ανοχή του κλέβουν 16 δις ευρώ ετησίως.
Δηλαδή κάτι περισσότερο από το σύνολο των μισθών και των συντάξεων του δημοσίου! Διαμαρτύρεται όμως για την μείωση της σύνταξής του και τις άθλιες υπηρεσίες που προσφέρει το κράτος. Αυτό όμως που είναι πραγματικά απεχθές είναι το γεγονός ότι πολιτικοί και ΜΜΕ, αντί να καλλιεργούν φορολογική συνείδηση, δικαιολογούν τη φοροκλοπή γιατί οι φορολογικοί συντελεστές, λένε, είναι πολύ υψηλοί, λες και όταν ήταν χαμηλοί δεν ασκούσαμε το εθνικό σπορ της φοροκλοπής.
Όντως, η υψηλή φορολόγηση είναι αυτή που επιβραδύνει τη διακίνηση του χρήματος η οποία αποτελεί τον κύριο μοχλό ανάπτυξης και συγχρόνως αποτρέπει κάθε καλοπροαίρετο επενδυτή. Η κυβέρνηση όμως, λόγω ανικανότητας και ιδεοληψίας, ασχολείται με την αναδιανομή του ανύπαρκτου πλέον πλούτου και πιστεύει ότι μπορεί να ασκεί σοσιαλιστική πολιτική με δανεικά, αντί να ασχολείται με τη δημιουργία νέου πλούτου που μπορεί να προέλθει μόνο από τη δημιουργία φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος.
Σημείωση
Η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας απευθείας από τον λαό θα προσδώσει περισσότερο κύρος στον θεσμό και φυσικά σεβασμό στο πρόσωπό του, εφ’ όσον δεν θα μας τον επιβάλλει πλέον μόνο ένα άτομο, όπως δηλαδή συμβαίνει έως σήμερα! Η δε μείωση των βουλευτών σε 200 σίγουρα θα βελτιώσει ραγδαία την ποιότητα της βουλής, ενώ αν πάψει και η υπουργοποίησή τους, η χώρα θα έχει σοβαρές ελπίδες να σωθεί.
Παύλος Παπαδάτος
