Του Αντώνη Βενέτη
Τα ένθετα που διανέμονται άπαξ της εβδομάδος από την «Κ» με τίτλο «ΠΡΟΣΩΠΑ & ΙΣΤΟΡΙΕΣ» και αναφέρονται σε πολιτικούς, στρατιωτικούς, κλπ, που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη σύγχρονη Ελλάδα, είναι άκρως ενδιαφέρονται και αρκούντως τεκμηριωμένα.
Με την επιστολή μου αυτή, λοιπόν, αναφέρομαι στο ένθετο της «Κ» της 6.11.2024, αφιερωμένο στο Συν/ρχη Κων. Δαβάκη και στους Έλληνες αξιωματικούς, οι οποίοι απήχθησαν από τις κατοχικές δυνάμεις ως άκρως επικίνδυνοι για την ασφάλειά τους, τον Δεκέμβριο του 1942.
Μετεφέρθησαν στην Πάτρα και, στις αρχές του Ιανουαρίου 1943, τους επιβίβασαν στα ιταλικά πλοία «Citta di Genova» και «Triestino», με προορισμό τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της φασιστικής Ιταλίας.
Το «Citta di Genova» ετορπιλίσθη από αγγλικό υποβρύχιο, που αγνοούσε ότι μετέφερε και Έλληνες αξιωματικούς. Έτσι, επνίγησαν πάνω από 70 αξιωματικοί, μεταξύ αυτών και ο ήρωας της Πίνδου, Κ. Δαβάκης, ο οποίος (επνίγη) με την αίγλη μιας θρυλικής μορφής.
Διεσώθη, όμως, κολυμβών επί 6ωρόν ο Ναυπάκτιος επισμηναγός Πελοπίδας Φράγκος, ο οποίος, τελικά, με την αμέριστη συμπαράσταση της γνωστής ελληνικής οικογένειας της Ρώμης Βούλγαρη, της οποίας γαμβρός ήταν ο επίσης Ναυπάκτιος πολιτικός Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας, κατόρθωσε να δραπετεύσει και να καταφύγει στην Αίγυπτο, όπου είχε καταφύγει και η εξόριστη ελληνική Κυβέρνηση.
Το «Triestino» έφθασε ομαλά στην Ιταλία και οι Έλληνες αξιωματικοί μετεφέρθησαν σε διάφορα φασιστικά στρατόπεδα. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Αντ/ρχης π.δ. Ναυπάκτιος επίσης Τζώρτζης Τζώρτζης Κοτίνης, ένας σκληροτράχηλος Κραβαρίτης πολεμιστής, βετεράνος των Βαλκανικών πολέμων και της Μικρασιατικής εκστρατείας.
Μετά την πτώση του Μουσολίνι, οι όμηροι Έλληνες αξιωματικοί μετεφέρθησαν στα ναζιστικά στρατόπεδα της Γερμανίας. Έτσι, οι Έλληνες αξιωματικοί απελευθερώθηκαν μετά τη συντριβή της Γερμανίας.
Το στρατόπεδο που είχε μεταφερθή ο Τζώρτζης Κοτίνης κατελήφθη από σοβιετικές δυνάμεις τον Μάιο του 1945, Οι Σοβιετικοί, όμως, αντί να τους αποστείλουν τάχιστα στην Ελλάδα, τους μετέφεραν σε σοβιετικό στρατόπεδο, χωρίς διάθεση να τους επαναφέρουν στην Ελλάδα.
Μεσολάβησε, όμως, η Αμερικανική Διοίκηση και έτσι δεκάδες Έλληνες στρατιωτικοί επανήλθον στην Ελλάδα μετά τετράμηνο, τέλος Σεπτεμβρίου 1945, μέσω Ουκρανίας, Ρουμανίας, και Βουλγαρίας.
Αλλά περισσότερες πληροφορίες, ονόματα αξιωματικών, κλπ, στο GOOGLE και στο λήμμα «ο Ναυπάκτιος των στρατοπέδων συγκέντρωσης».
