Του Τάκη Θεοδωρόπουλου
Ο Πολάκης διεκδικεί το ακαταλόγιστο. Μπορεί να λέει ότι ο Κολοκοτρώνης και ο Μακρυγιάννης ήσαν αριστεροί. Μπορεί να λέει ότι η Ν.Δ. είναι η παράταξη των δωσίλογων και των μαυραγοριτών. Και μπορεί να απειλεί ότι η δεύτερη φορά θα είναι αλλιώς. Ούτως ή άλλως, δεν αισθάνεται υπόλογος ούτε στην Ιστορία ούτε στη Δημοκρατία, στο πολίτευμα που ο ίδιος θεωρεί ότι του έχει εκχωρήσει το δικαίωμα στο ακαταλόγιστο. Από αυτή την άποψη και ασχέτως λούμπεν προσωπικού ύφους και ήθους, ο Πολάκης είναι ο γνήσιος ιδεολογικός εκφραστής του ΣΥΡΙΖΑ. Η δημοκρατία δεν υπάρχει χωρίς τον καταλογισμό ευθυνών. Το καθεστώς που αποπειράθηκε να οργανώσει ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίχθηκε στην ενοχή των αντιπάλων του και στη δική του «αθωότητα». Και όταν είσαι «αθώος» δεν δίνεις λόγο σε κανένα. Ετσι σχεδίαζε να καταλάβει το νομισματοκοπείο, έτσι έκλεισε τις τράπεζες, έτσι προσπάθησε να ελέγξει την ενημέρωση και έτσι παρ’ ολίγον να καταστρέψει το σημαντικότερο επίτευγμα της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας, την ευρωπαϊκή μας ένταξη. Δεν απολογήθηκε ποτέ για όλα αυτά. Γιατί; Γιατί δεν του ζητήθηκε.
Ήταν λάθος η ανεκτικότητα της Ν.Δ.; Κατά τη γνώμη μου, ναι. Νομίζω ότι δεν είμαι ο μόνος που θα ήθελα να ξέρω πώς φθάσαμε να κλείσουν οι τράπεζες το 2015 και πόσο κοντά βρεθήκαμε στον Τρίτο Κόσμο. Δεν έχω την ψευδαίσθηση ότι θα χάσουν το θράσος του ακαταλόγιστου. Θα συνεχίσουν να παραβαίνουν τα μέτρα κατά του κορωνοϊού για να κατηγορούν την κυβέρνηση για πλημμελή εφαρμογή τους. Θα τρίζουν τα δόντια για να σωθεί ο Παππάς και ο ίδιος ο Τσίπρας. Όμως εμείς οι υπόλοιποι θα καταλάβουμε ότι το ακαταλόγιστο είναι ασύμβατο με τη δημοκρατία. Έτσι, για τα επόμενα 200 χρόνια.
Πηγή: kathimerini.gr
