Του Δημήτρη Στεργίου
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ –ΠΣ (Προοδευτική Συμμαχία) Αλέξης Τσίπρας στην ομιλία του στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο της ΔΕΘ παρουσίασε ως «πρώτη εθνική προτεραιότητα την «επανακρατικοποίηση» της ΔΕΗ τονίζοντας, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Επανακρατικοποιούμε τη ΔΕΗ, ανακτούμε τουλάχιστον το 51% του Δημοσίου στο μετοχικό της κεφάλαιο, καθαρές κουβέντες». Ίσως να είναι το πιο «κουφό» που ακούστηκε έως τώρα από το βήμα της ΔΕΘ, η οποία από διεθνής έκθεση προβολής της οικονομικής και παραγωγικής εικόνα της Ελλάδος έχει εξελιχθεί σε «αϊδιο»μνημείο, δηλαδή αιώνιο, (όπως έλεγε ο Περικλής για τα έργα του στην αρχαία Αθήνα, κομματικής αναξιοπιστίας με τις δημαγωγικές και εύκολες υποσχέσεις που ακούγονται στο καθιερωμένο επί δεκαετίες «κομματικό ραντεβού κάθε Σεπτέμβρη».
Και δεν είναι» κουφό» μόνο αυτό που είπε ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος διετέλεσε και πρωθυπουργός της χώρας επί τέσσερα χρόνια (την περίοδο 2015-2018), ότι δηλαδή η ΔΕΗ είναι το πρώτο … εθνικό πρόβλημα της χώρας. Επίσης, δεν είναι «κουφό» μόνο οι «καθαρές κουβέντες», όπως χαρακτήρισε το νέο Κυβερνητικό Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης. Διότι τέτοιες «καθαρές κουβέντες» είπε στον ελληνικό λαό πάλι από το βήμα της ΔΕΘ στις 14 Σεπτεμβρίου του 2014, ημέρα εορτής της Ύψωσης του Σταυρού (που έμελλε να είναι γιορτή της Ύψωσης του Σταυρού του Μαρτυρίου για τη χώρα μετά από μερικούς μήνες !) ανακοινώνοντας το περιβόητο «μη διαπραγματεύσιμο», όπως επέμενε να λέει και ως … κυβέρνηση, «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης», το οποίο έγινε στη συνέχεια … «ρόμπα».
Ηθικός αυτουργός της ιδιωτικοποίησης!
Δεν είναι υπονοώ αυτά μόνο με τη λέξη «κουφό». Εννοώ ότι τώρα υποσχέθηκε ότι θα «επανακρατικοποιήσει τη ΔΕΗ», ενώ είναι «ηθικός αυτουργός» που «ιδιωτικοποιήθηκε» στις 16 Νοεμβρίου του 2021, όταν ολοκληρώθηκε η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της, την οποία είχε
αποφασίσει η έκτακτη γενική συνέλευση των μετόχων στις 19 Οκτωβρίου του 2021 και το ποσοστό του Ελληνικού Δημοσίου περιορίστηκε στο 34,123%, έναντι 51,12% που κατείχε ως έμμεσο βασικό μέτοχο το Ελληνικό Δημόσιο. Στην πραγματικότητα, το ποσοστό του Ελληνικού Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο της … Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) είναι ακόμα μεγαλύτερο, αν προστεθεί το ποσοστό (3,93%) των ΕΦΚΑ, ΤΑΥΤΕΚΩ/ΤΕΑΠΑΠ-ΔΕΗ. Δηλαδή, μεταβιβάστηκε ποσοστό 17% που κατείχε το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), το οποίο είναι θυγατρική της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας (Ε ΕΕΣΥΠ) στην οποία το Ελληνικό Δημόσιο κατέχει το 100% των μετοχών και δικαιωμάτων ψήφου). Αυτό σημαίνει ότι το Ελληνικό Δημόσιο εξακολουθεί να κατέχει άμεσα το 34,123% των μετοχών της … Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ).
