Του Γιώργου Κράλογλου
“Ψάχνεται” ο Λεβέντης για εκλογές και συμμαχίες λες και είναι στο χέρι του Τσίπρα. Αφορμή για εκλογές, μέσα στο 2016, θα προκαλέσουν ΕΝΦΙΑ και εργασιακά μόνο εάν οι δανειστές κρίνουν ότι οι δικές τους εκλογές δεν σηκώνουν άλλες Βαλκανικές σκοτούρες… Εάν όχι θα πάρουμε τη δόση μας… Και η Βενεζουέλα των Βαλκανίων “φιλί ζωής” για το 2017.
Η Βενεζουέλα των Βαλκανίων, γνωστή, από Ευρώπη έως Αμερική, και ως Ελλάδα, είναι χρήσιμη σε όλους. Και στους δανειστές και στους δανειζόμενους.
Πάνω απ’ όλα όμως στους δανειστές και ειδικά στο ΔΝΤ για να αντιλαμβάνονται, στην Ε.Ε., την σημασία του, την ανάγκη του και τη χρησιμότητά του.
Γι’ αυτό και δεν θα λείψει η αμερικανική “αγωνία” για μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα και ξεκαθάρισμα με “θύλακες” της μεσαίας τάξης που τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι, να “αποκολληθούν” από το άρμα του ψευτοσοσιαλισμού και να ονειρεύονται ανοικτή οικονομία, επενδύσεις και φιλελεύθερες επιλογές.
Είναι δε γνωστό ότι οι μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα δεν έρχονται εύκολα. Για να έλθει η “Αλλαγή” του ΠΑΣΟΚ για τον τερματισμό του αντιαμερικανισμού, την απόλυτη προσήλωση σε ΝΑΤΟ και Δύση και την όποια φθορά στο τότε ΚΚΕ χρειάστηκε να προηγηθεί η επτάχρονη χούντα.
Η Βενεζουέλα των Βαλκανίων είναι επίσης χρήσιμη στους Ιταλούς για να παριστάνουν τους “αντάρτες” της Ε.Ε. που δήθεν θα ενωθούν με την ελληνική “bandiera rossa”… αν δεν γίνουν τα χατίρια τους. Μια ματιά όμως και στο ξεκοκάλισμα και του πακέτου Γιουνκέρ από τους Ιταλούς θα σας πείσει το σόι αριστεροί είναι…
Είναι χρήσιμη και στους Ισπανούς μέχρι να ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο και το νέο μπουρίνι στο Τραπεζικό για να κουνάνε το δάκτυλο με “φόντο” και τον ΣΥΡΙΖΑ κατά περίπτωση…
Την Ελλάδα όμως ως Βενεζουέλα την χρειάζονται και οι ευρωσκεπτικιστές, με τις παρέες τους προτεστάντες και τους τεχνοκράτες γιατί μετά το Brexit πως να υποδείξουν έξοδο της Ισπανίας, ας πούμε, ή (τις δύσκολες ημέρες) της Πορτογαλίας και της Κύπρου ή των “κακών” της πρώην Ανατολικής Ευρώπης.
Αντίθετα το grexit (για το συγκεκριμένο το πολιτικό και παραπολιτικό κύκλωμα που είναι ανοικτά εχθρικό στην Ελλάδα) χρησιμοποιείται και ως αποκούμπι στις ιδεοληψίες και τα καπρίτσια τους…
Τα πράγματα, λοιπόν, δεν είναι τόσο απλά όσο τα βλέπει ο Βασίλης Λεβέντης. Υπάρχουν πολλοί που θα αποφασίσουν για την ελληνικές εκλογές πριν σκεφθεί ο Αλέξης Τσίπρας την εσωτερική πολιτική σκακιέρα.
Κατά τη γνώμη μου εκλογές δεν θα δούμε αν δεν προκληθεί ατύχημα ή από τους δανειστές ή από την Τουρκία ή από τυχόν μεταβολή της σημερινής αμερικανικής θέσης για στήριξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Δηλαδή τι; Θα δουν ο Τσίπρας και ο Καμμένος να ρέουν κανονικά τα περίπου 9 δισ. ευρώ (Σεπτεμβρίου – Νοεμβρίου) χωρίς πολλά ζοριλίκια στα προαπαιτούμενα και αντί να χορεύουν πρωί-βράδυ που εξασφάλισαν εξουσία για άλλο ένα χρόνο… θα σχεδιάσουν εκλογές;
Για να πούνε τι; Ψηφίστε μας ξανά γιατί εμείς είμαστε που φέραμε ανάπτυξη στον τόπο, θα σκίσουμε τα μνημόνια και θα βγούμε στις αγορές; Και ως τι θα τα πούνε αυτά; Ως αριστεροί ή ως φιλελεύθεροι;
Κάτι τέτοια δοκίμασε και ο Μαδούρο αλλά τώρα η Βενεζουέλα δεν έχει λεφτά ούτε για να τυπώσει λεφτά… και να περιμαζέψει την πείνα που σκόρπισε.
Κυβερνήσεις χωρών που ζούνε μόνο με δανεικά και δεν τους πλησιάζει επενδυτής (επειδή τα αριστεριλίκια δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη ούτε για αγαθοεργίες) παίρνουν ήσυχα-ήσυχα τη δόση τους και κάνουν τον σταυρό τους… να βγάλουν όση περισσότερη εξουσία μπορούν. Δεν είναι ηλίθιοι να κάνουν εκλογές.
Για δε τον λαουτζίκο ποιος σκάει; Όσο η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου βλέπει ότι καταπίνονται από τους ιθαγενείς τα, άνευ άρτου, θεάματα του δήθεν “αριστερού αγώνα” ενάντια στην διαπλοκή, στην υγεία, στην παιδεία, στη διαφθορά, στην ενημέρωση και στο κατεστημένο. Και όσο το κράτος το συντηρούν οι μισθωτοί, οι επαγγελματίες, οι γιαγιάδες και οι παππούδες τα σενάρια της “αριστερής επανάστασης ΣΥΡΙΖΑ” θα διαδέχονται το ένα το άλλο.
Εάν όμως συμβεί το ατύχημα να επικρατήσει (στην πλειοψηφία των δανειστών) η (αισθητή από σήμερα) άποψη της μειοψηφίας ότι κούρασαν οι “αριστεροί” στην Ελλάδα και ήλθε η ώρα για το μαρτύριο της σταγόνας… σε δόσεις και με grexit (στην οποιαδήποτε αντίδραση) τότε οι εκλογές (εντός του 2016) θα είναι μονόδρομος για τον Τσίπρα. Και ημερομηνία λήξης για τον Π. Καμμένο. Αλλιώς το 2017 και βλέπουμε…
george.kraloglou@capital.gr
Πηγή : capital.gr
