Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Προσωπικότητα χαμηλών τόνων με ήθος και συνέπεια, ο Γιώργος Δαλακούρας (1938-2021)είχε τη δική του προσωπική φιλοσοφική θεώρηση για τη ζωή, την επιτυχία και το γίγνεσθαι, που δεν συναντάμε πλέον εύκολα στις μέρες μας. Μεθοδικός, ήρεμος, εργατικός και αποτελεσματικός, ο αποβιώσας εφοπλιστής, πολιτικός και για μια δεκαετία Διοικητής του Αγίου Όρους, ήταν κλασσική περίπτωση, ανθρώπου που έκανε πολλά και έλεγε λίγα. Τόσο ο ίδιος όσο και η άξια σύζυγός του Ελένη, αποτελούν αυτό το δείγμα γραφής που σε μια κοινωνία συνιστά μέρος της αξίας της.
—————————————————————————–
“Αποφοίτησα από το Κολέγιο και την ΑΣΟΕΕ, το σημερινό Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και δεν ήμουν καλός μαθητής ούτε και καλός φοιτητής και η κατεύθυνσή μου στη θάλασσα ήταν τελείως τυχαία. Όταν τελείωσα το στρατιωτικό, πήγα στο Κολέγιο και εργαζόμουν part time όσο ήμουν φοιτητής και ένας από τους διευθυντές με ρώτησε σχετικώς, και εγώ απάντησα, πως ψάχνω για δουλειά γιατί θέλω να παντρευτώ. Τότε με ρώτησε αν θέλω να πάω στο shipping. Και ήταν η πρώτη φορά που άκουσα αυτή τη λέξη και ασφαλώς δεν γνώριζα τι μπορούσε να σημαίνει”.
Η ζωή προχωρά. Η επιμονή, το ταλέντο, η ενεργή στήριξη από τη σύζυγό του, Ελένη, αλλά και η συγκυρία τον οδηγούν στην πλοιοκτησία.
«Το μέλλον της ελληνικής ναυτιλίας, νομίζω ότι θα συνεχίσει να πορεύεται καλά. Πρωτοπορούμε πλέον και στην τεχνογνωσία, πέρα από το ταλέντο των Ελλήνων το οποίο είναι χιλιάδων ετών, ανεξήγητο αν θέλετε, αν και κάποιοι έλεγαν πριν από χρόνια, ότι αυτό συμβαίνει γιατί έχουμε καλούς καπετάνιους και καλούς ναυτικούς».
Πηγή: aeinaytes.com
 είχε τη δική του προσωπική φιλοσοφική θεώρηση για τη ζωή){kind=link}