Του Βασίλειου-Γεωργίου Γρ.Παπαδάκη*
Ο Δημοσθένης (384-322 π.χ.) κορυφαίος Αθηναίος ρήτορας, με τη ρήση «Περί όνου σκιάς», προέτρεπε τους άρχοντες ν’ ασχοληθούν με τα σπουδαία κι’ όχι με τα μηδαμινά. Επίκαιρο δίδαγμα για τους εν τοις πράγμασι οι οποίοι καλούνται να εστιάσουν την προσοχή τους στα φλέγοντα προβλήματα της υπογεννητικότητας, εγκληματικότητας και της «γηπεδικής βίας».
Αντί της λέξης «οπαδική βία» η οποία χρησιμοποιείται καταχρηστικά και δεν έχει λεξικογραφηθεί, υπάρχει στο λεξικό Εγκληματολογίας της Καλλιόπης Δ. Σπινέλλη ο όρος «βία γηπεδική» ή χουλιγκανισμός των γηπέδων. Η λέξη χουλιγκανισμός παραδίδεται στον ιρλανδό νταή Patrick Hooligan, (18οςω- 19ος αι.). Η γηπεδική βία σχετίζεται με την εγκληματικότητα (αφανής, λανθάνουσα, σκοτεινή περιοχή). Χαρακτηριστικό παράδειγμα σκοτεινής εγκληματικότητας είναι τα εγκλήματα του λευκού κολλάρου τα οποία αναφέρονται σε άτομα υπεράνω πάσης υποψίας.
Η γηπεδική βία έχει πάρει μορφή κοινωνικού προβλήματος σε όλα τα κράτη της Ε.Ε. και αποκτά ένα δικό της εννοιολογικό περιεχόμενο. Εμπεριέχει το στοιχείο της απειλής και ασκείται κατά τη διάρκεια αθλητικών αγώνων, ιδίως ποδοσφαιρικών. Μεθοδεύεται από πολιτικές οργανώσεις, αντίπαλες ομάδες και ισχυρά κράτη. Επιζητούν, εν άλλοις λόγοις, να επιβάλουν κατά την έκφραση του Ε. Παπανούτσου (1900-1982) «Το δίκαιο της πυγμής» στους ασθενέστερους. Εξάλλου τα Μ.Μ.Ε(ξαγρίωσης) και κοινωνικής δικτύωσης, συνειδητά ή ασυνείδητα μαυρίζουν την ψυχή των νέων τους οποίους εθίζουν στην ιδέα του εγκλήματος και της χρήσης ναρκωτικών ουσιών.
Ο Γάλλος κοινωνιολόγος Ζορζ Σορέλ (1847-1922) διακήρυξε πως η βία είναι το απελευθερωτικό όπλο της εργατικής τάξης, το μέσο για την επιτάχυνση της κοινωνικής αλλαγής και εξέλιξης. Το ίδιο περίπου πνεύμα εκφράζουν και τα λόγια του κοινωνιολόγου-οικονομολόγου Καρλ Μαρξ (1818-1883) ο οποίος υποστήριξε πως η βία είναι κοινωνική αναγκαιότητα και προήλθε από τους αντικειμενικούς νόμους και τις συνθήκες της ταξικής πάλης στην ανταγωνιστική κοινωνία.
Υπό την επικρατούσα πολιτικοκοινωνική αναμπουμπούλα, χαίρονται οι έκνομοι, αυξάνονται οι πράξεις ακραίας βίας, τα παθολογικά εγκλήματα, η παρανομία, και η άνιση διανομή του πλούτου, χλιδή-μιζέρια. «Πλούτος άνευ αρετής επιζήμιος πάροικος» λέει η αιολική ποιήτρια Σαπφώ (630-580 π.Χ.).
Η αποτελεσματική και έγκαιρη αντιμετώπιση της γηπεδικής, ενδοοικογενειακής, νεανικής βίας, και άλλων εγκληματικών και τρομοκρατικών ενεργειών είναι αναντίρρητα εκ των ων ουκ άνευ, για τη συμπολίτευση και αντιπολίτευση.
*Επίτιμο Μέλος Ε.Ε.Δ.
