Του Κώστα Πάντζιου
Τα δημοσκοπικά ευρήματα που καταγράφουν τη Ν.Δ. του κ. Κυρ. Μητσοτάκη κάτω και από το 25%, αποτελούν ασφαλώς μία νέα πολιτική πραγματικότητα. Και όχι μόνο για το κυβερνόν κόμμα. Αυτό είναι το συμπέρασμα των πολιτικών αναλύσεων κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα, με μία διαφορά από το πρόσφατο, σχετικά, παρελθόν. Η διαφορά έγκειται στο ότι όλες οι προβλέψεις σχεδόν, συμφωνούν πως, αυτή τη φορά, η δημοσκοπική καταβύθιση της Ν.Δ. δεν θα έχει έκτακτο χαρακτήρα, αλλά μόνιμα χαρακτηριστικά. Δηλαδή, δεν θα οφείλεται, όπως παλαιότερα, στην αναζωπύρωση θεμάτων, όπως π.χ. τα Τέμπη ή η ακρίβεια ή η κρίση στέγης ή το μόνιμα αντεργατικό κυβερνητικό τοπίο. Ουδέποτε η Ν.Δ. του κ. Κυρ. Μητσοτάκη βρέθηκε τόσο κοντά στον εφιάλτη να καταγράψει ποσοστά δημοτικότητας και κάτω από το 20%, όπως συνέβη με το 17,5% του κ. Αντ. Σαμαρά, που το ανέβασε μετά ο νέος Πρόεδρος της Ν.Δ. κ. Ε. Μεϊμαράκης στο 28,2% (εκλογές Ιανουαρίου 2015). Στο ερώτημα δε, αν η Ν.Δ. έχει δυναμική να διατηρήσει το παραδοσιακό της 30% περίπου, σε νέες εκλογές, η απάντηση είναι στην πολιτική πιάτσα αρνητική, καθώς η Ν.Δ. του κ. Κυρ. Μητσοτάκη έχει απωλέσει μεγάλη μάζα ψηφοφόρων της μεσαίας αστικής τάξης, που διαπιστώνουν έντρομοι πως και αυτοί, πια, δεν έχουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουν βασικές βιοτικές τους ανάγκες!!! Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμα χειρότερο. Από την ποιοτική ανάλυση των δημοσκοπήσεων, προκύπτει ότι δεν ισχύει αυτό που μονίμως ίσχυε μετά το 2019, ότι δηλαδή, οι πολλοί ψηφοφόροι θα συσπειρωθούν τελικά, όταν γίνουν εκλογές, στη Ν.Δ., γιατί θα τους τρομάξει η προοπτική της ακυβερνησίας. Και αυτό διότι, και τώρα που υπάρχει κυβέρνηση της Ν.Δ., δεν έχουν προοπτική να καλυτερεύσει η εισοδηματική τους κατάσταση, άρα γιατί να ξαναψηφίσουν τη Ν.Δ. και το τωρινό ηγετικό της πάνελ.
Πρόκειται για τεράστια πολιτική αλλαγή. Η λεγόμενη κοινωνική πλειοψηφία έχει «επαναστατήσει» και αυτό φαίνεται από μία σειρά συγκλονιστικών γεγονότων. Πρώτο –και όχι σημαντικότερο– είναι το γεγονός ότι ο υποψήφιος του κυβερνώντος κόμματος κ. Κ. Τασούλας, και στις δύο έως τώρα ψηφοφορίες στη Βουλή, έχει… «κολλήσει» στις 160 ψήφους, γεγονός πρωτοφανές και εξόχως αποκαρδιωτικό, έστω και για έναν κομματικό υποψήφιο. Δεύτερον, η τραγική υπόθεση των Τεμπών, παρά τις άοκνες προσπάθειες της κυβέρνησης να «κουκουλωθεί», δημιουργεί ογκώδεις συσπειρώσεις των πολιτών, πρωτοφανείς για την τελευταία 10ετία τουλάχιστον. Το θέμα πάει για Προανακριτική Επιτροπή, με συμφωνία του ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, ενώ μάλλον κοντά βρίσκεται και η περίπτωση της υποβολής πρότασης δυσπιστίας, που δείχνει γενικά ότι δεν είναι και τόσο δύσκολη η μεγάλη κεντροαριστερή συμμαχία, όσο θέλει να την παρουσιάζει η κυβερνητική επικοινωνιακή πλατφόρμα. Τρίτον, η ακρίβεια και η οικονομική δυσπραγία των εργαζομένων και των συνταξιούχων χειροτερεύει, αλλά αυτό, η κυβέρνηση του κ. Κυρ. Μητσοτάκη κάνει πως δεν το βλέπει!!!
Αυτά είναι τα γεγονότα. Και είναι αμείλικτα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, σε καμία περίπτωση δεν ωφελούν τα διάφορα «κυβερνητικά ματζούνια», που έχουν κοινό χαρακτηριστικό τις εξαγγελίες για βελτιώσεις, που μένουν τελικά εξαγγελίες. Τέτοιες καταστάσεις, χρειάζονται πολιτικές λύσεις. Πριν δύο χρόνια περίπου, το Συντηρητικό Κόμμα της Βρετανίας, που είχε να αντιμετωπίσει παρόμοια προβλήματα με αυτά που αντιμετωπίζει το κυβερνών κόμμα στην Ελλάδα, προέβη σε «εσωτερική αναδιάρθρωση», που καλυτέρευσε κάπως την κατάσταση του κόμματος, χωρίς όμως και να αποφύγουν οι «Τόρις» και την ήττα στις εκλογές. Προς τα εκεί φαίνεται πως βαδίζει η λύση του δράματος του κυβερνώντος κόμματος της χώρας μας. Ένα δράμα που είναι γεμάτο από την αλαζονεία της εξουσίας. Και που αφετηρία έχει τις κατ’ εξοχήν πολιτικοποιημένες Ευρωεκλογές, από την Μεταπολίτευση και μετά, πολιτικοποιημένες αλαζονικά από τον ίδιο τον κ. Κυρ. Μητσοτάκη, ο οποίος ήλπιζε σε… μία νέα νίκη του κόμματός του, με γύρω στο 36%, μέσα σε ένα χρόνο από τις γενικές εκλογές του Ιουλίου του 2023!!!
Με αυτά και με αυτά, η πρόβλεψη είναι πως στο άμεσο μέλλον το δραματικό πολιτικό ενδιαφέρον θα μετατοπιστεί στη Ν.Δ. Και έτσι, θα έχει μεγάλη άνεση η απέναντι πλευρά να ανασυγκροτηθεί, να συνεννοηθεί και να αποτελέσει την εναλλακτική κυβερνητική πρόταση.
