Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Τα νέα απο το μέτωπο της Ουκρανίας δεν είναι καλά. Ο Ρωσικός στρατός δείχνει να προελαύνει και οι αντικειμενικοί στόχοι του Πούτιν απο την αρχή του πολέμου – εξασφάλιση ανεξαρτησίαςτων ρωσόφωνων επαρχιών του Ντονέτσκ και του Λουντάνσκ καθώς και κάποιων πρόσθετων ανατολικών περιοχών – φαίνονται να υλοποιούνται. Με την εκλογή του Τράμπ στην Προεδρία των ΗΠΑ πιθανή και την απόφασή του να τερματίσει την αμερικανική ανάμιξη σ’ αυτόν ακόμη ισχυρή, τα πράγματα δεν δείχνουν καλά για τον όποιο στρατηγικό σχεδιασμό της Δυτικής Ευρώπης και της ΕΕ συνολικά. Τι θα γίνει σε μιά τέτοια περίπτωση;
Οι όποιες ακριβείς προβλέψεις είναι παρακινδυνευμένες. Κάποιες όμως σκέψεις στηριγμένες σε παρατηρήσεις και σε κινήσεις των διαφόρων πολιτικών σχηματισμώνο είναι δυνατόν να αποτολμηθούν. Η ρήξη μεταξύ ηγεσιών της Ευρώπης και της Ουάσιγκτον θα είναι οξεία. Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και κάποιες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και της Σκανδιναβίας θα αισθανθούν το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια τους. Θα θεωρήσουν τον εαυτό τους προδομένο. Θα συνειδητοποιήσουν τότε την οικονομική αιμοραγία που τους προκάλεσε η στήριξη της Ουκρανίας, την φαινάκη της υποτιθέμενης πρόθεσης της Ρωσίας να προελάσει δυτικά στην περίπτωση ήττας του Κιέβου αλλά και το οικονομικό κέρδος των ΗΠΑ απο την σύγκρουση. Στην περιπτωση μάλιστα που ο Τράμπ αλλάξει γραμμή κι’ εγκαταλείψει την σημερινή αμερικανική ρητορική περί κλιματικής αλλαγής και πράσινης ανάπτυξης, οι ευρωπαικές ηγεσίες θα εκτεθούν δραματικά στους πολίτες τους για τις οικονομικές δυσκολίες που τους επέβαλαν!
Το φυσικό επακόλουθο όλων αυτών θα είναι πολιτικές κρίσεις. Οι χώρες που για κάποιο διαστημα δεν εχουν κατορθώσει να εχουν κυβερνήσεις πλειοψηφίας – η Γαλλία και η Γερμανία κατ’ αρχήν – θα βρεθούν σε περιδίνηση ακυβερνησίας. Με ταχύτατες παραιτήσεις ισχυρών μέχρι τώρα ηγεσιών. Το ΝΑΤΟ επίσης θα μπεί σε μεγάλη κρίση αμφισβήτησης με πολλές εκδηλώσεις φυγόκεντρων τάσεων. Εδώ θα παίξει ρόλο η στάση των ΗΠΑ αλλά και το επίπεδο των Ρωσο-Αμερικανικών σχέσεων. Με μιά Προεδρία Τράμπ πολλά παράδοξα μπορούν να συμβούν. Οπως αλλαγές κυβερνήσεων στη Δύση (,λχ σε Γαλλία, Ολλανδία, Αυστρία και στροφή σε άλλη κατεύθυνση της Ιταλίας) με θεώρηση της Ρωσίας σαν φιλικής δύναμης! Οι γεωπολιτικές ισορροπίες θα μεταβληθούν, με χαμένη σίγουρα την Ευρώπη.
Απο όλα αυτά κερδισμένη σίγουρα θα βγεί η Τουρκία, λόγω σωστών γεωπολιτικων επιλογών. Θα βρεθεί βολικά στην αγκαλιά της Ρωσίας και κλείνοντας το μάτι στη Δύση θα επιμείνει πως είναι μαζί της, επισημαίνοντας: “Σας τα έλεγα”! Εμείς θα μπούμε σε μιά ανευ προηγουμένου κρίση μιά και θα διαψευσθούν όλες οι μακροχρόνιες κυβερνητικές ενατενίσεις και σχεδιασμοί. Αυτό που ενδεχόμενα μας διασώζει σαν σταθερή, είναι πως δεν υπάρχουν πολιτικά βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις, είτε στα αριστερά της ΝΔ η στα δεξιά της. Θα χρειασθεί όμως ιδιαίτερη μαεστρία και επιδεξιότητα γιά να περάσουμε τον κάβο των αμφισβητήσεων με την ΝΔ ενωμένη και στιβαρή. Θα μπορέσει να γίνει κάτι τέτοιο; Το σύντομο μέλλον θα δείξει…
