Του Βασίλειου Γρηγ. Παπαδάκη*
Στις φανταστικές πολιτείες των χρυσοκανθάρων και των Ζακχαίων εκεί όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα και καρποφορεί η ημιμάθεια-αμάθεια και αφροσύνη, απουσιάζει η αναγκαία υπευθυνότητα και σοβαρότητα στην αντιμετώπιση των άλυτων προβλημάτων της ασφάλειας και της άνισης κατανομής πλούτου, αγαθά τα οποία στερείται ο ευρωπαίος πολίτης.
Άλλοι βιώνουν τρυφηλό και ασφαλή βίο απολαμβάνοντας εν ασφαλεία όλα τα αγαθά των προπατόρων της Π. Διαθήκης, Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ και άλλοι ζουν στην ένδεια, άνισοι απέναντι στο Νόμο και υπό το φόβο διαρρηκτών και θρασύδειλων εγκληματιών. Τελικά, ο μόνος ορθός ορισμός της ισότητας είναι ο αριστοτελικός, ως της ανισότητας των ανίσων.
Η ασφάλεια, το θεμέλιο του ευρωπαϊκού πολιτισμού, δεν είναι διανεμητικό ή επιλεκτικό αγαθό. Είτε παρέχεται σ’ όλους ή σε κανέναν. Το ασφαλές περιβάλλον είναι μία από τις βασικές ανάγκες του ανθρώπου και κύρια προϋπόθεση για την πνευματική και σωματική του υγεία. Το παιδί βρίσκει την ασφάλεια μέσα στο ήρεμο και στοργικό οικείο περιβάλλον, πατέρας-μητέρα, χωρίς το φόβο παραβίασης του οικογενειακού ασύλου. Ο πολίτης, σε συνθήκες ασφαλείας και ψυχικής ηρεμίας, χωρίς το φόβο απρόσμενης εμφάνισης αλλοδαπού-ημεδαπού κακοποιού και στυγνού δολοφόνου, μπορεί ν’ ασκεί τις καθημερινές τους δραστηριότητες και ν΄ απολαμβάνει τ’ αγαθά της δημοκρατίας.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την προστασία του πολίτη από κίνδυνο και απειλή είναι η ανάκτηση του κύρους και της αξίας του Σώματος της Αστυνομίας και η αποδοχή του δύσκολου έργου που επιτελεί ο αστυνομικός. Επιβεβλημένη η κρατική ενίσχυση και η συνεχής εκπαίδευση των αστυνομικών.
Η δημόσια ασφάλεια επαφίεται στη δίκαιη κρίση και δεξιότητα της ιθύνουσας τάξης η οποία καλείται με αίσθημα ευθύνης να εμπνεύσει μέσω των θεσμών και των φορέων την υπακοή στο κράτος του Νόμου και όχι του Φόβου. Προσέτι να ενδυναμώσει την εμπιστοσύνη και τη σιγουριά των πολιτών οι οποίοι ζουν σε υποβαθμισμένες-αναβαθμισμένες περιοχές. Ποιος γνωρίζει που οδηγούνται οι σύγχρονες κοινωνίες από την ανεκτική και αφελή πολιτική της Ε.Ε. Οψόμεθα (ες Φιλίππους). Λέτε για την αφύπνιση των πατρικίων να συντρέξει, αφιλοκερδώς, ο Αθηναίος νομοθέτης Δράκων (7ος αι. π.Χ.)? Ίδωμεν.
Στην αρχαία Σπάρτη, ίσχυε ο θεσμός της ξενηλασίας, ήτοι η άμεση απέλαση από τη χώρα ξένων ανεπιθύμητων κακοποιών-εγκληματιών, που έθεταν σε κίνδυνο την ασφάλεια των πολιτών και τις παγιωμένες μορφές συμπεριφοράς, ήθη, έθιμα. Εάν οι ευρωπαίοι ηγήτορες έχουν το σθένος, ας εφαρμόσουν το θεσμό της ξενηλασίας προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.
Άποψη
Ο Γανυμήδης άμα τη αποστρατεία να τεθεί στην υπηρεσία του θεού του πολέμου Άρη, ο κόκκινος πλανήτης, ώστε να έχει τη δέουσα ασφάλεια και τον οίκτο των Ολύμπιων Θεών.
Εν κατακλείδι
Αισθάνομαι ανασφαλής, ύστερα από τρεις επιτυχημένες διαρρήξεις και δύο ανεπιτυχείς, μεταξύ 2016-2023, υπό δημοκρατικό καθεστώς.
*Επίτιμο μέλος Ε.Ε.Δ.
