“Ξεπλύματος” αδυναμία (!!!)… Του Γεωργίου Κ. Στεφανάκη

Του Γεωργίου Κ. Στεφανάκη

Ι. Κάθε απόκτημα “εις χρήμα”, πρέπει να έχει νόμιμη αιτία. Επίσης και φορολογική δικαίωση.  Άλλως η διάθεση του στην αγορά, αποτελεί νομιμοποίηση εσόδων εξ εγκληματικών πράξεων (κλεπταποδοχή).

ΙΙ. Για την πάταξη του οικονομικού εγκλήματος η πράξη της “νομιμοποίησης” έγινε δεκτή ως αυτοτελής. Δηλαδή και αν έχει παραγραφεί η κλοπή (ή η φοροδιαφυγή) η   νομιμοποίηση του εσόδου από την κλοπή (ή την φοροδιαφυγή) εξακολουθεί να τιμωρείται.

ΙΙΙ. Η αυτοτέλεια όμως άγει σε κραυγαλέα αντισυνταγματικότητα.

●●● Για όλους ισχύει το “τεκμήριο αθωότητος”. Κάθε πολίτης είναι αθώος μέχρι να καταδικασθεί  αμετακλήτως. Όψη του τεκμηρίου αθωότητος είναι (και) η παραγραφή. Αυτό διότι, ακριβώς, η παραγραφή απαγορεύει την δίκη.

Απαγορεύει άρα  και την ανατροπή  του τεκμηρίου (!!!).

Ήδη αφού το τεκμήριο ισχύει ο φερόμενος ως κλέφτης ή φοροφυγάς  είναι, κατά το τεκμήριο και το νόμο, α θ ώ ο ς. Και αφού είναι α θ ώ ο ς κλοπής ή φοροδιαφυγής κ.λπ., είναι τεχνικώς αδύνατο να έχει τελέσει πράξη νομιμοποίησης αθεμίτων εσόδων.

●● Η νομοθέτηση θέλει προσοχή (!!!).