Του Γεωργίου Κ. Στεφανάκη
Ι. Ο Erdogan επανεξελέγη. Συγκέντρωσε ενθουσιώδη συγχαρητήρια των ηγετών του κόσμου. Κορυφαίος, μεταξύ αυτών, ο J. Biden. Ο Καγκελάριος της Γερμανίας, Olaf Scholz, τον κάλεσε για επίσημη, εκεί, επίσκεψη (!).
II. Μέρος μέγα του γερμανικού πληθυσμού έχει τουρκική καταγωγή. Είναι πρώην μετανάστες.
● Ήδη, όμως, έχουν καταστεί ψηφοφόροι. Επηρεάζουν, λοιπόν, την διαμορφούμενη γερμανική πολιτική (!).
ΙΙΙ. Από τους πρώην μετανάστες, αλλά και άλλους ενδιαφερόμενους, ασκούνται πιέσεις για την ένταξη (και) της Τουρκίας στην Ενωμένη Ευρώπη. Ακριβώς όπως έχει συμβεί και με το «ΝΑΤΟ».
IV. Στα νησιά του Αιγαίου η γεωργία έχει, ουσιαστικά, εγκαταλειφθεί. Οι άλλοτε γεωργοί μας έγιναν δημόσιοι ή τουριστικοί υπάλληλοι.
V. Αν -ο μη γένοιτο- ενταχθούν οι Τούρκοι στην «Ενωμένη Ευρώπη», στρατιές Τούρκων γεωργών θα επεκταθούν στα νησιά μας. Η κίνησή τους θα είναι νόμιμη: απότοκη του «ευρωπαϊκού κεκτημένου». Ήτοι της ελεύθερης εγκατάστασης οπουδήποτε στην επικράτεια της «Ένωσης».
●●● Εθνικά, όμως, το συμβάν θ’ αποτελεί για μας, νέα τουρκική κατάκτηση (!!!).
VI. Ο κίνδυνος είναι φανερός. Τίποτε, εν τούτοις, δεν επισημαίνεται προς αντιμετώπισή του.
