Του Πέτρου Βενέτη
Ο Τσίπρας, σε μια τοποθέτησή του είπε: «Η παντοδυναμία της Ν.Δ. είναι χειρότερη από την ακυβερνησία».
Το θεωρώ ένα απ’ τα χειρότερα πράγματα που έχει πει και παραξενεύομαι πως δεν ξεσηκώθηκε ο κόσμος να τον πετροβολήσει.
Συνήθως τον αμοραλισμό, τον ψάχνουμε ανάμεσα στις λέξεις και στις γραμμές.
Έτσι, να μας το πετάει στη μούρη μας, δείχνει ότι ο άνθρωπος έχει ξεφύγει. Ή δεν καταλαβαίνει πια, ή δεν τον νοιάζει.
Και δεν αφορά μόνο τους ψηφοφόρους της Ν.Δ. Τα αποτελέσματα της ακυβερνησίας θα τα υποστούμε όλοι.
Αφορά την Πατρίδα, για την οποία υποτίθεται θέλει το καλύτερο. Αφορά περισσότερο τους ανθρώπους που ζητάει να του δώσουν ακόμη μια ευκαιρία.
Κι όλα αυτά, όχι για να κυβερνήσει ο ίδιος. Αυτό ξέρει ότι δεν παίζει, αλλά να μην κυβερνήσει ο Μητσοτάκης.
Σκέφτηκα το «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων», αλλά δεν νομίζω να ταιριάζει, γιατί αυτό έχει μέσα του και κάτι το ηρωικό, το οποίο απουσιάζει στην περίπτωση.
Περισσότερο ταιριάζει το «θυσιαστείτε εσείς μπας και τη γλυτώσω, και βλέπουμε.
Μια καινούργια Αυλίδα, δηλαδή, με θύμα την Χώρα, η οποία πρέπει να θυσιαστεί, μπας και φυσήξει αέρας και προχωρήσει ο Αγαμέμνων Τσίπρας, να πάρει πίσω την ωραία εξουσία που την άρπαξε ο Πάρις Μητσοτάκης.
Κανονικό δράμα
