Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
«…Η κατάληψη του Τζο Μπάιντεν, είναι αφόρητα θλιβερή», γράφει στους «New York Times» (ΝΥΤ) η Μορίν Ντάουντ. Και πολύ γλαφυρά προσθέτει:
«……Ο Ιρλανδός που μπορούσε να αφιερώσει 45 λεπτά απαντώντας σε μία μόνο ερώτηση έχασε το χάρισμα της φλυαρίας. Ο πατέρας που είδε δύο από τα παιδιά του να πεθαίνουν και άλλα δύο να εθίζονται, μαράθηκε από το συνεχιζόμενο άγχος, ειδικά όταν ο Χάντερ Μπάιντεν -“ο μοναδικός μου ζωντανός γιος”, όπως τον αποκαλούσε ο Τζο – μπλέχτηκε στο νομικό σύστημα.
Ο κοινωνικός βουλευτής, που αγαπούσε να κουβεντιάζει με νομοθέτες και από τις δύο πλευρές του διαδρόμου, κατέληξε οχυρωμένος στο σπίτι του στο Ρεχόμποθ του Ντέλαγουερ με τον Covid, έξαλλος με όλους, ανακηρύσσοντας τους παλαιότερους φίλους του άπιστους επικριτές. Ήταν έξαλλος με σχεδόν όλους εκτός από την Τζιλ, τον Χάντερ και το προστατευτικό κλοιό των βοηθών που είχαν τροφοδοτήσει τις αυταπάτες του ότι θα μπορούσε να επανεκλεγεί παρά την αδύναμη και συχνά ασυνάρτητη κατάσταση του στα 81 του.
Και, το πιο λυπηρό από όλα, ο άνθρωπος που ήταν γνωστός για την ευπρέπειά του, την ενσυναίσθηση, την ταπεινότητα και το πατριωτικό του πνεύμα δηλητηριάστηκε από την εξουσία, χάνοντας την ικανότητα να βλέπει ότι, προσκολούμενος στο αξίωμά του, έβλαπτε το κόμμα και τη χώρα που είχε υπηρετήσει για πάνω από μισό αιώνα. Και έβλαπτε τον εαυτό του, εξασφαλίζοντας μια σιωπή στα βιβλία της ιστορίας.
Είναι η παλαιότερη ιστορία στην τραγωδία: η ύβρις…..».
Και πράγματι κάπως έτσι έχουν τα πράγματα. Ο πρώην Αμερικανός πρόεδρος τελικά υπήρξε το θύμα της «αυλής» του. Δεν θέλησε ποτέ, γιατί δεν τον άφηναν, να ακούσει τις συμβουλές του Μπαράκ Ομπάμα, για έγκαιρη απόσυρση από την πολιτική και την εξουσία.
Μέχρι το τέλος, όταν βρέθηκε σε αδιέξοδο το 2024, εμπιστευόταν μόνο την οικογένεια του και τους στενότερους βοηθούς του. Και αυτοί τον προστάτευσαν με μια καταστροφική χίμαιρα. Ζαχαρωμένες ερμηνείες δημοσκοπήσεων που δεν αντικατοπτρίζονταν αλλού. Ακραίες προσπάθειες επανασχεδιασμού της προεδρίας ώστε να προσαρμοστεί στην ολοένα και πιο εύθραυστη κατάστασή του.
Αρνούμενος να κάνει τα γνωστικά τεστ που θα μπορούσαν να είχαν διαγνώσει την πραγματικότητα, ο πρώην πλέον πρόεδρος κατακεραύνωνε όσους φίλους του έλεγαν την αλήθεια. Οδηγήθηκε έτσι σε επιλογές που ήταν ανέλπιστο δώρο για τον Τράμπ.
«…..Το κοινό θα πρέπει να ενημερωθεί για όλη την αλήθεια. Όχι για την επιλεκτική αλήθεια....», δήλωσε στον Τζέικ Τάπερ και τον Άλεξ Τόμσον ο δρ. Τζόναθαν Ράινερ, παθολόγος και καρδιολόγος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Τζορτζ Ουάσινγκτον, ο οποίος διετέλεσε ιατρικός σύμβουλος του Λευκού Οίκου κατά τις τελευταίες τέσσερις κυβερνήσεις, για το συναρπαστικό νέο τους βιβλίο σχετικά με την σαιξπηρική πτώση του Μπάιντεν, με τίτλο «Original Sin».
Οι Τάπερ και Τόμσον δείχνουν πώς ο Μπάιντεν και ο στενός του κύκλος δημιούργησαν ένα εναλλακτικό σύμπαν που προσπάθησαν να πουλήσουν στα μέσα ενημέρωσης και στο κοινό -το είδος της διαβρωτικής οφθαλμαπάτης της μη πραγματικότητας, την οποίαν σήμερα ο Τραμπ χειρίζεται με μοναδική δεξιοτεχνία.
«…Όσοι είχαμε κάποια επαφή με το παρασκήνιο, γνωρίζαμε ότι κάτι δεν πήγαινε καθόλου καλά με τον πρόεδρο Μπάϊντεν…», μας είπε ο συνάδελφος Κέβιν Ντάρσυ, συνεργάτης της επιθεώρησης «Φορεϊν Αφαίρς».
«Όμως», προσθέτει, «δεν ήταν μόνο το ζεύγος Μπάϊντεν που ήθελε να κρατηθεί στην εξουσία, με όλα τα προνόμια και την προβολή που αυτή προσφέρει. Υπήρξε και μια εξαμελής ομάδα συμβούλων και κολάκων, η οποία σε κάποια φάση είχε αποκοπεί από την πραγματικότητα. Ήταν η περίφημη “φρουρά του παλατιού”, όπως τους αποκαλούσε μια “παλιά καραβάνα” του Λευκού Οίκου…».
«…Όσο περισσότερο ο Μπάιντεν ήταν εκτός συζήτησης, τόσο περισσότερο περικόπτονταν οι ώρες εργασίας και οι ευθύνες του, όσο μεγαλύτερο ήταν το κενό στην κορυφή, τόσο περισσότερη δύναμη είχαν οι σύμβουλοι. Αντιμετώπιζαν την ανησυχητική επιδείνωσή του σαν πολιτική ευπάθεια, κάτι που έπρεπε να αποκρυφθεί, όχι ως θέμα που απασχολούσε όλους τους Αμερικανούς, κάτι που είχαμε δικαίωμα να γνωρίζουμε…», γράφει η Μορίν Ντάουντ στους ΝΥΤ.
Δυστυχώς δε γι’ αυτούς και το κόμμα τους, οι Δημοκρατικοί όχι μόνον άργησαν να αναγνωρίσουν και να αντιδράσουν σε αυτό που οι Αμερικανοί έβλεπαν με τα ίδια τους τα μάτια, αλλά νόμιζαν ότι θα κερδίσουν και κόσμο προωθώντας την πολιτική ορθότητα και την κουλτούρα της αφύπνισης (woke). Έφεραν έτσι στην εξουσία για δεύτερη φορά, τον άνθρωπο που δήλωνε ότι θέλει να είναι…. μάρκα, για να μπορεί να κλείνει συμφωνίες (dali).
Στο ενδιάμεσο όμως, κάνει ότι μπορεί για να παραβιάσει το Σύνταγμα της χώρας του, ώστε να επανεκλεγεί για τρίτη φορά το 2028, όταν θα είναι αισίως 82 ετών!!
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.
Πηγή: euro2day.gr
