Του Κωνσταντίνου Γκίνη
ΣΥΝΟΨΗ
Η οικονομική κρίση προκάλεσε στην Ελλάδα φαινόμενα και συνθήκες πραιτωριανής κοινωνίας. Αυτό δημιούργησε στις Κυβερνήσεις βαθειά καχυποψία (δεν υπήρξαν αποδείξεις) διολισθήσεως προς το στρατιωτικό πραιτωριανισμό (επέμβαση των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) στο πολιτικό γίγνεσθαι). Οι Κυβερνήσεις ως απάντηση στην κατάσταση αυτή, απέρριψαν την ενίσχυση του δημοκρατικού πολιτικού ελέγχου και απάντησαν με απόλυτο υποκειμενικό πολιτικό έλεγχο, στα όρια του αυταρχισμού, απέρριψαν επίσης τον «άνισο διάλογο» και εφήρμοσαν έναν «αυταρχικό μονόλογο», διαρρηγνύοντας τις Πολιτικο-Στρατιωτικές Σχέσεις. Ως μέσα χρησιμοποιήθηκαν οι αποστρατείες και τι καταστάσεις της ηγεσίας και ο πολιτικός παρεμβατισμός στις κρίσεις των στελεχών των ΕΔ, όπως επίσης και ο περιορισμός των πόρων υποστηρίξεως της στρατιωτικής ισχύος. Σε σχέση με το Δίλημμα της Κηδεμονίας, οι Κυβερνήσεις επέλεξαν την αποδυνάμωση των δυνατοτήτων των ΕΔ, παρά την ισχυρή εξωτερική απειλή, έναντι του φόβου και της υποψίας εμπλοκής αυτών στην πολιτική ζωή της χώρας.
Για να διαβάσετε όλο το άρθρο κάντε κλικ εδώ.
