Ανησυχητικά σημάδια που πρέπει να προβληματίσουν και να οδηγήσουν σε αναπτυξιακές πρωτοβουλίες
Του Πάνου Ευαγγελόπουλου*
Για όσους, εξ ημών των οικονομολόγων, υπερασπίζαμε την ισχύ της ποσοτικής θεωρίας του χρήματος, ήταν θέμα χρόνου η επανεμφάνιση του Πληθωρισμού.
Η διάρρηξη της εφοδιαστικής αλυσίδας λόγω της Πανδημίας, επιτάχυνε απλώς την έλευση του Πληθωρισμού.
Μόνη σωτηρία να αποδειχθεί παροδικός, εάν οι δυνάμεις της προσφοράς αναδυθούν δυναμικά με το τέλος της Πανδημίας.
Όμως όσο η ΕΚΤ συνεχίζει την ποσοτική χαλάρωση και τα μηδενικά επιτόκια, ο πληθωρισμός θα επιμένει.
Η ΕΚΤ δεν θα αποτολμήσει σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής, φοβούμενη την μετάπτωση των οικονομιών της ΕΕ σε κατάσταση στασιμοπληθωρισμού.
Αυτό θα ήταν κάτι φρικτό και θα σημάνει το τέλος των προσδοκιών.
Βρισκόμαστε στο πιο επικίνδυνο πέρασμα, μεταξύ Σκύλλας (πληθωρισμός) και Χάρυβδης (στασιμοπληθωρισμός).
Εάν με την ενίσχυση των δυνάμεων της προσφοράς, ανεχθούμε έναν μέτριο μέσο πληθωρισμό 4%, θα ήταν μια σχετικά ακίνδυνη πλεύση.
Αν ξεφουσκώσει, θα είναι το τέλειο για μια εκπληκτική δεκαετία οικονομικών επιδόσεων!
Το κακό προηγούμενο της δεκαετίας του 1960-1970, που ο έρποντας πληθωρισμός οδήγησε στον στασιμοπληθωρισμό της δεκαετίας 1970-1980, συνοδεία της τότε ενεργειακής κρίσης, κρούει όλους τους κώδωνες μακροοικονομικού κινδύνου αλλά σε πείσμα των ιστορικών δεδομένων, σήμερα διαθέτουμε εκπληκτικά νέες τεχνολογίες, περισσότερη γνώση και πολυτιμότερη οικονομική σοφία.
Μπορούμε να τα καταφέρουμε με φωτισμένες παγκόσμιες ηγεσίες.
Περισσότερα στο άρθρο μου, Πλημμυρίς και Άμπωτις, όταν ολοκληρωθεί.
*Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
