Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Από τις υψηλές θερμοκρασίες της Μέσης Ανατολής στους πάγους της Ανταρκτικής; Το ερώτημα χάσκει αναπάντητο στα γραφεία σχεδιασμού των διεθνών εντάσεων και συγκρούσεων στους διπλωματικούς διαδρόμους των ισχυρών δυνάμεων της γης. Στην τεράστιου πλάτους Θάλασσα Βεντέλ, στο βόρειο μέρος της Ανταρκτικής, απέναντι ακριβώς από το ακρωτήριο Χορν κι από τις πιο επικίνδυνες θαλάσσιες διαβάσεις της γης, η Ρωσική Ομοσπονδία έχει αρχίσει να κάνει σεισμικές έρευνες για την ανακάλυψη πετρελαϊκών κοιτασμάτων.
Η πληροφορία μάλιστα πως έχει ήδη ανακαλύψει στην περιοχή 510 δισ. βαρέλια πετρελαίου έχει προκαλέσει ήδη σοβαρές αναταράξεις στις διεθνείς ισορροπίες. Η βρετανική εφημερίδα μάλιστα «Daily Telegraph» σημείωσε πως «η Ρωσία έχει ανάψει τις σπίθες ενός φόβου για την αρπαγή ενεργειακών αποθεμάτων από βρετανικά εδάφη της Ανταρκτικής».
Χώρες όπως η Χιλή, η Αργεντινή και η Βρετανία διεκδικούν εδάφη στην Ανταρκτική που θεωρητικά τους έχουν παραχωρηθεί από μια ελάχιστα γνωστή συμφωνία της δεκαετίας του 1950 (1959). Εκτοτε και οι τρεις διεκδικούν εκτάσεις στην παγωμένη Ανταρκτική που δεν έχουν ακόμη ξεκαθαρισθεί σε ποιον ακριβώς ανήκουν. Εξoύ και οι ανησυχίες για το ξεκίνημα ενός καινούργιου Ψυχρού (στην κυριολεξία) Πολέμου. Οι περισσότερες μεγάλες χώρες έχουν κυρώσει τη συμφωνία. Και έχουν ιδρύσει Σταθμούς στην Ανταρκτική (η Ρωσία το Μπελινγκχάουσεν), για λόγους επιστημονικών ερευνών, υποτίθεται.
Όχι όμως η Ρωσία. Που είναι φανερό πως πάντοτε σχεδίαζε να αναζητήσει πλουτοπαραγωγικούς πόρους κάτω από τους πάγους. Με μεγάλη εμπειρία στις πολικές εξερευνήσεις και με τεράστιες εξειδικευμένες εταιρείες με πανίσχυρους στόλους γιγαντιαίων παγοθραυστικών, και πυρηνοκίνητων κάποιων από αυτά μάλιστα, όπως η Ροσατόμ, είχε τα μέσα να ηγηθεί τέτοιων δραστηριοτήτων και να ξεχωρίσει.
Με προμετωπίδα τη Ρουσγκέο, μια μεγάλη εταιρεία γεωλογικών ερευνών, και με αιχμή του δόρατος το πλοίο της «Καρπίνσκι», η Ρωσία φρόντιζε πάντα να βρίσκεται στην Ανταρκτική και να εκμεταλλεύεται κάθε παραθυράκι των διεθνών κανόνων που επέτρεπε σε απόμακρες χώρες, όπως η Νότιος Αφρική, οι ΗΠΑ και η Κίνα να κάνουν επιστημονικές τυπικά έρευνες ή να ψαρεύουν στην περιοχή. Η Κίνα λ.χ. έχει έναν τεράστιο αλιευτικό στόλο. Τώρα όμως που οι ρώσοι γεωλόγοι ομιλούν για 510 δισ. βαρέλια πετρελαίου στην περιοχή, η Βρετανία, όπως και η Χιλή και η Αργεντινή δεν πρόκειται να καθίσουν ήσυχα. Ζωτικά συμφέροντα διακυβεύονται και ζητήματα οικονομικής ανάπτυξης και ισχύος βρίσκονται σε κίνδυνο.
Στη σύνοδο της Συμβουλευτικής Συμφωνίας για τον Ατλαντικό αυτές τις ημέρες στην Ινδία, οι ενδιαφερόμενες χώρες θα πρέπει να ζητήσουν από τη Ρωσία να διευκρινίσει τις επόμενες κινήσεις του «Καρπίνσκι» όπως και να ξεκαθαρισθούν οι επιστημονικοί στόχοι όλων στην Ανταρκτική – που με σαφήνεια απαγορεύουν γεωτρήσεις του βυθού. Υπάρχουν όμως οι χώρες των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότιος Αφρική με την προσθήκη του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας) που συμπαρατάσσονται σε πολλά με τη Ρωσία και στηρίζουν κάποιες από τις επιλογές της. Δυσκολεύουν έτσι πολύ τη Δύση να προωθήσει αποτελεσματικά τις θέσεις της.
Η Βρετανία οφείλει να αποσαφηνίσει τη στρατηγική της και σίγουρα θα ακολουθήσει και η Ευρωπαϊκή Ενωση. Θα είναι φανερές έτσι οι κόκκινες γραμμές της Δύσης στην περιοχή ώστε να είναι γνωστό σε όλους πού βαδίζουν. Κι έτσι η Ρωσία να καταλάβει καλύτερα τα δικά της όρια. Ωστε ο κόσμος να μην κυλήσει σε ένα καινούργιο αδιέξοδο.
Πηγή: ot.gr
