Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών δεν προκάλεσαν έκπληξη. Τουλαχιστον για όσους απο εμάς που επιμέναμε νσ τονίζουμε το λάθος της περιφρόνησης των λαικών ευαισθησιών. Το ζήτημα δεν είναι αν αυξήθηκαν οι ψήφοι των στα δεξιά της ΝΔ κομμάτων. Το κυρίαρχο πολιτικο θέμα, για όσους επιθυμούν να το καταλάβουν, είναι πώς η Αριστερά οι ιδέες και οι ευαισθησίες της έχουν πάψει να ελκύουν τον κόσμο. Αρα το μήνυμα για την κυβέρνηση δεν είναι απλά “μην κάνετε λάθη και δουλέψτε σκληρότερα”. Είναι κυρίως, αφουγκρασθείτε τις ευαισθησίες του λαού, πάψτε να χαιδεύετε τα αυτιά της Αριστεράς και κυβερνείστε με βάση τις ιδέες και τις αξίες της δικής σας παράταξης!
Αυτό δεν σημαίνει, όπως πολλοί προερχόμενοι απο την Αριστερά αναλυτές ερμηνεύουν, στροφή στα Δεξιά. Η βασική επιλογή πρέπει να είναι ορθολογισμός, λογική κι’ αφοσίωση σε κάποιες αρχές και αξίες. Που σημαίνει λιγότερο παρεμβατικό κράτος, λιγότεροι φόροι και αυστηρή εφαρμογή των νόμων. Αλλά νόμων στηριγμένων στη λογική και στις ευαισθησίες του κόσμου, κι’ όχι στις εμμονές μαχητικών μειοψηφιών και σε κυρίαρχες παγκόσμια αντιλήψεις που προωθούνται απο οργανωμένα συμφέροντα σε βάρος των προοπτικών του απλού λαού. Λχ η κυβέρνηση αναγνωρίζει πως ενα μεγάλο κομμάτι της λαικής δυσαρέσκειας οφείλεται στην ακρίβεια. Και στην συνακόλουθη εξέγερση βέβαια του αγροτικού πληθυσμού. Κι όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ουδείς όμως εξειδικεύει τα αίτια της ακρίβειας. Και την σχέση που αυτή έχει με την εμμονή στην λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη. Που οδηγεί στην εξαφάνιση των ορυκτών καυσίμων και την εκτόξευση στα ύψη των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος.
Αξίζει να επισημάνει κανείς πως το σύνολο των ψήφων του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, είναι λιγότερες εκείνων της “ψαλιδισμένης” ΝΔ. Που δείχνει καθαρά τις αδυναμίες της Αριστεράς όπως και το λάθος της ΝΔ να στοχεύει σε εκείνο τον χώρο, για να ενισχύσει την εκλογική της βάση. Θυμάμαι τις επιθέσεις που είχα υποστεί απο τη βάση της ΝΔ για την εκλογική μου συνεργασία με τον Γ. Α. Παπανδρέου, διατηρώντας όμως τότε ανεξαρτοποιούμενος αλώβητη την νεοφιλελεύθερη φυσιογνωμία μου. Οταν σήμερα το κόμμα του κ. Μητσοτάκη στελεχώνεται εμμονικά σχεδόν με ανθρώπους του τότε ΠΑΣΟΚ !
Ενα αλλο σοβαρό θέμα είναι οι εξελίξεις στη Γαλλία. Που οδηγείται σε εθνικές εκλογές μετά την θεαματική νίκη της κας Λεπέν και την συντριβή του Μακρόν. Επίσης στην Γερμανία, ο κυβερνητικός συνασπισμός κλονίζεται μετά τα θεαματικά κέρδη των συντηρητικών δυνάμεων. Σχεδόν παντού οι δυνάμεις των Δεξιών κομμάτων βρίσκονται σε σοβαρή άνοδο. Σκεφθείτε τις γενικότερες συνέπειες σε περίπτωση νίκης στις ΗΠΑ του κ. Τράμπ. Θα αλλάξουν σχεδόν τα πάντα. Και οι επιλογές ενός δυναμικά φιλο-επιχειρηματικού κράτους θα έρθουν με ορμή στο προσκήνιο. Πως θα σταθεί απέναντι σε τετοιες εξελίξεις η Ευρώπη; Και ιδιαίτερα εμείς;
Οφείλει η κυβέρνηση να κοιτάξει ξανά θεμελιώδεις της επιλογές. Να περιορίσει τον ρόλο του δημόσιου τομέα και στην ανάμιξή του στην καθημερινότητα των πολιτών. Ο μόνος ρόλος που πρέπει να έχει το κράτος στην λειτουργία της οικονομίας είναι η ενίσχυση του ρόλου του Ανταγωνισμού. Κάποτε είχα υποστηρίξει την κατάργηση των Υπουργείων Βιομηχανιας και Εμπορίου (Ανάπτυξης σήμερα) με ενα Υπουργείο Ιδιωτικοποιήσεων και Ανταγωνισμού. Ισως η ώρα να γίνει αυτό, πιθανώς εν μέρει, έχει φθάσει. Για τον αστικό κόσμο είναι ανάγκη να γίνουν σεβαστές οι αξίες και οι ευαισθησίες του. Ο σεβασμός του νόμου σε θέματα οπως οι υποκλοπές, η τάξη και ασφάλεια και τα μετρα για δικαίωση των θυμάτων των Τεμπών αποτελούν βασική προτεραιότητα. Επίσης η στάση του κράτους απέναντι στο μεταναστευτικό έχει μεγάλα κενά. Οι εισροές παράνομων “εισβολέων” συνεχίζουν να αυξάνουν, παρα τις διαβεβαιώσεις. Ο νόμος δεν εφαρμόζεται. Και το Σύμφωνο Μετανάστευσης (του ΟΗΕ, κι όχι της ΕΕ) παραμένει σε ισχύ, με την υπογραφή της Ελλαδας.
Αυτές είναι μερικές μόνο απο τις κυβερνητικές προτεραιότητες…
