Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Η ελληνική πολιτική σκηνή κινείται σε προεκλογικούς ρυθμούς. Κάποιοι αντιπολιτευόμενοι, κυρίως πολιτικοί και βαρύγδουποι αναλυτές προεξοφλώντας ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν τον προσεχή Σεπτέμβριο έκαναν σενάρια για τις ημερομηνίες που θα διεξαχθούν, οι πρώτες με απλή αναλογική και οι δεύτερες με ενισχυμένη.
Τα σενάρια αυτά ήρθε να διαψεύσει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός μιλώντας την Πέμπτη σε ραδιοφωνική εκπομπή και λέγοντας ότι αναλαμβάνει και το οποιοδήποτε πολιτικό κόστος ενός δύσκολου χειμώνα. Οι μέχρι χθες σίγουροι σιώπησαν και το επόμενο σενάριο που αναμένεται να διακινηθεί είναι ένας δομικός ανασχηματισμός.
Κάθε σοβαρός άνθρωπος βλέποντας αυτά τα σενάρια επί σεναρίων να διακινούνται από την πληθώρα των ενημερωτικών εκπομπών θα έλεγε το απλό, “τα παιδία παίζει”. Βεβαίως η κοινή γνώμη δεκάρα δεν δίνει για το πότε θα διεξαχθούν οι προσεχείς εκλογές. Άλλα σοβαρότερα θέματα την απασχολούν.
Συμβαίνει όμως στην δημοσιογραφία και την πολιτική, όταν δεν υπάρχουν θέματα να ανακαλύπτονται, και τα πιο προσφιλή από αυτά είναι οι εκλογές και οι ανασχηματισμοί. Στο παιχνίδι αυτό έχουν μπει και οι δημοσκοπήσεις με ερωτήματα του τύπου πότε νομίζετε ότι θα γίνουν οι εκλογές, ή πότε θέλετε να γίνουν.
Το αυτονόητο να διεξαχθούν στην συνταγματική τους διορία δεν περιλαμβάνεται στην λογική των εκλογολόγων, που είναι και η πολιτική ορθότητα. Η ακρίβεια που δεν έχει σχέση με το πρόωρο των εκλογών, είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που απασχολεί τους πολίτες σήμερα.
Στα χαμηλά των δημοσκοπήσεων ως μη όφειλε είναι η τουρκική επιθετικότητα, κάτι που σημαίνει ότι αρκετοί από εμάς δεν χολοσκάμε από τις απειλές που εκτοξεύει νυχθημερόν ο νέο Οθωμανός επεκτατικός μας γείτονας. Κι όμως, όσοι εφησυχάζουν, θυμίζουν τα όσα παραπλανητικά έγραφαν οι φίλοι του Βασιλιά και του Γούναρη το 1921, ότι δήθεν ο ελληνικός Στρατός συνέτριψε τους ατάκτους του Κεμάλ.
Μερικά στοιχεία που περνούν απαρατήρητα στο ευρύτερο κοινό της χώρας μας. Τα τουρκικά κανάλια, και όχι τα περιθωριακά, στα βραδινά talk show τους παρουσιάζουν κάθε λογής αναλυτές, που το μόνο που κάνουν είναι να αναλύουν το πως μπορούν να επιτεθούν και να καταλάβουν Ελληνικά νησιά το Α. Αιγαίου με αφορμή την στρατιωτικοποίηση τους.
Κάτι αντίστοιχο δεν παρατηρούμε να γίνεται στα Ελληνικά κανάλια. Οι όποιες συζητήσεις περιστρέφονται στην αποτρεπτική ικανότητα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, και όχι στην επιθετική τους διάταξη.
Όλο αυτό το σκηνικό που στήνεται στην Τουρκία έχει σκοπό και στόχο να διεγείρει ένα μέρος της Τουρκικής κοινής γνώμης προς την κατεύθυνση ενός επιθετικού πολέμου, που θα εμφανισθεί ως αμυντική ενέργεια κατά το πρότυπο της προπαγάνδας του Πούτιν απέναντι στην Ουκρανία.
