Τον θάνατο του ιστορικού ηγέτη της Κούβας ανακοίνωσε ο αδελφός του και πρόεδρος της χώρας, Ραούλ Κάστρο. Την είδηση μετέδωσε το κρατικό κανάλι της Κούβας, σύμφωνα με τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία. «Ο κομαντάντε της κουβανικής επανάστασης απεβίωσε στις 22:29 (χθες) το βράδυ», είπε ο Ραούλ Κάστρο σε διάγγελμά του το οποίο μετέδωσε απευθείας η δημόσια τηλεόραση της Κούβας. Ο ηγέτης της κουβανικής επανάστασης ήταν στο «τιμόνι» της χώρας για σχεδόν μισό αιώνα, πριν παραδώσει την εξουσία στον αδελφό του, Ραούλ, το 2008. Ο Φιντέλ Κάστρο, ένας από τους πιο γνωστούς και αμφιλεγόμενους ηγέτες στον κόσμο, είχε επιβιώσει από δεκάδες απόπειρες δολοφονίας. Τελικά, άφησε την τελευταία του πνοή μετά από μακρά «μάχη» με προβλήματα υγείας. Η Κούβα είχε προετοιμαστεί για αυτή τη στιγμή από τον Ιούλιο του 2006, όταν ο Κάστρο υποβλήθηκε σε επείγουσα επέμβαση στο έντερο και παραχώρησε την εξουσία στον αδελφό του, Ραούλ, προσωρινά τότε. Τον Φεβρουάριο του 2008 ανακοίνωσε την οριστική παραίτησή του από την προεδρία, την οποία ανέλαβε ο Ραούλ Κάστρο. Από τότε, έγραφε περιστασιακά άρθρα στην εφημερίδα του κόμματος, Granma, και έκανε σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις. Η πιο πρόσφατη ήταν στο φετινό συνέδριο του Κομμουνιστικού κόμματος. Τότε, τον περασμένο Απρίλιο, στην ομιλία του, με τη φωνή του να τρέμει, είχε αποχαιρετίσει το κόμμα, δηλώνοντας ότι σύντομα θα πεθάνει. «Σύντομα θα είμαι 90 χρονών. Σύντομα, θα είμαι όπως οι άλλοι. Η ώρα θα έρθει για όλους μας, αλλά οι ιδέες των Κουβανών Κομμουνιστών θα παραμείνουν ως απόδειξη σε αυτόν τον πλανήτη ότι αν λειτουργήσουν με θέρμη και αξιοπρέπεια, μπορούν να αποδώσουν τα υλικά και τα πολιτιστικά αγαθά που χρειάζονται οι άνθρωποι. Και πρέπει να πολεμήσουμε χωρίς ανακωχή για την απόκτησή τους», είχε πει.
Ποιος ήταν ο Φιντέλ Κάστρο
Ο πατέρας της κουβανικής επανάστασης Φιδέλ Κάστρο γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου του 1926 στην Κούβα. Είχε αποκτήσει έναν γιο από τον γάμο του με τη Μίρτα Ντίας-Μπίλαρτ, από την οποία χώρισε το 1955. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας. Από το 1953 εντάσσεται στο ενεργό αντιστασιακό κίνημα εναντίον του καθεστώτος Μπατίστα. Την ίδια χρονιά συλλαμβάνεται και φυλακίζεται με ποινή 15ετούς κάθειρξης. Το 1956 αμνηστεύεται και πηγαίνει στο Μεξικό όπου οργανώνει ένοπλο αγώνα. Τον Δεκέμβριο του 1956, επιστρέφει στην Κούβα με μικρή στρατιωτική δύναμη. Από το 1956-59 ξεκινά ο ένοπλος αγώνας εναντίον του Μπατίστα έως ότου ανατρέπεται και φεύγει. Από 1959 γίνεται Πρωθυπουργός της χώρας. Στο αξίωμα αυτό παραμένει έως το 1976.
1963-1965: Πρώτος Γραμματέας του “Partido Unido De La Revolucion Socialista” (Ενωμένο Κόμμα της Σοσιαλιστικής Επανάστασης).
Από το 1965: Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Από το 1976: Μέλος του ΠΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Από το 1976: Αρχηγός κράτους και Πρόεδρος του Συμβουλίου του Κράτους.
Από το 1976: Πρόεδρος του Συμβουλίου Υπουργών.
15/10/1991: Επανεκλέγεται Γενικός Γραμματέας του ΚΚΚ, κατά τη διάρκεια των εργασιών του 4ου Συνεδρίου του Κόμματος.
Από το 1992: Επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Άμυνας.
24/2/1993: Εκλέγεται βουλευτής στις πρώτες άμεσες μονοκομματικές εκλογές στη
χώρα, στις οποίες ο αριθμός των υποψηφίων βουλευτών αντιστοιχεί ακριβώς σε
αυτόν των κοινοβουλευτικών εδρών.
25/2/1998: Επανεκλέγεται από τη Βουλή αρχηγός του κράτους για πέντε χρόνια.
6/1/1999: Γάλλος δικηγόρος, που εκπροσωπεί δύο καταδικασθέντες στην Κούβα διανοούμενους και την κόρη ενός εκτελεσθέντος συνταγματάρχη, καταθέτει τρεις μηνύσεις εναντίον του, δύο για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» και μία για «ανάμιξη σε διεθνές λαθρεμπόριο ναρκωτικών».
17/11/2000: Δηλώνει ότι οργανώσεις αντικαθεστωτικών έχουν ετοιμάσει σχέδιο δολοφονίας του κατά τη διάρκεια της ιβηρο-αμερικανικής διάσκεψης κορυφής στον Παναμά. Την επομένη, οι αρχές του Παναμά ανακοινώνουν τη σύλληψη τεσσάρων ατόμων ανάμεσα στους οποίους και ο κουβανός εξόριστος, Λουίς Ποσάδα Καρίλες, τον οποίο είχε κατονομάσει ως εγκέφαλο της συνωμοσίας ο Κάστρο. Στις 30/11 η Κούβα ζητεί επισήμως την έκδοση των τεσσάρων υπόπτων.
27/8/2004: Η Κούβα διακόπτει επ΄αόριστον τις διπλωματικές της σχέσεις με τον Παναμά μετά την αμνηστία που έδωσε η απερχόμενη πρόεδρος Μισκόσο σε τέσσερις Κουβανούς που κατηγορούνται για συνωμοσία με σκοπό τη δολοφονία του.
31/7/2006: Μεταβιβάζει προσωρινά την εξουσία στον αδελφό του, υπουργό Άμυνας, Ραούλ, έπειτα από εγχείρηση στο έντερο.
19/2/2008: Ανακοινώνει επίσημα την αποχώρησή του από την προεδρία της Κούβας. Στις 24/2, ο αδελφός του Ραούλ Κάστρο εκλέγεται από το κοινοβούλιο νέος πρόεδρος της χώρας.
Ο Φιδέλ Κάστρο βραβεύτηκε με το βραβείο Λένιν (1961) ενώ στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται:
1964: Ten years of Revolution
1968: History will absolve me
1987: Fidel (από κοινού με τον Φρέι Μπέτο).
1991: How Far We Slaves Have Come: South Africa and Cuba in Today΄s World (από κοινού με τον Νέλσον Μαντέλα).
2/8/2010: Παρουσιάζει σε επιλεγμένο ακροατήριο τα απομνημονεύματά του, με τον τίτλο «Στρατηγική Νίκη», για τη νίκη των ανταρτών εναντίον του κουβανικού στρατού, η οποία οδήγησε στην πτώση του δικτάτορα Μπατίστα.
