Του Βασίλειου Γρηγ. Παπαδάκη*
Ο ιπποκόμος Σάντσο Πάντσα έχασε τον ύπνο του, έχει εφιάλτες από τη διεθνή προβολή και τα επιτεύγματα του Έλληνα πρωθυπουργού. Αναφωνεί έντρομος τον επιγραμματικό λόγο του Θεμιστοκλέους (525-460 π.Χ.): «Ουκ εά με καθεύδειν το του (πρωθυπουργού) τρόπαιον» φοβούμενος τον επερχόμενο καταποντισμό οψέποτε προκηρυχθούν εκλογές. Άλλωστε ο ντιλετάντης της πολιτικής γνωρίζει καλλίτερα από ημάς τι παρέδωσε στην κυβέρνηση Ν.Δ.: 102 νεκρούς στο Μάτι, 24 στη Μάνδρα με περιφερειάρχη τη Δουλτσινέα. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η εξουσία και επαιτεί την αγάπη των ψηφοφόρων για την επανεκλογή του.
«Ο πολιτικός πρέπει, σαν τον ναυτίλο, να έχει κάθε στιγμή επίγνωση των διαστάσεων (που δεν είναι μόνο τα μήκη και τα πλάτη) καθώς και του στίγματος όπου ο ίδιος βρίσκεται και που πάντα μετακινείται». Κωνσταντίνος Τσάτσος (1899-1987), βιβλίο: «Η Ζωή σε Απόσταση». Το κόμμα της αποσυνθεμένης ριζοσπαστικής συνισταμένης δεν έχει ναυτίλο αλλά ούτε πυξίδα πλεύσεως. Από εύνοια της τύχης, ελέω Θεού, την περίοδο του πνευματικού και πολιτισμικού μαρασμού, δεν καταποντίστηκε το πλοίο «Ελλάς». Ο Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.) θεωρεί την πολιτική ως την «κυριωτάτη των επιστημών, τα καλά και τα δίκαια σκοπούμενη».
Το πρόσωπο το οποίο φιλοδοξεί να κυβερνήσει μία χώρα επιβάλλεται να γνωρίζει ανθρωπιστικές επιστήμες (ιστορία, γεωγραφία, φιλοσοφία, κοινωνιολογία, ψυχολογία, νομική) και όχι τις μαθηματικές επιστήμες τις οποίες εσπούδασε ο διχαστικός της ανυπόστατης αντιπολιτεύσεως. Ωσαύτως, να είναι γνώστης της ελληνικής γλώσσας και εξπέρ ξένων γλωσσών. Ο εκάστοτε πρωθυπουργός πρέπει να διαθέτει ισχυρή βούληση, πολιτικό αισθητήριο και υψηλό ηθικό ανάστημα. Να εμπνέει σεβασμό, εμπιστοσύνη και να αναγνωρίζεται διεθνώς. Βασικά η έννοια της πολιτικής πραγματοποιείται από μέσα προς τα έξω. Ξεκινά από τον εσωτερικό κόσμο του ηγήτορος-ηγέτιδος και κατευθύνεται στους πολίτες.
Οι Ελληνίδες-Έλληνες εκλογείς με σωφροσύνη και φιλοπατρία, γεύτηκαν το πικρό ποτήριον της διακυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ 2015-2019. Ας απορρίψουν στις επικείμενες εκλογές τον εθνοφθόρο «άθεο», αριστερό, ο οποίος συγχέει το έλλογο με το άλογο και παίζει εν ου παικτοίς. Σε αντίθετη περίπτωση, ελλοχεύει ο κίνδυνος επιστροφής στις χαλεπές ημέρες της ημιμάθειας, απαιδευσίας και απομόνωσης.
*Ε.Ε.Δ.
