Του Πέτρου Βενέτη
Σύμφωνα με το άρθρο του καθηγητή κου Ελευθεριάδη στην Ελλάδα έχουμε 4000 μετακλητούς υπαλλήλους, ενώ η Αγγλία έχει μόνον 100.
Διαφωνώ!
Στην Ελλάδα, στην ουσία έχουμε μόνο μετακλητούς υπαλλήλους.
Η πρώτη επίσημη αναγνώριση αυτού του γεγονότος, έγινε από τον μακαρίτη τον Κουτσόγιωργα.
Με το που ανέλαβε την κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, ξεκίνησε ένα “πογκρόμ” στις δημόσιες υπηρεσίες.
Οι υπάλληλοι άλλων κομμάτων, όπου ήταν δυνατόν να απολυθούν, απολύθηκαν. Οι υπόλοιποι μετατέθηκαν σε “ακίνδυνες” θέσεις ή υπηρεσίες.
Υπάλληλοι πτυχιούχοι με πείρα και υπηρεσιακά εύσημα, μετατέθηκαν σε θέσεις του επιπέδου “τήρησης Πρωτοκόλλου”.
Σε σχετική επερώτηση, ο κος Κουτσόγιωργας, απάντησε:
“Ο Ελληνικός λαός ψήφισε το ΠΑΣΟΚ για να εφαρμόσει το πρόγραμμά του.
Πως είναι δυνατόν να το εφαρμόσει με άτομα τα οποία δεν το ενστερνίζονται».
Μέσα στον απόλυτο κυνισμό και την αμοραλιστική στάση, η οποία ήρθε να μείνει, ο κος Κουτσόγιωργας είπε κάτι που πολιτικοί και πολίτες το έχουμε τελείως βγάλει από τη σκέψη μας, ιδιαίτερα όταν ψάχνουμε τις δυσλειτουργίες του συστήματος.
Είπε ότι η κυβέρνηση περιμένει να εφαρμόσει το πρόγραμμά της με την κρατική μηχανή. Απλά, δεν τη βρήκε…κατάλληλη.
Έκτοτε, το μέρος των δημοσίων υπαλλήλων, το οποίο είναι επιφορτισμένο να υλοποιεί τις αποφάσεις της κυβέρνησης, είναι στην ουσία μετακλητό. Οι υπόλοιποι, ή παράγουν έργο κατώτερο των δυνατοτήτων και της εμπειρίας τους, ή φροντίζουν για την μείωση του αριθμού των εντόμων των υπηρεσιών, εν αναμονή «καλύτερων ημερών».
«Για όλα φταίει η κυβέρνηση».
Για την αντιπολίτευση αυτό το σύνθημα, της έρχεται «γάντι». Ακόμη κι αν δεν το δημιουργούν, το στηρίζουν, χωρίς να βλέπουν ότι έτσι εγκλωβίζονται κι ίδιοι σ’ αυτό, το οποίο τους «περιμένει στη γωνία», όταν ευοδωθεί ο στόχος και γίνουν κυβέρνηση.
Για τους μανδαρίνους είναι βάλσαμο, αφού τους βάζει στο απυρόβλητο.
Τελικά, οι μετακλητοί είναι η πιο «πολιτισμένη» εκδοχή του δόγματος Κουτσόγιωργα.
Ο αριθμός τους εξαρτάται προφανώς, από πόσοι αντιφρονούντες πρέπει να μπουν στο ψυγείο.
«Όμως, με απόλυτο κομματικό έλεγχο υπουργείων και διοίκησης, δεν μπορεί μια χώρα να προγραμματίζει το μέλλον της μακροπρόθεσμα ούτε να προωθεί την διαφάνεια, την αξιολόγηση και την λογοδοσία…»
Κι εδώ θα συμφωνήσω με τον κ. καθηγητή.
Κάθε φορά που διαβάζω ή υπόκειμαι σε κάτι τέτοια, θυμάμαι την σειρά της τηλεόρασης του BBC, στις αρχές του ’80 «Yes minister». Μέσα από την κωμική υπερβολή και το Βρετανικό χιούμορ, βλέπεις ότι η κρατική μηχανή έχει το ‘πάνω χέρι και διοικεί, άσχετα αν είναι οι Εργατικοί, ή οι συντηρητικοί στην εξουσία.
Μακάρι η ΕΡΤ να μην έχει πετάξει τις κόπιες και να το ξαναδείξει και μακάρι όλη η κυβέρνηση, καθώς και οι μετακλητοί και μη υπάλληλοι να το έβλεπαν.
Αλλά αυτά ακούγονται μέχρι και παιδαριώδη στα αυτιά των σπουδαιοφανών βολεψάκιδων.
