Του Διονύση Γουσέτη
Ο κ. Στέφανος Κασσελάκης, που διεκδικεί την αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ, κέρδισε μια πρώτη νίκη: ενώ πριν μια βδομάδα ήταν άγνωστος, κατάφερε να ασχολούνται μαζί του όλα τα ΜΜΕ και μάλιστα περισσότερο από όσο ασχολήθηκαν με τους λοιπούς υποψηφίους.
Πώς έφτασε στα ανώτερα επίπεδα του ΣΥΡΙΖΑ; Διάβασα ότι είναι ανακάλυψη και πουλέν του Παύλου Πολάκη, ο οποίος μερίμνησε και στο να βρεθούν οι απαιτούμενες 30 υπογραφές μελών της ΚΕ ώστε να δικαιούται να είναι υποψήφιος. Εδώ θα κάνω μια παρένθεση γι’ αυτούς που ξεχνούν τι εστί Πολάκης. Από τα πολλά που θα έλεγα περιορίζομαι σε δυο: Το 2021 το facebook μπλοκάρισε τον λογαριασμό του για λόγους παρενόχλησης και εκφοβισμού στις αναρτήσεις του. Τούτη τη χρονιά ο κ. Πολάκης δημοσιεύει τα ονόματα και τις φωτογραφίες 33 δικαστικών, δημοσιογράφων, τραπεζιτών και του επικεφαλής της ΑΑΔΕ τους οποίους αποκαλεί βαθύ κράτος και ζητά από τους συντρόφους του να λάβουν μέτρα ώστε «να καθαρίσουν από αυτούς». Μετά το σάλο που δημιουργήθηκε, ο Α. Τσίπρας του επέβαλε την ποινή της μη συμμετοχής του στα ψηφοδέλτια του κόμματος. Τον «συγχώρησε» όμως μετά από 20 μέρες.
Αυτά θα αρκούσαν για να εξαφανιστεί πολιτικά το πουλέν. Αλλά ο κ. Πολάκης βγήκε πρώτος βουλευτής Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ! Ας βγάλει ο αναγνώστης τα συμπεράσματά του. Ένα μεγάλο ερώτημα είναι το πώς ο κ. Πολάκης, πολέμιος της Νέας Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού, στηρίζει φανατικά έναν δηλωμένο θαυμαστή του Κυριάκου Μητσοτάκη. Και ακόμα, πώς ο θαυμαστής του κ. Μητσοτάκη συνάδει με το κεντρικό σύνθημα της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ: «Μητσοτάκη γ@μιέσ@ι».
Σε μια σοβαρή χώρα, κάποιος που διεκδικεί την προεδρία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ελέγχεται για το πολιτικό και κοινωνικό του έργο. Όμως, όσο και αν έψαξα, το μόνο πολιτικό και κοινωνικό έργο του κ. Κασσελάκη που βρήκα ήταν η αρθρογραφία στον Εθνικό Κήρυκα, η στήριξη στον Μπάιντεν και αργότερα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τα βιογραφικά που έγραφε σε παιδιά για να βρουν δουλειά. Είναι σαφές ότι ούτε αυτό το έργο δικαιολογεί μια τέτοια καλπάζουσα ανέλιξη, ούτε οι περγαμηνές του κ. Πολάκη εγγυόνται τη σοβαρότητα του ανδρός.
Μήπως η προσωπική ιστορία του νεαρού επιχειρηματία, όπως την διηγείται) τον δικαιώνει; Εδώ κι αν τα πράγματα κυμαίνονται μεταξύ σκοτεινού και ευτράπελου για να μην πω γελοίου. Ο κ. Κασσελάκης μετανάστευσε στις ΗΠΑ όταν «το παραδικαστικό κύκλωμα χτύπησε τους γονείς μου». (ανάλυση του τι σημαίνει αυτό από τον Κ. Κούρκουλο στο https://tinyurl.com/mrk7f36r). Εκεί εργάστηκε στην τράπεζα Lehman Brothers, όπου «είδα από κοντά τι είναι Κεφάλαιο. Το να αγοράζεις τον κόπο του άλλου φτηνά». Έτσι, έφυγε αηδιασμένος και δανείστηκε από άλλη τράπεζα (που προφανώς αγόραζε τον κόπο του άλλου σε καλύτερες τιμές) χρηματικό ποσόν αγνώστου ύψους, αλλά πάντως αρκετού για να τον καταστήσει καραβοκύρη και στη συνέχεια εφοπλιστή! Μια τέτοια σκοτεινή σταδιοδρομία νομίζω πως ελάχιστα πείθει και ελάχιστα συμβάλλει στην ανάδειξη πολιτικής φυσιογνωμίας με κύρος.
Μήπως η σοφία των παρεμβάσεών του πείθει; Παρέα με μερικές ενδιαφέρουσες πολιτικές θέσεις, παρακολουθούμε έναν ακράτητο λαϊκισμό: προβάλλει τους παππούδες του «Αισθάνομαι τη μνήμη τους πολύ βαθιά μέσα μου» και συνεχίζει: «Αισθάνομαι ειλικρινά ταπεινοφροσύνη», «ελληνικό όνειρο» (πρβλ. American dream), το «δαιμόνιο του Έληνα», που θυμίζουν τον επίσης εξ ΗΠΑ λαϊκιστή πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου.
Τέλος, η αντιπαράθεση που προβάλλει απέναντι στον πρωθυπουργό και το «κατεστημένο» δεν είναι πολιτική. Είναι φτηνή αντιπαράθεση golden boy: «Θέλετε να βάλετε απέναντι στους δήθεν άριστους ένα άτομο που μιλάει καλύτερα αγγλικά από αυτούς; Θέλετε να βάλετε απέναντι στον πρωθυπουργό της δήθεν οικονομικής σταθερότητας ένα άτομο που ξέρει καλύτερα χρηματοοικονομικά και επιχειρείν από εκείνον;».
Παρά τα παραπάνω, η υποψηφιότητα του κ. Κασσελάκη συζητήθηκε και δίχασε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Τον επικρότησαν οι τ. υπουργοί κ.κ. Βερναρδάκης, Μάρδας, Αποστολάκης ενώ απέναντί του στάθηκαν οι επίσης τ. υπουργοί κ.κ. Μπαλτάς, Φίλης και τα στελέχη κ.κ. Κούλογλου, Χριστόπουλος, Δουζίνας, Καρτερός.
Προς τι όλη η φασαρία για ένα πρόσωπο σαν τον κ. Κασσελάκη; Είναι γνωστή η ροπή της κοινωνίας μας προς τη φτήνια και προς φαινόμενα τύπου «νερό του Καματερού» ή «ο 666 στις νέες ταυτότητες». Η φτήνια εγγίζει και τον ΣΥΡΙΖΑ, που έχει γαλουχηθεί από την ίδρυσή του με αυτό τον τρόπο και έτσι κατέκτησε την εξουσία. Μας πούλησε το παραμύθι ότι τα μνημόνια, η ΕΕ και ο Ανδρέας Γεωργίου έφεραν την πτώχευση και όχι ότι η πτώχευση έφερε τα μνημόνια. Και μας έφερε τον Γιάνη με ένα Ν (εξ Αμερικής και αυτός!) να μας επιβάλει και 3ο μνημόνιο! Νομίζω ότι δεν έχει τίποτε άλλο να μας πουλήσει, πέραν κάποιων θεωριών που τρέφουν το ρομαντισμό στα επαναστατημένα νιάτα. Είτε με τον κ. Κασσελάκη, είτε χωρίς αυτόν.