Είναι «κουφό» διότι το ΤΑΙΠΕΔ δεν έκανε τίποτε άλλο από αυτό που επέτασσε η υπ΄ αριθμόν 15 της με αρ. 33/20.5.2016 απόφασης ΚΥΣΟΙΠ (Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής, ΦΕΚ Β’ 1472/25.5.2016), δηλαδή το 2016, δηλαδή επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, περί της έγκρισης του Επιχειρησιακού Προγράμματος του κρατικού ΤΑΙΠΕΔ. Αυτή η απόφαση υποχρέωνε, με τη λέξη «οφείλει», αυτόν τον κρατικό οργανισμό (ΤΑΙΠΕΔ δηλαδή!) να διαθέσει προς πώληση το ποσοστό 17% των μετοχών που διαθέτει στη … Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) μέσω διαδικασίας που θα αποφασίσει το Διοικητικό του Συμβούλιο. Και αυτό έκανε η έκτακτη γενική συνέλευση των μετόχων της ΔΕΗ στις 16 Νοεμβρίου του 2021, όπως προαναφέρθηκε. Αυτό σημαίνει ότι η «ιδιωτικοποίηση» έγινε νομίμως και με τη «βούλα» της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αφού άφηνε άθικτη αυτή τη διαδικασία!.
Αλλά, είναι «κουφό» και για τον επιπρόσθετο λόγο, διότι δεν θα γινόταν το 2021 η «ιδιωτικοποίηση» αυτή της ΔΕΗ όχι μόνο αν δεν είχε πάρει την παραπάνω απόφαση η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αλλά και διότι επισήμως ως κυβέρνηση, αν πράγματι ήθελε να μείνει κρατική η ΔΕΗ έστω και με ποσοστό 51%, δεν κατάργησε το άρθρο 2 του Νόμου 4092/2012 με το οποίο καταργήθηκε το άρθρο 8 του Καταστατικού της … Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού (στην αρχή με προεδρικό νομοθετικό διάταγμα της 7 Σεπτεμβρίου του 2012!), το οποίο προέβλεπε ότι το ποσοστό του Ελληνικού Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο της ΔΕΗ δεν μπορούσε να περιοριστεί κάτω από το 51% των μετά ψήφου μετοχών της, μετά από κάθε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου.
Κι άλλα «κουφά»
Και τα «κουφά συνεχίζονται καθώς έκανε κι άλλα, όπως :
Πρώτον, η … Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) με τον Νόμο 4548/2018 (ΦΕΚ 104/13.06.2018), δηλαδή με τον Νόμο που ψηφίσθηκε επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και ο οποίος τέθηκε σε ισχύ από 1.1.2019 (άρθρο 190) εναρμόνισε εντός του 2019 το σύνολο των διατάξεων του Καταστατικού της σύμφωνα με τις διατάξεις του παραπάνω Νόμου και κατάρτισε τον «Κώδικα και Πρακτικές Εταιρικής Διακυβέρνησής της «και συνέταξε τη Δήλωση Εταιρικής Διακυβέρνησης», σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 152 παρ.1 του παραπάνω Νόμου.
Δεύτερον, από 17 Ιανουαρίου 2017, αντί να καταργήσει τον παραπάνω νόμο που ετοίμαζε τον δρόμο για ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ από το … 2012, με απόφαση της έκτακτης γενικής συνέλευσης των μετόχων … μειώθηκε το μετοχικό κεφάλαιο της … Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού κατά 491.840.000 ευρώ, με μείωση της ονομαστικής αξίας της μετοχής κατά δύο 2,12 ευρώ εκάστης και επιστροφή σε είδος αντί μετρητών μίας μετοχής της ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΩΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ» και το διακριτικό τίτλο «ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ Α.Ε.» (νυν «ΑΔΜΗΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ Α.Ε.») ονομαστικής αξίας 2,12 ευρώ εκάστη, προς μία μετοχή της Εταιρείας. Έτσι, μετά την παραπάνω μείωση το μετοχικό κεφάλαιο της … Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού διαμορφώθηκε σε 575.360.000 ευρώ διαιρούμενο σε 232.000.000 κοινές ονομαστικές μετοχές, ονομαστικής αξίας 2,48 ευρώ η κάθε μία.
