Του Γιάννη Ρούντου*
Από τον Μάρτη του 2022, που η πιο εμβληματική προσωπικότητα της ελληνικής ιδιωτικής ασφάλισης έφυγε από τη ζωή -και μολονότι από τα πράγματα της ασφαλιστικής αγοράς, επί της ουσίας, είχε αποσυρθεί από τις αρχές του αιώνα μας- ο Δημήτρης Κοντομηνάς εξακολουθεί να συζητείται.
Η ακτινοβολία της προσωπικότητάς του θα μπορούσε να δίνει μαθήματα Ηγεσίας στην ασφαλιστική κοινότητα του τόπου μας για πολλές δεκαετίες ακόμη: ως οραματιστή, πρωτοπόρου και καινοτόμου, ως επιχειρηματία ταυτισμένου με τη συνεχή ανάπτυξη και δημιουργία, με πολύ ισχυρό αντίκρισμα και σαφή προσανατολισμό. Ακόμη και οι αμφιλεγόμενες προσεγγίσεις της πολυσχιδούς προσωπικότητάς του, που απασχολούσαν τη δημοσιότητα η οποία περιέβαλε τη ζωή του, ως “καρύκευμα” προσθέτουν αξία στο ίχνος που άφησε…
Τί έχει κρατήσει η σύγχρονη ελληνικη ασφαλιστική αγορά από την αύρα του Δημήτρη Κοντομηνά; Ακολούθως, κάποια “φώτα πορείας” για όσα θα μπορούσαν να δοκιμάσουν οι σημερινοί επικεφαλής των εταιρειών του αφελληνισμένου -και σε επίπεδο κρίσιμων προσωπικών πρωτοβουλιών διακυβέρνησης, πέρα από τις συντεταγμένες κατευθύνσεις των ξένων μετόχων- ασφαλιστικού κλάδου στον τόπο μας.
Σε σύνοψη τα χαρακτηριστικά της φυσιογνωμίας του
👉 Ο τρόπος που ασκούσε ηγεσία έκανε καθολική την αποδοχή της πληθωρικής προσωπικότητάς του, πρωτίστως στη βάση ανάληψης της απόλυτης προσωπικής ευθύνης και του ρίσκου για ό,τι αποφάσιζε και έπραττε. Άκουγε, εμπιστευόταν και ανέθετε, αλλά “πλήρωνε ο ίδιος τον λογαριασμό” στο τέλος – δεν κρυβόταν.
👉 Η αντίληψη της ουσιαστικής ανάπτυξης, με ρηξικέλευθες επιλογές και καινοτομίες, αλλά και με εξακτίνωση δραστηριοτήτων σε ποικίλους τομείς, τον ξεχώριζε από πομφολυγώδεις εξαγγελίες και ρητορείες κενές περιεχομένου – τις “συζητήσεις για το σεξ χωρίς σεξ”. Όταν ολοκληρωνόταν ένα έργο, ηγετικά είχε κάνει ήδη αρκετά βήματα για το επόμενο.
👉 Επί της ουσίας, ήταν ο δημιουργός και προπομπός των οικοσυστημάτων υπηρεσιών πέρα από την παραδοσιακή ασφάλιση (υγεία, βοήθεια, επενδυτικά προϊόντα – αμοιβαία κεφάλαια, τραπεζικές υπηρεσίες, τεχνολογία, κινητή τηλεφωνία, βιολογικά καταναλωτικά αγαθά – καλλιέργειες, real estate κ.λπ.).
👉 Διεθνιστής της δράσης: έμπρακτη ήταν η συνεχής επεκτατική διάθεση του στην αναζήτηση αναπτυξιακών δυνατοτήτων και εξορμήσεων χωρίς σύνορα.
👉 Τολμητίας σε χρηματοοικονομικές τοποθετήσεις και ανοιχτός σε συνεργασίες, με δόγμα πως “σημασία έχει οι δραστηριότητες να σου αποδίδουν θετικό πρόσημο στο σύνολό τους, δεδομένου ότι χρειάζονται και οι ζημιογόνες διότι ανοίγουν πόρτες για τις κερδοφόρες”. Τεράστιο το άνοιγμα της βεντάλιας του.
👉 Ιδιαίτερα ξεχωριστός για το κοινωνικό ένστικτο, που έδινε άλλες διαστάσεις στις πρακτικές διαθέσεις του. Συνδεόταν -πάνω απ’ ο,τιδήποτε άλλο- με το ανθρώπινο στοιχείο: τους συνεργάτες του, τους ασφαλισμένους, την ευρύτερη κοινωνία.
👉 Θιασώτης της συνεχούς μόρφωσης για βελτίωση: με μεγάλο ενδιαφέρον για τη δια βίου εξέλιξη μέσω της εκπαίδευσης για το μεγαλύτερο τότε εταιρικό δίκτυο διαμεσολάβησης στην πώληση ασφαλειών, αυτό της Interamerican. Το φυσικό, ανθρώπινο δίκτυο πωλήσεων (“όταν έχεις δίκτυο μπορείς να πουλήσεις ο,τιδήποτε” έλεγε, εμπιστευόμενος τους ανθρώπινους πόρους παραγωγής) – ήταν “στρατός” που του επέστρεφε πίστη και αφοσίωση, ενέργεια και πάθος. Πρεσβευτής, γεφυροποιός, μεταβολιστής των προχωρημένων ασφαλιστικών πρακτικών και εμπειριών ως εισαγωγέας ασφαλιστικής τεχνογνωσίας.
