Του Χρήστου Υφαντή
Ζούμε σε απευθείας μετάδοση την εκ βάθρων αναδιάταξη του συσχετισμού δυνάμεων στην Νοτιανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή, είτε αυτό αρέσει, είτε όχι.
Ο χάρτης της περιοχής δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδιος με αυτόν που γνωρίζαμε, όσα έως τώρα θεωρούνταν περίπου δεδομένα και γεωπολιτικά παγιωμένα είναι εξαιρετικά πιθανό να αναθεωρηθούν από την ίδια την πραγματικότητα σε μια διαδικασία αλλαγών που θα χρειαστούν χρόνια για να σταθεροποιηθεί.
Η ξεκάθαρα τρομοκρατική επίθεση των ισλαμοφασιστών της Χαμάς σε άμαχους έως σε βρέφη στο Ισραήλ προκαλεί ήδη μια συντριπτική απάντηση εκ μέρους του Τελ Αβίβ. Δεν είναι καθόλου απίθανο όταν ολοκληρωθεί η ισραηλινή απάντηση να έχει οδηγήσει στην πλήρη ερήμωση της Γάζας, σε κάθε περίπτωση στην ισχυρή επαναχάραξη του ανάγλυφου της περιοχής όπου ζουν 2,3 εκατομμύρια οπαδοί ή πλήρως ελεγχόμενοι από τις δυνάμεις της Χαμάς κάτοικοι.
Ήδη όλες οι δυνάμεις στην περιοχή αλλά και εκτός αυτής (ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία, Κίνα κ.λ.π.), στην ουσία ολόκληρος ο πλανήτης βρίσκεται σε μια διαδικασία να κατανοήσει με ασφάλεια τι συνέβη και για ποιο λόγο, κυρίως όμως να περιγράψει την επόμενη μέρα ή τις επόμενες μέρες «εν κινήσει», δηλαδή με την ισραηλινή επίθεση σε εξέλιξη και τις όποιες «απαντήσεις» μπορεί η Χαμάς ή σε συνεργασία με «τα αδέρφια» της Χεζμπολά να δώσει στο πεδίο.
Τη διαδικασία δυσκολεύει εξαιρετικά η «ακατανόητη» επιχειρησιακά επίθεση της Χαμάς σε άμαχους και βρέφη. Η ακύρωση της προσέγγισης του Ισραήλ με τη Σαουδική Αραβία και άλλες χώρες της περιοχής στο πλαίσιο των «Συμφωνιών του Αβραάαμ» είναι μια πρώτη απάντηση, αλλά δεν φαίνεται ακόμη στον ορίζοντα με βάση τις πρώτες τοποθετήσεις των ηγεσιών του συνόλου, σχεδόν, των αραβικών χωρών, πλην Ιράν.
Το αντίθετο συμβαίνει. Οι δολοφονίες δείχνουν, μέχρι στιγμής, χωρίς κανένα νόημα πέρα από την ικανοποίηση ενός άσβεστου μίσους. Το Ισραήλ ενισχύεται διπλωματικά, επικοινωνιακά και αμυντικά, η καταστροφή της Γάζας, ανεξαρτήτως θυμάτων, θεωρείται «εκ των ων ουκ άνευ» για την ικανοποίηση του Τελ Αβίβ και της παγκόσμιας κοινής γνώμης, η Χαμάς έχει ταυτιστεί με μια ισλαμοφασιστική δολοφονική οργάνωση ( αυτή ήταν πάντα, τώρα απλώς αποκαλύφθηκε), η υπόθεση των Παλαιστινίων έχει σβήσει από τον χάρτη, παλιοί παίκτες (ΗΠΑ) εμφανίζονται ξανά και απαιτούν ενισχυμένο ρόλο, οι δεδομένες ισορροπίες δύναμης καταρρέουν με πάταγο.
