Ο τελευταίος να κλείσει τη πόρτα… Του Πέτρου Βενέτη

1622

Του Πέτρου Βενέτη

Εδώ και πολλά χρόνια, η χώρα μας γερνάει.

Κάθε τόσο το ακούμε με κάποια αφορμή και μετά γυρίζουμε στις καθημερινές σκοτούρες μας και οι κυβερνήσεις στο άλλο πλευρό.

Κουβέντα πολλή για την οικονομία και ούτε λέξη για το τι θα γίνει με τον πιο σημαντικό παράγοντα που είναι ο ενεργός πληθυσμός.

Αυτοί, δηλαδή που φτιάχνουν το Εθνικό Προϊόν.

Ασχολούμαστε με τα νούμερα και προσπαθούμε με γρήγορα και αναποτελεσματικά μέτρα να βελτιώσουμε την κατάσταση.

Άντε να γίνει καμιά επένδυση, αλλά δυσκολευόμαστε να βρούμε εργάτες και στελέχη. Αυτοί πουν υπήρχαν γέρασαν και θα πρέπει όχι μόνο να αντικατασταθούν, αλλά να βρεθούν και περισσότεροί, να δουλέψουν την αυξημένη παραγωγή.

Άντε να κάνει καλό καιρό να προκόψουν τα γεωργικά μας προϊόντα, αλλά δεν έχουμε κόσμο να τα μαζέψει.

Άντε να μας προτιμήσουν οι τουρίστες και να έρθουν. Αλλά δεν έχουμε κόσμο να τους περιποιηθεί.

Άντε να εισπράξουν τα ταμεία, για να πάρουν καμιά σύνταξη της προκοπής οι συνταξιούχοι. Αλλά δεν υπάρχουν νέοι, που με την εργασία τους να τσοντάρουν τα ταμεία.

Κοινός παρονομαστής στα αίτια ο γερασμένος πληθυσμός

Για κάθε μια περίπτωση υπάρχουν, βέβαια, κι άλλα θέματα (όπως η επιλεκτική ανεργία) και καμιά φορά βρίσκονται προσωρινές λύσεις, ίσα-ίσα να τσουλήσει η υπόθεση.

Αλλά ποτέ δεν αντιμετωπίστηκαν ριζικά.

Δηλαδή αυτά τα προβλήματα και μερικά ακόμα θέματα της Οικονομίας και της Κοινωνίας, δεν πρόκειται να λυθούν, αν δεν βελτιωθεί το δημογραφικό.

Τελεία και παύλα.

Δεν μπορώ να δεχτώ, ότι δεν υπάρχουν κάποιοι στην Κυβέρνηση, που το έχουν «πάρει χαμπάρι».

Η στατιστική υπηρεσία χτυπάει χρόνια τώρα, όχι απλώς τον κώδωνα, αλλά τις καμπάνες. Αν αυξηθεί ο, πληθυσμός έστω κατά 100000 το ΑΕΠ θα αυξηθεί κατά 3%. Μόνο 50000 αν αυξηθούν οι 65+, το ΑΕΠ θα πέσει κατά 15%. Τα ώτα, όμως, των προς ους, κωφεύουν.

Ίσως επειδή αυτή η καταστροφή δεν έπεσε σαν πυρκαγιά, ή σαν πλημύρα για να τρέξουμε όλι. Έρχεται σιγά, σιγά και ο καθένας ελπίζει να μη τον βρει το κακό στη βάρδια του.

Κοιτάζοντας τα 20 Υπουργεία μας, πρόσεξα, ότι υπάρχει Υφυπουργός Δημογραφικής πολιτικής και Οικογένειας στο Παιδείας και θρησκευμάτων.

Διερωτώμαι, λοιπόν, αν στα καθήκοντα αυτού του Υφυπουργού περιλαμβάνεται η εκπόνηση μακροπρόθεσμου σχεδίου για το δημογραφικό και τι προθεσμία έχει να το παραδώσει;

Το θέμα είναι εξαιρετικά επείγον, αλλά δεν σηκώνει άλλες τσαπατσουλιές.

Όχι άλλα μέτρα. Από τέτοια έχουμε.

Σχέδιο! Σοβαρό σχέδιο για τις γεννήσεις απ’ τη μια και την «υιοθεσία», από άλλες χώρες, βοηθώντας συγχρόνως και το μεταναστευτικό.

Λύσεις καθαρές και διαυγείς. Όχι ένα συνονθύλευμα κανονισμών και προϋποθέσεων προς τέρψιν των γραφειοκρατών.

Ακούει κανείς;