Ο Θάνος Τζήμερος επί 12 χρόνια προσπάθησε να συμβάλλει στην ύπαρξη μιας φιλελεύθερης Ελλάδας. Μάταιος ο κόπος του. Γιατί όμως;
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Στην πτωχευμένη Ελλάδα του 2011, ο Θάνος Τζήμερος και μερικοί ομοϊδεάτες του δεν άρχισαν να προτείνουν κρεμάλες, ούτε ικριώματα, ούτε δολοφονίες αθώων δια της πυράς.
Δεν πετροβόλησαν το ελληνικό Κοινοβούλιο, δεν έφτυσαν και δεν έδειραν βουλευτές, δεν πυρπόλησαν αυτοκίνητα και καταστήματα.
Επίσης δεν κατηγόρησαν τα όποια μνημόνια για το χάλι της χώρας, αλλά απέδωσαν τα τελευταία στο διεφθαρμένο πελατειακό κράτος, στην συνδικαλιστική ασυδοσία των «νονών» του δημοσίου, στη γενικευμένη διαπλοκή και στην αδυναμία της Πολιτείας να προστατεύσει τη δημοκρατία με τη βοήθεια του νόμου, επιβάλλοντας την τάξη.
Με πιο απλά λόγια, ο Θάνος Τζήμερος και οι συν αυτώ, ιδρύοντας τότε την κίνηση «Δημιουργία Ξανά», οραματίζονταν τη δυνατότητα μέσα από την καταστροφική κρίση να αναδυθεί μια Ελλάδα ελεύθερης και γόνιμης δημιουργίας, μια Ελλάδα στην οποίαν εφαρμόζονται οι νόμοι που ισχύουν μια Ελλάδα στην οποία η φιλελεύθερη δημοκρατία δεν είναι έννοια κενή περιεχομένου.
Προέκυψε έτσι η «Δημοκρατία Ξανά», ως βάρκα σ’ έναν ωκεανό φαυλοκρατίας. Από το σημείο αυτό και μετά, κατά την εκτίμησή μου, οι πολιτικοί χειρισμοί του ιδρυτή της κίνησης και των συνεργατών του, δεν υελετήθηκαν οσο θα έπρεπε με βάση τη συγκυρία και την εξελιξή της.Οι καλές και δημιουργικές ιδέες του Θάνου Τζήμερου, αν και σήμερα έχουν ευρεία αποδοχή σε σχέση με το παρελθόν, δεν μπόρεσαν να πείσουν για το πώς θα γίνουν πράξη. Το γιατί είναι μια ολόκληρη ιστορία. Η ουσία έγκειται στο ότι ο εμπνευστής της κίνησης αυτής την εγκαταλείπει, γράφοντας μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:
«….Δυστυχώς, ο μέσος Νεοέλληνας έχει εθιστεί στο μοντέλο του κράτους – πατερούλη. Δεν αντιλαμβάνεται ότι τα επιδόματα που του μοιράζει ο κρατισμός ως ψιχία, είναι από το καρβέλι που έχει αρπάξει από τα χέρια των παιδιών του. Και διακατέχεται από σύνδρομο Στοκχόλμης, έχοντας επιπλέον προσχωρήσει στη λογική των απαγωγέων του: δεν θέλει εξάλειψη της διαφθοράς – θέλει περισσότερες ευκαιρίες για να συμμετέχει σε αυτή. Δεν θέλει ευνομία – θέλει ανοχή της δικής του ανομίας…..
Το να μοιράζεις λεφτά και υποσχέσεις στην Ελλάδα της αριστερής παράνοιας είναι μια σίγουρη συνταγή για να παίρνεις ψήφους από ανθρώπους που ενδιαφέρονται για το επόμενο επίδομα κι όχι για τις επόμενες γενιές. Αλλά είναι και ο πιο σίγουρο τρόπος για να γίνει όλη η Ελλάδα ευάλωτη, πραγματικά ευάλωτη: μια χώρα ιδρυματοποιημένων επιδοματούχων και λιμοκτονούντων γερόντων που θα έχει διώξει, για πάντα, τα πιο παραγωγικά της κύτταρα. Δεν απέχουμε πολύ από αυτό….».
Ο δικός μου ρόλος, προσθέτει στην επιστολή αποχώρησης του από τη Δημιουργία Ξανά», ο Θάνος Τζήμερος, τελείωσε εδώ. Έσπειρε πολύ.
Κάποιοι σπόροι φύτρωσαν, μερικοί κάρπισαν. Τους περισσότερους όμως τους φάγανε τα πουλιά και τους παρέσυρε το ρεύμα στη θάλασσα, για να τους πνίξει η αρμύρα. Θα συνεχιστεί η σπορά; Δεν ξέρω. Από σας εξαρτάται, από τους επόμενους που θα πάρουν τη σκυτάλη.
Κατά την εκτίμησή μας και επειδή ο Θάνος Τζήμερος είναι άνθρωπος της επικοινωνίας και του ορθολόγου, ίδρυσε μια κίνηση όταν δεν έπρεπε και αποχωρεί σε μια περίοδο που δεν πρέπει.
Ξεχωριστά δημοσιεύουμε την πλήρη επιστολή του Θάνου Τζήμερου, προς οπαδούς και συνεργάτες του.