Τα ΜΜΕ απλά της Τουρκίας, με καθοδήγηση από το Σαράι του σουλτάνου, κάνουν επιχειρήσεις ψυχολογικής προετοιμασίας της κοινής γνώμης στην Τουρκία.
Αντίθετα οι εφησυχασμένοι στη χώρα μας λένε, υπάρχει η Ευρώπη, υπάρχουν οι ΗΠΑ, δεν θα τολμήσει η Τουρκία. Αγνοούν ή θέλουν να αγνοούν δύο σημαντικές παραμέτρους. Η μία αφορά την εσωτερική κατάσταση στην Τουρκία, και η άλλη τον αγώνα επιβίωσης, ενδεχομένως εκτός πολιτικής και φυσικής, που έχει να δώσει, εν όψει εκλογών, ο εθνικιστής-ισλαμιστής ηγέτης της Τουρκίας.
Στη χώρα μας ζούμε τον εφιάλτη του 12% του πληθωρισμού. Στην Τουρκία ζουν τον πληθωρισμό τον επίσημο 78% και τον πραγματικό που φτάνει το 170%. Αυτά τα σημαντικά προβλήματα επιχειρεί να κουκουλώσει με τις επιθετικές καθημερινές δηλώσεις απέναντι στην Ελλάδα ο Ερντογάν.
Ακόμη η προοπτική μιας ήττας, που δημοσκοπικά εμφανίζεται ισχυρή, δημιουργεί τον φόβο της παραπομπής στη δικαιοσύνη του σημερινού ισχυρού άνδρα της Τουρκίας και των συν αυτώ, που δημιουργεί πανικό κακό σύμβουλο για έναν σουλτάνο.
Αυτό σημαίνει πρακτικά, ότι μπορεί να μην γίνουν οι εκλογές στην Τουρκία ή να υπάρξει νοθεία με σκοπό να αλλοιωθεί το αποτέλεσμα. Αλλά προκειμένου να αιτιολογηθεί μια αναβολή των εκλογών χρειάζεται μια αφορμή. Κι αυτή δεν είναι μια νέα επέμβαση στα βόρεια σύνορα της Συρίας, αλλά μια πολεμική εμπλοκή με την Ελλάδα.
Ακούμε ότι η κυβέρνηση έχει μελετήσει όλες τις πιθανές κινήσεις του απρόβλεπτου Ερντογάν. Όμως το ενδεχόμενο του απευκταίου οφείλει να το επικοινωνήσει αρχικά με τους αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων, και ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν, αλλά και με τον Ελληνικό λαό, που χρειάζεται να έχει μια στοιχειώδη ενημέρωση επί του πιθανού κινδύνου.
Με αυτά τα δεδομένα είναι το λιγότερο αστείο να τσακώνονται τα πολιτικά κόμματα για την ημερομηνία των εκλογών και το κυριότερο, είναι εξ ίσου απαράδεκτο να υπάρχουν εντός των τειχών, αν αληθεύουν οι πληροφορίες, συμβούλων – παρασυμβούλων και υπουργών παρά τω πρωθυπουργώ, που αντί να μελετούν τις επιθετικές ενέργειες του γείτονα να αναλώνουν τον χρόνο τους και να εισηγούνται μια πριν από την θεσμική της ώρα εκλογική αναμέτρηση.
Η σοβαρότητα των στιγμών επιβάλλει εγρήγορση και όχι παιδιάστικες και επιπόλαιες κουβέντες. Η Δημοκρατία είναι το πολίτευμα της ευθύνης και όχι του καιροσκοπισμού και της επιπόλαιης δράσης. Καιρός να το αντιληφθούν οι εκπρόσωποί μας εντός του Κοινοβουλίου και οι λοιποί που κινούνται πέριξ της εξουσίας…
