Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Παρακολουθώντας κάποιος την προεκλογική κίνηση, ευλόγως θα αναρωτηθεί αν έχουμε ενώπιον μας, Ευρωεκλογές ή Εθνικές εκλογές. Οι περιοδείες των αρχηγών και τα προγράμματα που παρουσιάζονται παραπέμπουν σε Εθνικές και όχι σε Ευρωπαϊκές εκλογές.
Οι υποψήφιοι 42 επί 31 κόμματα απουσιάζουν από την πολιτική σκηνή, ή τους βλέπουμε εν είδη κομπάρσων πίσω ή πλάι στους αρχηγούς. Το διακύβευμα των ευρωπαϊκών εκλογών απουσιάζει παντελώς από την πολιτική σκηνή.
Τα πάμπολλα πρωινάδικα φιλοξενούν αρχηγούς και κάποια πρωτοκλασάτα στελέχη των κομμάτων, που όμως δεν είναι υποψήφιοι ευρωβουλευτές, άρα δεν ζητούν την ψήφο μας.
Η αντιπολίτευση βγάζει φετφάδες και και κάνει πλουσιοπάροχες εξαγγελίες καθώς για την οικονομία και άλλα προγράμματα εσωτερικής κατανάλωσης, που δεν έχουν καμία σχέση με το επίδικο και ζητούμενο, της αναμέτρησης της 9ης Ιουνίου.
Το σύνθημα τους είναι να κοντύνουμε τον Μητσοτάκη και το πιο προχωρημένο, αν σας πειράξουν να μου το πείτε, να τους ξεσκίσω…
Θυμίζουν όλα αυτά παιδικούς καβγάδες, μιας άλλης εποχής, που όταν κάποιος σε απειλούσε του απαντούσες περιπαικτικά σιγά, μην σκίσεις τις καλτσοδέτες σου.
Το ποιοι είναι οι υποψήφιοι και ποια ικανότητα έχουν να μας εκπροσωπήσουν στο Ευρωκοινοβούλιο δεν θα το μάθουμε τελικά, μιας και η ώρα της κάλπης πλησιάζει και περί του προκειμένου ουδείς λόγος.
Όπως δεν θα μάθουμε παρά την πληθώρα των ΜΜΕ και από που κρατάει η σκούφια του καθενός, τι πρεσβεύει και γιατί θέλει να πάει στην Ευρωβουλή. Υπάρχει βεβαίως και το οικονομικό κίνητρο για τον καθένα από αυτούς μιας και είναι πολλά τα λεφτά, που έλεγαν και παλαιότερα.
Το τι σχέση έχει ο καθένας με το περιεχόμενο αυτής της σημαντικής θέσης, είναι ένα ακόμη ζητούμενο ή αν έχει πατήσει το πόδι του ποτέ σε Βρυξέλλες και Στρασβούργο, έστω και ως ακροατής των εργασιών της Ευρωβουλής.
Κατά τα άλλα η προεκλογική εκστρατεία καλά κρατεί. Οι αρχηγοί αλωνίζουν την επαρχία και κινούνται από χωρίου εις χωρίον, βγάζοντας φλογερούς λόγους εναντίον των αντιπάλων τους και αυτό το πανηγύρι αναμένεται να συνεχιστεί μέχρι τα μεσάνυχτα της 7ης Ιουνίου λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες.
Το βράδυ των εκλογών θα τελειώσουν οι ψευδαισθήσεις και κάθε κατεργάρης θα κάτσει στον πάγκο του. Στην αποτίμηση των αποτελεσμάτων θα γίνει μεγάλη πλάκα. Ο καθένας θα βάζει τον πήχη εκεί που τον βολεύει.
Ο Μητσοτάκης με τον πήχη στο 33%, θα πει αν είναι πάνω από 30%, πιάσαμε τον ζητούμενο. Ο Κασσελάκης, αν προσεγγίσει το 17%, θα ισχυριστεί ότι αν υπολογίσουμε και αυτούς που μας εγκατέλειψαν, δηλ. τη Νέα Αριστερά, υπερβήκαμε τα ποσοστά του περασμένου Ιουνίου.
Όσο για τον Ανδρουλάκη, θα θυμίσει το προ πενταετίας 7,7% και θα αναφωνήσει νενικήκαμεν. Βεβαίως ο πραγματικός νικητής θα είναι αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις ο άνθρωπος που ανακάλυψε τις επιστολές του Ιησού Χριστού, ο Κυριάκος Βελλόπουλος, που όλα τα σκίζει όλα τα μαχαιρώνει, ακόμη και τις Πρέσπες.
Αλλά και το ΚΚΕ με τον υποβιβασμό στην Πέμπτη θέση θα εμφανιστεί νικητής, μιας και θα τσιμπήσει κάτι παραπάνω από τα προηγούμενα ποσοστά του. Όσο για τους άλλους θα αγωνιούν αν θα πάρουν την μια πολυπόθητα έδρα στο Ευρωκοινοβούλιο, για να αποκτήσουν ευρωπαϊκό έρισμα.
Τα σημεία των καιρών μας, θα είναι σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, η άνοδος της ακροδεξιάς, ευτυχώς στη χώρα μας έτσι διασπασμένη που είναι, δεν θα έχει σημαντικό ρόλο, παρά τις υποσχέσεις για συντάξεις τριών και τεσσάρων χιλιάδων ευρώ, καθώς και η μεγάλη αποχή των πολιτών από τις κάλπες και κατά συνέπεια από τα ευρωπαϊκά δρώμενα.
Όμως θα το επαναλάβουμε με πάθος, άλλη μια φορά, γιατί όπως μας έλεγαν στο σχολείο, η επανάληψις είναι μήτηρ της μαθήσεως. Το ποιους ψηφίζουμε, είναι ευθύνη όλων μας. Γιατί μετά την απομάκρυνση εκ της κάλπης, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
Ευτυχώς τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προσφέρουν επαρκείς πληροφορίες για τον κάθε υποψήφιο. Αν δεν υπάρχει σχετική εξοικείωση, ρωτάμε παιδιά και εγγόνια, να μας πουν ποιος είναι ποιος, κι από που κρατάει η σκούφια του. Άρα η ευθύνη του καθενός εκ των πολιτών είναι μεγάλη.
Γι αυτό δεν απέχουμε και ψηφίζουμε με γνώση γιατί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψηφίζει πάνω από το 50% των νόμων, που μας αφορούν στην καθημερινότητα μας.
Και μην ξεχνάμε, είναι ένας χώρος επικοινωνίας των 27, που συγκροτούν την Ε.Ε., άρα μια συνάντηση προσώπων, που πρέπει να αποτελούν τους άτυπους πρέσβεις της χώρας μας.
Όσοι πιστοί προσέλθετε…
