Του Γιάννη Μαρίνου
Μείζονα πρόκληση για τη νέα κυβέρνηση συνιστά η αντιμετώπιση του πλήθους των προβλημάτων στον τομέα της Δικαιοσύνης. Κυριότερο αρνητικό χαρακτηριστικό η καθυστέρηση στην απονομή της, η οποία ενίοτε εγγίζει την αρνησιδικία. Αφού οι καθυστερήσεις στη λήψη TCOV αποφάσεων ιδιαίτερα στον τομέα της ποινικής δικαιοσύνης υπερβειίνουν συχνά την πενταετία και ενίοτε φθάνουν τη δεκαετία, οπότε επέρχεται παραγραφή του αδικήματος και o κατηγορούμενος αποδίδεται με λευκό το ποινικό του μητρώο, ενώ το θύμα μετά από ταλαιπωρία και ουκ ολίγες δαπάνες μένει χωρίς δικαίωση. Καθώς ο προηγούμενος υπουργός Δικαιοσύνης κ. Τσιάρας, γιατρός στο επάγγελμα, δεν μπόρεσε ή δεν θέλησε να τολμήσει ριζικά μέτρα κατά της βραδύτητας στην απονομή δικαιοσύνης, καλείται ο νέος υπουργός κ. Γ. Φλωρίδης να αναπληρώσει τις καθυστερήσεις και να προχωρήσει σε αποτελεσματικές τομές. Μέχρι σήμερα σχετική αρθρογραφία του έχει αποδείξει ότι γνωρίζει σε βάθος το πρόβλημα και τις αποφάσεις τις οποίες οφείλει να λάβει. Συμπαραστάτη σε αυτό θα έχει και τον αδερφό του, αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου, o οποίος αρθρογραφεί υποδεικνύοντας τολμηρά μέτρα.
Δυστυχώς από τα δημοσιευθέντα ως προθέσεις, με τις οποίες εφοδίασε το Μέγαρο Μαξίμου τον νέο υπουργό, απουσιάζουν μερικές από τις σοβαρότερες αιτίες στην καθυστέρηση απονομής της δικαιοσύνης ή στη μη πραγματική απονομή της. Σε σχετικό ολοσέλιδο δημοσίευμα της «Καθημερινής» (27) που υπογράφει η έμπειρη συνάδελφος Ιωάννα Μάνδρου απουσιάζουν εντελώς μερικές από τις βασικές αιτίες βραδύτητας στην απονομή της δικαιοσύνης ή της ουσιαστικής μη απονομής της. Η στήλη αυτή ίσως έχει κουράσει τους αναγνώστες της, αλλά θα παρέλειπε το καθήκον της αν δεν αναφερόταν και πάλι στις βασικές αιτίες του προβλήματος: Ο κυριότερος λόγος που καθυστερεί η απονομή δικαιοσύνης είναι ο απεριόριστος αριθμός αναβολών στις οποίες υπόκειται. οι δικηγόροι που εκπροσωπούν τον κατηγορούμενο στις ποινικές δίκες, οσάκις κρίνουν ότι είναι αναπόφευκτη η καταδίκη του πελάτη τους, καταφεύγουν στις αλλεπάλληλες αναβολές της δίκης με την προσδοκία ακόμα και της παραγραφής του αδικήματος. Εφόσον δεν νομοθετείται μάξιμουμ αριθμός αναβολών Τότε δεν πρόκειται ποτέ να περιοριστεί o χρόνος απονομής της δικαιοσύνης.