👉 Γενναιόδωρος ως δωρητής/χορηγός ή επενδυτής στον Πολιτισμό, έχοντας αντίληψη – ικανό αισθητήριο και αγάπη για τα γράμματα και τις τέχνες, για την παράδοση. Ομοίως, ενεργός και με ενσυναίσθηση απέναντι στις ανάγκες ευάλωτων πολιτών και ιδιαίτερα των παιδιών.
—————————————————
Η επαφή με την ασφαλιστική ιστορία είναι πολύτιμη για κάθε ασφαλιστική επιχείρηση, για κάθε ασφαλιστή και εργαζόμενο στον κλάδο, που θέλει να έχει συνέχεια. Αποτελεί μια πραγματικότητα που δεν ακυρώνεται με τίποτα. Οφείλουμε να τη σεβόμαστε, να την αναγνωρίζουμε, να την αξιολογούμε με τα σημερινά δεδομένα και να την αξιοποιούμε. Η ιστορική μνήμη παρέχει ανεκτίμητο πλούτο γνώσης, αποτελώντας διαχρονικά δομικό στοιχείο της ασφαλιστικής κουλτούρας, της οποίας ο Δημήτρης Κοντομηνάς υπήρξε θεμελιωτής.
Κείμενό μου όπου σκιαγραφούσα αναλυτικότερα το πορτρέτο του, τον Μάρτη του 2023 αμέσως μετά τον θάνατό του, είχε δημοσιευθεί στο NewIdeas.gr (ο σύνδεσμος: https://newideas.gr/poios-itan-o-asfalistis-dimitris-kontominas-toy-gianni-royntoy/). Απέδιδα τότε μια αναλυτική οπτική του χαρισματικού ηγέτη και των πραγμάτων, ελπίζω ουσιαστικά χρήσιμη στους περίπλοκους, δύσκολους καιρούς μας για την εταιρική διακυβέρνηση και τους σημερινούς επικεφαλής των ασφαλιστικών οργανισμών.
—————————————————-
(*) Ο Γιάννης Ρούντος υπήρξε στέλεχος σε θέσεις διοικητικής ευθύνης στην INTERAMERICAN από το 1994, μετά από 15ετή καριέρα στην αγορά της Επικοινωνίας και Διαφήμισης. Αρχικά ως δημιουργικός υπεύθυνος της Επικοινωνίας και Προβολής (designer, writer) στη Διεύθυνση Marketing και από το 1998 στη Διεύθυνση Δημοσίων Σχέσεων ως υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου, των περιοδικών εκδόσεων (αρχισυντάκτης) και βασικός writer/ghostwriter. Από το 2002 ανέλαβε επικεφαλής της Διεύθυνσης Δημοσίων Σχέσεων και από το 2005 επί ηγεσίας Γιώργου Κώτσαλου διεύρυνε τον τομέα, που εξέλιξε σε Διεύθυνση Εταιρικών Υποθέσεων, Επικοινωνίας – Δημόσιας εικόνας και Υπευθυνότητας – Βιωσιμότητας, συμβάλλοντας στη θεμελίωση της σύγχρονης Διακυβέρνησης και της στρατηγικής για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη της INTERAMERICAN με σχέδιο ανθρωποκεντρικής εστίασης και έμφαση στην κοινωνία, το περιβάλλον, τη διαχείριση κινδύνων και τον πολιτισμό. Η συστηματική ενασχόλησή του με τη δημόσια εικόνα του οργανισμού, η πληθωρική και πολύτροπη δημοσιότητα και το έργο του για την επικοινωνιακή υποστήριξη – το image making της ηγεσίας από τα χρόνια ακόμη του Δημήτρη Κοντομηνά, τροφοδότησαν την απόλυτη αναγνωρισιμότητα του brand και τον κατέστησαν συμμέτοχο, γνώστη και θεματοφύλακα της ιστορίας της INTERAMERICAN. Επέλεξε να ολοκληρώσει τον κύκλο του στην εταιρεία, μετά από 28 χρόνια, τον Ιανουάριο του 2022, κλείνοντας και τον επαγγελματικό βίο του. Σήμερα, δραστηριοποιείται ως πρεσβευτής καλών ιδεών και πράξεων για τον Πολιτισμό – στα Γράμματα, τις Τέχνες και το Επιχειρείν καθώς και για τη Βιωσιμότητα. Παράλληλα, αποτελεί μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΑΜΚΕ ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΗΣ, που έχει ως βασικό αντικείμενο σειρά έργων για τον αρχαιολογικό χώρο του Ασκληπιείου της Αρχαίας Επιδαύρου.
