Το απύθμενο θράσος των Τούρκων… Του Τάσου Παπαδόπουλου

273

Του Τάσου Παπαδόπουλου

Στο παρά πέντε της επίσκεψης Μ. Τσαβούσογλου στην Ελλάδα, τα παπαγαλάκια του Ερντογάν φρόντισαν για μια ακόμη φορά να δείξουν τις προθέσεις τους, που είναι και παραμένουν στο τραπέζι, τα επεκτατικά τους σχέδια προς δυσμάς, ανατολάς και νότο.

Νέα αφορμή για να δείξουν την επιθετικότητα τους απέναντι στην Ελλάδα, η συνομιλία του διαδικτυακή συνομιλία του Κ. Μητσοτάκη με παιδιά νηπιαγωγείου στο χωριό Πάχνη της Ξάνθης.

Το … ατόπημα του Πρωθυπουργού κατά τον φασιστικής νοοτροπίας αρχηγό των γκρίζων λύκων Ν. Μπαχτσελί και συναιτεράκι του Ερντογάν ήταν να αποκαλέσει τα παιδιά αυτά ελληνόπουλα.

Ο ανεκδιήγητος αυτός τύπος είπε καθυβρίζοντας τον Κ. Μητσοτάκη, ότι τα παιδιά αυτά είναι τουρκόπουλα και το Pasavik, όπως αποκάλεσε την Πάχνη, δεν είναι χωριό Πομάκων. Δεν πέρασαν 24 ώρες και τις παραληρηματικές αυτές δηλώσεις Μπαχτσελί ήρθε να επιβεβαιώσει και ο εκπρόσωπος του κόμματος του Ερντογάν, ο Ο. Τσελίκ, λέγοντας ότι πρόκειται για επίθεση στην τουρκική ταυτότητα και μίλησε για ρατσιστικές πολιτικές της Ελλάδας.

Σε αυτή την παραληρηματική επίθεση ήρθε η απάντηση τόσο από την Πάχνη και την Ξάνθη. Και από τις δύο αυτές περιοχές, πολιτιστικοί σύλλογοι των Πομάκων διέψευσαν και κατήγγειλαν το δίδυμο Μπαχτσελί-Τσελίκ.

Με ανακοινώσεις τους δηλώνουν Έλληνες Πομάκοι και απορρίπτουν τους τουρκικούς ισχυρισμούς.

Η Άγκυρα με αυτές τις κινήσεις της επιδιώκει αφενός να φανατίσει τους ακραίους εντός της Τουρκίας, αποκόπτοντας στην ουσία κάθε προσπάθεια δημιουργίας ενός ήπιου κλίματος ανάμεσα στις δύο χώρες και παράλληλα να υπερκεράσει την Συνθήκη της Λωζάνης, που αναφέρεται ρητά σε μουσουλμανική και όχι τουρκική χρησιμοποιώντας μια απόφαση Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που μιλάει για ατομικό και όχι συλλογικό προσδιορισμό.

Η ισλαμοφασιστική όμως ηγεσία της Τουρκίας που κόπτεται για τους 120.000 μουσουλμάνους της Θράκης(60.000 τουρκογενείς, 40.000 Πομάκοι και 20.000 Αθίγγανοι) δεν λέει κουβέντα για τους 120.000 Ρωμιούς της Πόλης από τους οποίους έχουν απομείνει μόλις 2.000. Δεν μας λέει τίποτα για το τι έγιναν οι σχεδόν δέκα χιλιάδες Έλληνες της Ίμβρου και της Τενέδου και για το ειδικό καθεστώς που προέβλεπε γι’ αυτούς η συνθήκη της Λωζάνης.

