Του Αντώνη Τριφύλλη
Ύστερα από πολύ καιρό, και αφού πέρασα πολύ καιρό στα νησιά μου, γύρισα στην Αθήνα. Όλα εδώ είναι πιο δύσκολα. Η επαφή με τον έξω κόσμο έχει σχεδόν μηδενιστεί.
Πολλά τα ερεθίσματα για να πέσει κανείς σε κατάθλιψη.
Τα νέα από την Αμερική με τον Τραμπ βέβαιο νικητή στις εκλογές των Ρεπουμπλικανών και σχεδόν βέβαιο νικητή και στις επερχόμενες εκλογές σίγουρο νικητή θα έχουμε μια από τα ίδια. Αποχώρηση από την προσπάθεια για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή συμμαχία για την στήριξη της Ουκρανίας με ότι αυτό συνεπάγεται. Δηλαδή εκχώρηση της περιοχής στον Ρωσικό επεκτατισμό. Ακόμη μεγαλύτερη πίεση στην Κίνα. Στήριξη των βιομηχανιών όπλων. Απομονωτισμό και τελικά ένα βήμα ακόμη για την αφαίρεση δικαιωμάτων στις γυναίκες κλπ. Κάποιοι μιλούν ακόμη και για εμφύλιο σπαραγμό. Ο καημένος ο Μπάιντεν προσπάθησε παρά την ηλικία και έκανε ότι μπορούσε για να διατηρήσει τις ΗΠΑ ως ηγέτιδα δύναμη στον Κόσμο, βελτίωσε τα οικονομικά της χώρας του και στάθηκε στο πλευρό των δημοκρατικών λαών. Αντιμετώπισε όσο μπορούσε καλύτερα την κρίση στην Μέση Ανατολή. Υπάρχει καμία ελπίδα η διαμάχη μεταξύ των γηραιών υποψήφιων να ακυρωθεί; Οι μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η πλειοψηφία απορρίπτει και τους δυο.. Μοναδική ελπίδα είναι η φημολογούμενη κάθοδος της Μισέλ Ομπάμα ως υποψήφια με τους Δημοκρατικούς. Λένε ότι ήδη απευθύνεται σε μεγάλους χορηγούς και ότι έχει ανταπόκριση. Θα δούμε.
Στην γειτονία μας πάλι, δηλαδή στην Ε.Ε., η άνοδος της ακροδεξιάς κινδυνεύει να αποσταθεροποιήσει την Ευρωπαϊκή οικογένεια. Ενόψει των Ευρωεκλογών η Ιταλία, η Γαλλία, η Ολλανδία και άλλες χώρες μπορούν να δυσκολέψουν την λειτουργία της τόσο στο Ε. Κοινοβούλιο, όσο-κυρίως-στην Επιτροπή. Υπάρχουν χώρες υπό ένταξη στα Βαλκάνια που είναι σαφώς φιλορωσικές. Θα μου πείτε ίσως, ότι κι αυτές οι χώρες στα δύσκολα βάζουν νερό στο κρασί τους. Βλέπε Ουγγαρία. Από την άλλη η είχαμε και μια ευχάριστη έκπληξη από τα αποτελέσματα των εκλογών στην Πολωνία.
Πάμε τώρα στους πολέμους που εξελίσσονται στην περιοχή μας. Και κυρίως στην Μ. Ανατολή. Μετά την δολοφονική επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ ο πόλεμος παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Το Ισραήλ, με την πιο ακροδεξιά συμμαχική Κυβέρνηση που υπήρξε ποτέ στην Ιστορία του, διεξάγει έναν πόλεμο που και οι ίδιοι οι Ισραηλινοί θεωρούν απαράδεκτο. Κύριος υπεύθυνος είναι ο νυν Πρωθυπουργός Νετανιάου. Όλοι καταλαβαίνουν ότι απέτυχε οικτρά να προβλέψει τα γεγονότα, ότι οι αποτυχίες των κραταιών μυστικών υπηρεσιών, της Μοσάντ και άλλων δεν είναι τυχαίες. Ο νεποτισμός, ο διχασμός και η αλαζονεία υπήρξαν οι αιτίες της τραγικής εξέλιξης. Κι αυτό δικαιολογείται από τον φόβο της φυλακής. Ναι, της φυλακής που τον περιμένει για διάφορα αδικήματα, όπως δωροδοκίες. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει τις όποιες προσπάθειες για εκεχειρία από την διεθνή κοινότητα είναι ακατανόητος από την διεθνή κοινότητα. Αποτέλεσμα αυτής της αδιαλλαξίας είναι προφανώς οι φόβοι του για το μέλλον του. Αποτέλεσμα, η εμπλοκή των Χούτι και η σιωπηρή αλλά ουσιαστική παρέμβαση του Ιράν, το κλείσιμο των στενών με αποτέλεσμα τεράστια οικονομική επιβάρυνση των χωρών που εισάγουν τον μαύρο χρυσό.
Το Ισραήλ, στενός σύμμαχος της Ελλάδας, αξίζει μιας καλύτερης τύχης.
Στα καθ’ υμάς τώρα η χώρα κατόρθωσε να αποτελέσει παράγοντα σταθερότητας σε όλη την περιοχή. Η προμήθεια των F-35, παρά τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, δίνει την απαραίτητη υπεροχή στην περιφέρεια και στο ΝΑΤΟ. Η ταυτόχρονη παροχή όπλων στην γείτονα και παρά τις υποσχέσεις της απεδείχθη πριν αλέκτωρ λαλήσει, η στις επανήλθε γνωστές απειλές.
Αυτή η αγορά και η θετική εξέλιξη στα οικονομικά της χώρας καταγράφονται στα θετικά. Στα αρνητικά πιστεύω ότι υπήρξε λάθος η υπερφίαλη στάση της στο θέμα της επιστολικής ψήφου. Όταν την τελευταία στιγμή επεκτείνει την ψήφο στις εθνικές εκλογές, απλώς πυροβολεί τα πόδια της. Τέλος, ο γάμος και η τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών έχει διχάσει και το κόμμα της και την κοινωνία. Αν απορροφήσει τον κραδασμό μέχρι τις Ευρωεκλογές είναι μάλλον απίθανο. Αυτά όλα, συν ο πληθωρισμός θα μειώσουν κατά την γνώμη μου την ισχύ και της Ευρωομάδας του ΕΛΚ προς όφελος των ακραίων.
Υπάρχει ακόμη ένα θετικό. Ο τρόπος που ΕΡΤ αναδεικνύεται σε σημαντικό κανάλι, χωρίς να μειώσουμε την σημασία των ιδιωτικών καναλιών. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα που θα απασχολήσει προσεχές κείμενο.
Πηγή: metarithmisi.gr