Από την άλλη πλευρά σχεδόν όλες οι αραβικές χώρες παρουσιάζονται από ουδέτερες έως εχθρικές σε αυτό τον «σχεδιασμό» των ισλαμιστών δολοφόνων. Κρατούν εμφανείς αποστάσεις από την επίθεση της Χαμάς, ανακοινώνουν κάτι συμπόνοιες και συμπάθειες για τα μάτια του κόσμου, δεν επιθυμούν σε καμία περίπτωση να συσχετισθούν με τις μαζικές δολοφονίες άμαχου πληθυσμού και μικρών παιδιών και τις αιχμαλωσίες, τους βιασμούς και τις καρατομήσεις γυναικών, στην ουσία είναι απολύτως έτοιμες να δεχθούν την καταστροφή της Χαμάς, επειδή, εκτός των άλλων, «η δραστηριότητα της έχει τεράστιο κόστος, χαλάει δουλειές στην περιοχή με πολλά λεφτά».
Σε μια πρώτη ανάγνωση (με δεδομένες τις αντιδράσεις των Αράβων) η επίθεση είναι από ακατανόητη έως τυφλή. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να ξέρει που θα οδηγήσει μια ανάλογη δολοφονική ενέργεια στο έδαφος ενός από τους καλύτερους στρατούς στον κόσμο. Πόσο μάλλον όταν από αυτήν έχει τρωθεί βάναυσα και το κύρος του Ισραήλ, η μυθολογία που συνόδευε (και ορθά) τις αμυντικές του ικανότητες τόσο στο πεδίο όσο και στις μυστικές υπηρεσίες.
Προϊόντος του χρόνου δεν είναι καθόλου απίθανο δεύτερες και τρίτες ερμηνείες να πάρουν τη θέση της πρώτης ( την ακύρωση των Συμφωνιών του Αβραάμ, που μέχρι στιγμής δεν δείχνουν να κινδυνεύουν), ειδικά από την ώρα που όλες οι εκκλήσεις της Χαμάς για «παναραβικό συντονισμό απέναντι στο Ισραήλ» μοιάζουν με τις εκκλήσεις Σπίρτζη για «συγχώνευση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ ενόψει των ευρωεκλογών». Είναι ουτοπικές.
Ήδη, κάποιες αρχικές αναφορές στην «τεράστια ανάγκη του Πούτιν να μειώσει την πίεση σε βάρος της Ρωσίας από την ναζιστική επίθεση στην Ουκρανία», στις επιδιώξεις του «Έρντι» να παίξει, επιτέλους, τον ρόλο της περιφερειακής δύναμης που ονειρεύεται, με μπαλαντέρ το πάντα σταθερό «στην καταστροφή του Ισραήλ» Ιράν με τους μουλάδες έχουν ξεκινήσει δειλά να εμφανίζονται στον ορίζοντα, μοιάζουν σχετικά «ακατανόητες», αλλά δεν φαίνεται να είναι. Το παραλήρημα Ερντογάν είναι χαρακτηριστικό, ακολούθησε τις πρώτες αντιδράσεις των Αγιατολάχ του Ιράν.
Αυτός ή αυτοί, που οδήγησαν μια εγκληματική οργάνωση ισλαμιστών δολοφόνων να προκαλέσει τόσο βίαια ένα πανίσχυρο κράτος και να μην υπολογίσει την ασύμμετρη συντριπτική απάντηση του θύματος, πρέπει να έχουν εξαιρετικές σχέσεις με τη Χαμάς σε σημείο που να είναι σε θέση να υπαγορεύσουν μια «παρανοϊκή» στρατιωτικά και διπλωματικά επίθεση, να μην υπολογίσουν θύματα, να μην ενδιαφέρονται καν για την τύχη του πληθυσμού της Γάζας, να θεωρούν πως οι επιδιώξεις τους είναι σημαντικότερες από μια περιφερειακή σύγκρουση, ίσως να πιστεύουν πως μπορούν να την κουλαντρίσουν ή και να την χρησιμοποιήσουν για δικές τους υποθέσεις.
Ποιοι μπορεί να είναι αυτοί και τι δεσμούς έχουν με τους ισλαμιστές δολοφόνους, πως υποδαύλισαν χιλιάδες δολοφονίες αμάχων σε δημόσια θέα θα φανεί, αργά ή γρήγορα.
Υ.Γ. Δείτε τη μεγάλη εικόνα με τις κινήσεις Μητσοτάκη στην γεωπολιτική σκακιέρα της περιοχής και θα αντιληφθείτε πόσο τυχεροί είμαστε σε αυτή την ταραγμένη περίοδο.
Πηγή: lykavitos.gr