Κανείς πολιτικός ή διπλωμάτης δεν περιμένει να βγει λευκός καπνός από την επίσκεψη του Μ. Τσαβούσογλου στην Αθήνα. Το … καψώνι που έκαναν με τον καθορισμό της ημερομηνίας της επίσκεψης στο παρά πέντε, με τις συνεχείς αλλαγές του προγράμματος και τέλος με την άρνηση να γίνει η συνάντηση στην Κρήτη, δείχνει ότι η Άγκυρα θέλει να κρατήσει αποστάσεις και να μην κινηθεί σε ρυθμούς προσέγγισης.

Αλλά και η δήθεν ιδιωτική επίσκεψη στην Ξάνθη πριν, και όχι μετά τις συνομιλίες ως είθισται, δείχνει τις προθέσεις της απέναντι πλευράς. Όλα δεν μοιάζουν, είναι θέατρο.

Η Άγκυρα επιδιώκει να δείξει ότι συνομιλεί, ενώ γνωρίζει εξ αρχής, ότι ο διάλογος αυτός, από την δική της πλευρά, είναι καθ’ όλα προσχηματικός, ενώ η Αθήνα αγοράζει χρόνο μιας φαινομενικής ηρεμίας, προκειμένου να ξεπεράσει άλλα επείγοντα θέματα, όπως είναι αυτό της πανδημίας και της οικονομικής ανάκαμψης με αιχμή του δόρατος τον τουρισμό των επόμενων μηνών.

Πες μου την παρέα σου να σου πω ποιος είσαι λέει ο λαός. Και ποιοι είναι οι φίλοι της Τουρκίας. Ο Λουκασένκο, που ο Ερντογάν έσπευσε να συγχαρεί μαζί με τον Πούτιν όταν εξελέγη με 80% με εκλογική διαδικασία παρωδία, και για τον οποίο έβαλε προχθές πλάτη να πέσει στα μαλακά στο ΝΑΤΟ όταν συζητήθηκε η αεροπειρατεία του Μινσκ στη Σύνοδο του Βορειοατλαντικού Συμφώνου. Και βέβαια ο Πούτιν. Όλοι μαζί ξέρουν να φυλακίζουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους και να στραγγαλίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Βεβαίως στη χώρα μας υπάρχουν και οι εντός των τειχών φωνές, που έχουν την θεωρία δώστε και σώστε. Όθεν μεθερμηνευόμενον, να συμφωνήσουμε εκτός Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας με την Τουρκία, προκειμένου να βρούμε την ησυχία μας και να έχουμε ήρεμα νερά στο Αιγαίο και στην Α. Μεσόγειο.

Αυτή η αφελής άποψη δυστυχώς εκφράζεται από πανεπιστημιακούς κατά τα άλλα που δεν μπορούν να δουν πέρα από την μύτη τους και την μακαριότητα τους που τους διακρίνει.

Είναι άραγε τυχαίο ότι η Τουρκία βάζει καθημερινά όλο και περισσότερες διεκδικήσεις απέναντι στην Ελλάδα; Δεν βλέπουν τι γίνεται στην Κύπρο με τα παιχνίδια που παίζουν και θέλουν να αναγνωριστούν τα τετελεσμένα, που επέβαλαν το 1974 με την εισβολή;

Δεν βλέπουν ότι πέρα από τον Βορρά που έχουν καταλάβει στην Μεγαλόνησο, αλωνίζουν με πολεμικά και γεωτρύπανα στον θαλάσσιο χώρο του Νότου;

Έχουν αντιληφθεί ποιοι είναι οι εξ ανάγκης συνομιλητές της Ελλάδας; Δεν βλέπουν τις προκλήσεις στην Αγιά Σοφιά και στην Μονή της Χώρας με την μετατροπή των μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς σε τζαμιά;

Είναι δύσκολο όμως να συνομιλεί κανείς με ώτα μη ακουόντων. Όμως καλό είναι να προσέχουν εκεί στο Μαξίμου, μια και ο θανάσιμος εναγκαλισμός μαζί τους, μπορεί να εξελιχθεί και σε θηλιά κρεμάλας για την Ελλάδα…