Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Τον τελευταίο καιρό στη Δύση εχουν αρχίσει πολλοί (όσοι ενημερώνονται και σκέφτονται, τουλάχιστον) να αναρωτιώνται. Μήπως υπάρχει για τις ταλαιπωρούμενές τους οικονομίες το “φάρμακο Μιλέ’ι’ “; Με αυτό αναφέρονται στον νέο Πρόεδρο της Αργεντινής, ο οποίος ακολουθώντας μια ριζοσπαστική πολιτική ανατροπής του δημόσιου τομέα της οικονομίας, έχει κατορθώσει σχεδόν θαύματα γιά την οικονομία της χώρας του. Αυτό που εντυπωσιάζει είναι πως στις δυτικές πρωτεύουσες όταν εκλέχθηκε, εντελώς αναπάντεχα, ο Μιλέ’ι’ υπήρξε μεγάλος σκεπτικισμός η αδιαφορία. Στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, για παράδειγμα, δεν αναφέρθηκε σχεδόν καθόλου.
Ο λόγος της αδιαφορίας ήταν πως οι απόψεις του δεν ήσαν αποδεκτές. Ο Μιλέ’ι’ υποσχέθηκε δραματικές περικοπές του δημόσιου τομέα, ενδεχόμενη κατάργηση της κεντρικής τράπεζας, αποτροπή καθε ιδέας νέων φόρων για κάλυψη ελλειμμάτων η άλλων αναγκών του δημοσίου και κατάργηση δημόσιών φορέων. Η κρατικιστική νοοτροπία πολλών δυτικων κυβερνήσεων θεώρησε πως όλα αυτά ήσαν απίθανο να πραγματοιηθούν. Οι περισσότεροι αναλυτές δεν εδιναν στον Μιλέ’ι’ χρόνο επιβίωσης πέραν των ολίγων μηνών – ιδιαίτερα επειδή δεν είχε τον έλεγχο της Βουλής της χώρας.
Εν τούτοις, τα γεγονότα τους έχουν μέχρι στιγμής διαψεύσει. Οι ρήξεις του Προέδρου με κρίσιμα γρανάζια του κράτους έχουν στεφθεί με απόλυτη επιτυχία. Η κατάργηση κρατικών φορέων και οι περικοπές δημοσίων δαπανών, παρά τις αντιδρασεις των αντιπάλων κομμάτων και των συνδικάτων, μπόρεσαν να υλοποιηθούν. Μειώθηκε μεγάλο μέρος των εργαζομένων στο δημόσιο και κόπηκαν πάρα πολλές δημόσιες δαπάνες. Το εντυπωσιακό ειναι πως όταν ο Μιλέ’ι’ ήλθε στην εξουσία ο πληθωρισμός έτρεχε με ρυθμούς 25% τον μήνα, η χώρα είχε να αποπληρώσει το μεγαλύτερο δάνειο του ΔΝΤ στην ιστορία και το νόμισμα βρισκόταν σε πλήρη κατάρρευση. Με την κατάργηση κάθε είδους επιδότησης, την πλήρη απελευθέρωση των τιμών στα πάντα, την απελευθέρωση των ενοικίων και την εξαφάνιση πολλών, υποτίθεται, ισχυρών και νευραλγικών Υπουργείων (δίχως βέβαια μνημόνια κλπ), ο Μιλέ’ι’ επέβαλε μιά εντυπωσιακή θεραπεία “σόκ”.
Τα αποτελέσματα, σίγουρα είναι εντυπωσιακά. Ο πληθωρισμός έπεσε κάτω απο 2% τον μήνα. Πραγματικά,ο φαινόμενο πρωτοφανές για την Αργεντινή απο την εποχή του Περόν και δώθε. Ο προυπολογισμός έκλεισε με πλεόνασμα! Οι εταιρίες βαθμολόγησης των πιστωτικών δυνατοτήτων των χωρών άρχισαν να αναβαθμίζουν την Αργεντινή (την ώρα που υποβαθμίζουν πλέον την Γαλλία!). Βέβαια δεν έχει μπορέσει να εκπληρώσει όλεςτου τις εξαγγελίες. Πραδείγματος χάριν, δεν κατόρθωσε άκόμη να καταργήσει το πέζος και να κάνει το δολάριο νόμισμα της χώρας.
Το πλέον εντυπωσιακό όμως είναι πως η δημοσκοπική αποδοχή του Μιλέ’ι’ έχει εκτοξευθεί. Την στιγμή αυτή συναντά την αποδοχή του 52% των συμπατριωτών του! Οι επιδόσεις του Προέδρου της Αργεντινής εντυπωσιάζουν πλέον τους περισσότερους πρώην σκεπτικιστές η επικριτές του. Ενώ οι περισσότερες δυτικές χώρες αντιμετωπίζουν τεράστια προβληματα χρέους και οικονομικής δυστοκίας οι νεοφιλελεύθερες/Θατσερικές πολιτικές του Μιλέ’ι’ αποδεικνύουν πως αν πολιτευτείς με θάρρος και τόλμη συχνά τελικά ανταμοίβεσαι.
Πιθανότατα πλέον το “φάρμακο Μιλέ’ι'” μπορεί να αποδειχθεί ευεργετικό για πολλές χώρες της Δύσης, επαναφέροντας ένα διαφορετικό παράδειγμα διακυβέρνησης. Κι’ οδηγώντας στο ντουλάπι της ιστορίας τους ισχυρισμούς περί “επιστροφής του κράτους” και “τέλους του νεοφιλελευθερισμού”.
 να αναρωτιώνται. Μήπως υπάρχει για τις){kind=link}