Του Γιώργου Κράλογλου
Οι δανειστές δεν θα ξεχάσουν τον Αλέξη Τσίπρα για το δημοψήφισμα του και το τρίτο μνημόνιο. Οι κρατικοδίαιτοι δεν θα τον ξεχάσουν γιατί στο όνομα της κρατικής οικονομίας θα πάρουν δουλειές που θα φανούν ως επενδύσεις… Εμείς θα τον αναλογιζόμαστε όταν βλέπουμε τα συνδικάτα να παρακαλάνε τον περιπτερά της γειτονιάς τους να κατέβει πρόεδρος γιατί δεν θα βρίσκουν υποψήφιο…
Βρέθηκα, από σύμπτωση, σε μια παρέα στελεχών Τραπεζών που λιποθυμούσαν στα γέλια. Τέτοια δάκρυα από γέλια δεν είχα ξαναδεί στη ζωή μου.
Ανάμεσά τους ένα – δυο γνωστοί μου Τραπεζικοί συνδικαλιστές πρώην κρατικών Τραπεζών που είχαν το δημοσίευμα με την ανακοίνωση του Συνδικάτου της ΤΡΑΙΝΟΣΕ για την χθεσινή 24ωρη απεργία.
Δες τι γράφουν στην ανακοίνωση, έλεγαν, μέσα στα ασταμάτητα γέλια… Δες τι πιστεύουν σαν να μην καταλαβαίνουν σε ποιους απευθύνονται.
Έγραφαν, ανάμεσα σε άλλα “…Το καταστροφικό ξεπούλημα των υποδομών συνεχίζεται. Μετά το λιμάνι του Πειραιά, τα περιφερειακά αεροδρόμια και το “Ελληνικό” βρίσκονται στο στόχαστρο οι συγκοινωνίες, με αρχή την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και της Εταιρείας Συντήρησης Σιδηροδρομικού Τροχαίου Υλικού (ΕΕΣΣΤΥ). Οι αστικές συγκοινωνίες θα είναι η επόμενη δραστηριότητα, που μεθοδεύεται να παραδοθεί στα αδηφάγα ιδιωτικά, κερδοσκοπικά συμφέροντα, αδιαφορώντας για τις δραματικές συνέπειες αυτών των επιλογών για τον ελληνικό λαό. . Σε αυτή τη νεοφιλελεύθερη πολιτική εντάσσεται και η διάλυση των εργασιακών σχέσεων στη ΣΤΑ.ΣΥ Τα καταστροφικά σχέδια δεν θα περάσουν! Οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες θα αντισταθούμε! Οι δημόσιες συγκοινωνίες είναι υπόθεση που μας αφορά όλους! Ο αγώνας μας θα συνεχιστεί μέχρι την τελική νίκη!”
Τα διάβασα. Και ενώ από την μια κατάλαβα γιατί ξεκαρδίζονταν στα γέλια οι πρώην συνδικαλιστές των Τραπεζών από την άλλη, με πολύ μεγάλη μου λύπη, επιβεβαίωσα (ακόμη μια φορά) το πολιτικό παιχνίδι που παίχθηκε διαχρονικά στη μεταπολίτευση και στην πλάτη του εργατικού κινήματος.
Βεβαίως οι κομματικοί και οι πολιτικοί βρήκαν και τα έκαναν… Είχαν πρόσφορο έδαφος και έχτισαν εργατοπατέρες στα μέτρα τους… με όνειρα και υποσχέσεις για κομματική και πολιτική σταδιοδρομία.
Τους διόρισαν κρατικούς βιομήχανους, κρατικούς ναυπηγούς, κρατικούς εισαγωγείς και εξαγωγείς, κρατικούς μεγαλοτουριστικούς παράγοντες, κρατικούς παραγωγούς ενεργείας, κρατικούς προμηθευτές καυσίμων… Και άλλα πολλά.
Τους άφησαν (από το 1983 μέχρι και το 1997 που κράτησαν οι κρατικές προβληματικές του ΟΑΕ) να χαίρονται κουρσάρες με οδηγούς και σεκιουρητάδες να τους φυλάνε.
Τους έδωσαν γραμματείς και τους διόρισαν όποια αδελφή, ξαδέλφη ή γκόμενα τους ζήτησαν.
Τους έδωσαν λεφτά για ταξίδια και δάνεια για εξοχικά και βίλες. Τους έβαλαν στα Δ.Σ. και τους άκουγαν περισσότερο και από τις Διοικήσεις.
Για να τους κανακεύουν έδιωχναν νύχτα τις Διοικήσεις των ΔΕΚΟ που δεν ήταν της αρεσκείας των εργατοπατέρων.
Όταν τους χρειάστηκαν, όπως το 1993 με τις ιδιωτικές συγκοινωνίες του Κ. Μητσοτάκη, τους έβγαζαν στο δρόμο να ξεβρακώνουν όποιον τολμούσε να αγοράσει κρατική συγκοινωνία.
Τους άφησαν στη ΔΕΗ να κάνουν ό,τι πέρναγε από το χέρι τους σε διορισμούς και αποφάσεις για επενδύσεις και μεγάλα έργα προμηθειών.
Στα ναυπηγεία τούς έβαλαν να χαλάσουν τον κόσμο για να μην δώσει το κράτος “…Ούτε μια δραχμή στο Νιάρχο τον ληστή “.
Στην Ολυμπιακή τους άφησαν να ξεσαλώσουν σε σημείο που να στοιχίσει τους φορολογούμενους Έλληνες ιθαγενείς 2, 5 δισ. ευρώ.
Έβαλαν στη Βουλή όσους έκριναν πειθαρχημένους και υποτακτικούς στο κόμμα “παραγγέλλοντας” στους οπαδούς την εκλογή τους με το γνωστό σύστημα διανομής σταυρωμένων ψηφοδελτίων.
Και αφού όλες οι κυβερνήσεις (αρχής γενομένης από το ΠΑΣΟΚ του 1981, τη Νέα Δημοκρατία του 2005-2009 και τους Σαμαρά – Βενιζέλο) εξασφάλισαν “σύμφωνα μη επιθέσεων” ή “κατά παραγγελία επιθέσεων” τους παρέλαβαν, στη συνέχεια (ως κυβέρνηση) οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, στήνοντας την αριστερή “γκιλοτίνα”.
Γιατί ποιος άλλος εκτός από τους αριστερούς μπορεί να πουλήσει το κράτος βάζοντας ταυτόχρονα… τους υπουργούς του να κατεβαίνουν στις διαδηλώσεις;
Μόνο οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που ξέρουν να μεθοδεύουν και “καρατομήσεις” εργατοπατέρων και το ΟΧΙ σε ΝΑΙ.
Ποιος άλλος εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μπορεί να υπογράψει συμφωνία “ευνουχισμού” των κρατικών εργατοπατέρων ακόμη και σε δικαιώματα απεργιών;
Ας το καταλάβουν. Πρωθυπουργός της χώρας είναι ο “κόφτης” και το Ταμείο των 33 Αποκρατικοποιήσεων. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι εξουσία αλλά μόνο εκτελεστική… Οι εργατοπατέρες, των προς ιδιωτικοποίηση ΔΕΚΟ, θα παραμείνουν το υπόλοιπο 2016 ως γραφικοί. Από το 2017 θα είναι οι “αείμνηστοι”…του εργατικού κινήματος. Έως εδώ ήταν. Ας πρόσεχαν…
george.kraloglou@capital.gr
Πηγή : capital.gr