Τρίτον, σε όλους τους κρατικούς προϋπολογισμούς που συνέταξε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ (του 2016,2017,2018 και 2019) σε όλους τους αντίστοιχους πίνακες τους η ΔΕΗ εμφανιζόταν στο μετοχολόγιο του Ελληνικού Δημοσίου με το τελευταίο να κατέχει έμμεσα ποσοστό 51,123%, με τον Νόμο του 2012 ματαίως να περιμένει την εφαρμογή του για αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΗ και μεταβίβαση ποσοστού 17% των μετοχών που κατείχε το ΤΑΙΠΕΔ ακριβώς μεταβίβαση σε άλλους. Τελικά, εφάρμοσε τον Νόμο η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Κι αυτό περίμενε! Να υποσχεθεί τώρα «επανακρατικοποίηση», όπως υποσχέθηκε το 1993 και το υλοποίησε αμέσως μόλις έγινε κυβέρνηση ο Ανδρέας Παπανδρέου με τις αστικές συγκοινωνίες, όταν ξεγυμνώνονταν οι οδηγοί στην … Ομόνοια από τους συνδικαλιστές και αντιπολίτευση!
Τελικά, τα συνολικά κεφάλαια που αντλήθηκαν μέσω της αύξησης ύψους 1,35 δις ευρώ και, μετά την αφαίρεση των δαπανών έκδοσης, ύψους περίπου 65,9 εκατ. ευρώ (στις 2 Μαρτίου 2022 ολοκληρώθηκε η αυτοδίκαιη μεταβίβαση του συνόλου των μετοχών της ΔΕΗ Α.Ε. κυριότητας ΤΑΙΠΕΔ , που αντιστοιχεί σε 39.440.000 κοινές μετοχές ή 10,32%, στην ΕΕΣΥΠ, σε εκτέλεση της διάταξης του άρθρου 147 του Ν. 4876/2021, θα χρησιμοποιηθούν, σύμφωνα με το Ενημερωτικό Δελτίο της εταιρείας, από τη ΔΕΗ ή/και άλλες εταιρείες του Ομίλου ή από υφιστάμενες και μελλοντικές κοινοπραξίες, από το 2022 έως το 2024, ως ακολούθως: (α) έως €1,284 δις
ευρώ , από τα κατά προσέγγιση 3,2 δις ευρώ που η εταιρεία έχει προϋπολογίσει, για κεφαλαιουχικές δαπάνες σε έργα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας έως το 2024, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας και έργων σε γειτονικές αγορές, με στόχο την επίτευξη εγκατεστημένης ισχύος ΑΠΕ 7,2 GW έως το 2024, ή/και (β) έως 1,284 δις ευρώ , από τα κατά προσέγγιση 1,7 δις ευρώ που η εταιρεία έχει προϋπολογίσει, για κεφαλαιουχικές δαπάνες έως το 2024 για τη συμβατική παραγωγή ενέργειας, την επιχειρηματική μονάδα που είναι αρμόδια για την προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας, την κατασκευή μονάδας παραγωγής ενέργειας από απόβλητα, την ψηφιοποίηση, τις τηλεπικοινωνίες, τους σταθμούς φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων, και (γ) στο βαθμό που είναι ευλόγως αναγκαίο και μόνο έως ποσών τα οποία δεν συνιστούν σημαντικά στοιχεία ως προς την οικονομική κατάσταση του Ομίλου, για άλλους γενικούς εταιρικούς και άλλους επενδυτικούς σκοπούς.
Αυτά για «ηθικούς» λόγους! Και στην πολιτική είναι πρέπει να επισημαίνονται! Διότι, μία απόφαση για «επανακρατικοποίηση» μιας μεγάλης επιχείρησης ηλεκτρισμού ή ομίλου, του οποίου ιδιαίτερα σήμερα οι δραστηριότητες του απειλούνται από κυκλώνα κινδύνων, οι οποίοι μπορεί να έχουν σημαντικά δυσμενή επίδραση στις εργασίες, την οικονομική κατάσταση ή τα λειτουργικά τους αποτελέσματα και τη ρευστότητά τους, είναι μια άλλη ιστορία καθώς γίνεται μείζον οικονομικό θέμα.
Πηγή: ot.gr
