Του Κώστα Πάντζιου
Με τον καθορισμό των ημερομηνιών διεξαγωγής του Συνεδρίου και της εκλογής νέου Προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., φαίνεται πως τελειώνει μια τραγωδία που κράτησε ακριβώς 11 μήνες, όσο και η παρουσία του κ. Στ. Κασσελάκη στην ηγεσία του κόμματος αυτού. Σχεδόν τα πάντα είναι γνωστά. Άρα, έχει σημασία να δούμε την εν λόγω περίοδο πολιτικά, με διερευνητικό βλέμμα, αλλά και την ανθρώπινη διάσταση της όλης υπόθεσης. Δηλαδή:
Πρώτον, όσο αντιπαθητικά κι αν υπήρξαν τα κουσούρια του καθαιρεθέντος αρχηγού, δεν παύει να υπάρχει η ανθρώπινη διάσταση. Και αυτή είναι εξόχως τραγελαφική, πολιτικά, αφού παρακολουθήσαμε έναν άνθρωπο που ήταν σχεδόν παντελώς άγνωστος και ήλθε από τις ΗΠΑ και μέσα από τα απρόοπτα και τα «κουφά», που ευτυχώς υπάρχουν στην πολιτική μας ζωή, αφού είμαστε μέλη του Δυτικού Ελεύθερου Κόσμου, βρέθηκε με δημοκρατικές διαδικασίες να είναι Πρόεδρος του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως. Αλλά έκανε ένα λάθος. Νόμιζε πως μπορεί να φέρει ένα ιστορικό κόμμα στα… κεντροδεξιά, περίπου, μοτίβα που ο ίδιος πίστευε και πιστεύει, δηλαδή να το φέρει στα μέτρα του, αρνούμενος να κάνει λίγες προσαρμογές, όχι κατά τη γνώμη μας από ιδεολογική ακαμψία, αλλά από πρωτόγονο αυταρχισμό.
Δεύτερον, θύμωνε κάθε μέρα, όταν διαπίστωνε πως η πολιτική, ως θεωρία και πράξη, δεν είναι –ευτυχώς– «λάιφ στάιλ» (κοινώς πολιτικός χαβαλές), και ήταν έτσι αρνητικός σχεδόν σε όλα τα πραγματικά πολιτικά δεδομένα.
Τρίτον, δεν είχε ούτε ιερό ούτε όσιο πολιτικό, αφού έφτασε στο σημείο να αφήσει αιχμές για μαύρα χρήματα για τον πρώην Πρόεδρο του κόμματος κ. Αλέξη Τσίπρα, πράγμα που δεν έκαναν ούτε οι δεξιοί αντίπαλοί του, γιατί δεν υπήρχε τίποτε τέτοιο εναντίον του. Γιατί αν υπήρχε, ο κ. Αλέξης Τσίπρας θα ήταν ακόμα, από το 2019, κρεμασμένος με… μανταλάκια!
Τέταρτον, πολλοί που ασχολούνται με τα κοινά, υπέθεσαν ότι η πρωτοφανής υπερπροβολή του κ. Στ. Κασσελάκη από κάποια ΜΜΕ για πολιτικούς λόγους, θα έφερνε στις Ευρωεκλογές στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ένα ποσοστό οφειλόμενο στο ότι ο νέος Πρόεδρος έφερε στην κάλπη ένα κοινό που δεν περνούσε ούτε απ’ έξω από τα εκλογικά τμήματα. Πήρε μόνο το μεγαλύτερο κομμάτι από το 17,8% της εκλογής του Ιουνίου 2023, ενώ το υπόλοιπο 2,44% το πήρε η Νέα Αριστερά. Παταγώδης αποτυχία!!!
Μετά από αυτό, θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο, έτσι ώστε το εν λόγω κόμμα να βρει νέα ηγεσία και κάποιο νέο δρόμο. Αμύνθηκε μέχρι τέλους. Μάλιστα, κάποια μέρα δήλωσε πως τον έφαγε η «Νομενκλατούρα». Παλαβό χιούμορ. Διότι ακριβώς σε κάποιες πλευρές κάποιων νομενκλατούρων, βρέθηκε να είναι αναπάντεχα… κομματάρχης!!!
Τελειώνουμε με μια απλή παρατήρηση. Πολιτική, όχι νομενκλατουρίστικη, παρακαλώ. Η καρέκλα του στο κόμμα άρχισε να… «χοροπηδάει» από τη στιγμή που στο κόμμα βγήκαν μπροστά δύο βουλευτές: ο κ. Παύλος Πολάκης και ο κ. Νίκος Παππάς!!
Να προσθέσουμε ότι και οι δύο υπήρξαν ευεργετικοί για τον κ. Στ. Κασσελάκη. Ο πρώτος τον στήριξε και με εισήγησή του στον κ. Αλέξη Τσίπρα μπήκε 9ος στο Ψηφοδέλτιο Επικρατείας του κόμματος, ο δε δεύτερος, ως εκ των υποψηφίων για την αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. πέρυσι, στον δεύτερο γύρο πήγε με τον κ. Στ. Κασσελάκη, σιγουρεύοντας τη νίκη του κ. Κασσελάκη έναντι της Κας Έφης Αχτσιόγλου. Αυτά!!!
