Το εμβληματικό και το πρωτοποριακό έργο τέχνης στον οπτικό πολιτισμό της νεωτερικότητας
Σεμινάριο Ιστορίας της Τέχνης με τον Θοδωρή Κουτσογιάννη.
Ο νεωτερικός πολιτισμός, από την Αναγέννηση και εξής, χαρακτηρίζεται από την ολοένα και μεγαλύτερη παραγωγή και διάχυση εικόνων, καθιστώντας την νεωτερική περίοδο «εποχή της εικόνας». Σε αυτόν τον συνεχώς ολοένα και πιο εμπλουτισμένο «οπτικό πολιτισμό» – μέχρι τη σημερινή «κατάχρηση» εικόνων, μέσω πολλαπλών μέσων αναπαραγωγής οπτικών παραγώγων – τα σημαντικά έργα τέχνης συνιστούν δείκτες της καλλιτεχνικής αποτύπωσης του ανθρώπινου πολιτισμού και ορόσημα του εικονιστικού αποθέματός μας.
Ορισμένα έργα τέχνης κορυφαία – για λόγους ιστορικούς, καλλιτεχνικούς, πολιτισμικούς – αλλά και το σύνολο της καλλιτεχνικής παραγωγής ορισμένων αντιπροσωπευτικών καλλιτεχνών κατοχυρώνονται ως ενδεικτικά μιας ολόκληρης πολιτισμικής περιόδου, είτε ως εμβληματικά είτε ως πρωτοποριακά.
Το προτεινόμενο σεμινάριο θα εξετάσει έργα τέχνης του νεώτερου οπτικού πολιτισμού της Δύσης, από την ώριμη Αναγέννηση μέχρι και τον Μεσοπόλεμο, διερευνώντας τον εμβληματικό (iconic) ή/και τον πρωτοποριακό (avant-garde) χαρακτήρα τους.
Γιατί η «Σχολή των Αθηνών» του Raffaello στο Βατικανό της Υψηλής Αναγέννησης, αλλά και η «Guernica» του Picasso στα 1937 συμπυκνώνουν, όχι μόνον καλλιτεχνικά, την εποχή τους; Πώς το σύνολο του έργου του Raffaello αντιπροσωπεύει την αντίληψη της Αναγέννησης και γιατί το έργο του Michelangelo προκαταλαμβάνει τον Μανιερισμό και το Μπαρόκ; Γιατί η πρότυπη «εικόνα» του Παρθενώνα, αλλά και των Καρυατίδων, της αθηναϊκής Ακρόπολης αναπαράγονται, εμπνέουν και παραλλάσσονται πολλαπλώς και ποικιλοτρόπως, μέχρι και την μεταμοντέρνα εποχή μας;
Εστιάζοντας στον ευρωπαϊκό Νότο και κυρίως στην ιταλική καλλιτεχνική παράδοση, θα εξεταστούν, εν απολύτω αλλά και συγκριτικά μεταξύ τους, και σε ένα πλαίσιο οπτικής αντίληψης, πολιτισμικής παράδοσης και ιστορίας των ιδεών, έργα των Tiziano Vecellio, Andrea Palladio, Giuseppe Arcimboldo, El Greco (Δομήνικου Θεοτοκόπουλου), Michelangelo Merisi da Caravaggio, Nicolas Poussin, Gianlorenzo Bernini, Francesco Borromini, Antonio Canova, J.M. William Turner, Eugène Delacroix, François Auguste René Rodin, Giorgio de Chirico.
Θα μελετηθούν, από άποψη τόσο καθαρά τεχνοϊστορική όσο και ευρύτερα πολιτισμική, μνημειώδη έργα της αρχιτεκτονικής, της ζωγραφικής και της γλυπτικής, που συναποτελούν ένα «φανταστικό μουσείο» του νεώτερου ευρωπαϊκού πολιτισμού, ως εμβληματικές και πρωτοποριακές εικόνες του.
Πηγή: hau.gr
