Του Γιώργου Πρεβελάκη*
Το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών ήταν αναμενόμενο. Η Μαρίν Λεπέν έχει συγκροτήσει, αργά και μεθοδικά, έναν κομματικό οργανισμό με διείσδυση σε πολλές περιοχές της χώρας. Είχε, άλλωστε, ήδη επιτύχει ένα 40% στην προεδρική εκλογή του 2022. Το εξαπλούμενο συντηρητικό κύμα στην Ευρώπη ήταν η ευνοϊκή συγκυρία.
Εφόσον επιβεβαιωθεί η επικράτηση του ακροδεξιού κόμματος στον δεύτερο γύρο των εκλογών, η Γαλλία και, κατ’ επέκταση, η Ευρώπη θα βρεθούν μπροστά σε δύσκολους πειραματισμούς. Ο Ζορντάν Μπαρντελά έχει εξαγγείλει ανατρεπτικά οικονομικά μέτρα τα οποία, όμως, ενδέχεται να μετριάσει όταν θα αντιμετωπίσει τις οικονομικές πραγματικότητες και τις υποδείξεις των Βρυξελλών.
Δύο τομείς εμπνέουν ανησυχίες. Η εξαγγελία για «αλλαγή» θα αναγκάσει τον νέο πρωθυπουργό να προωθήσει πολιτικές διαφοροποιούμενες από των προκατόχων του. Οι δηλώσεις του προδίδουν ξενοφοβία και αστυνομοκρατία. Αν ο διαιρετικός αυτός λόγος μετατραπεί σε πράξη, υπάρχει κίνδυνος για βίαιες αντιδράσεις – όπως τα επίφοβα gilets jaunes. Ενα κοινωνικό δυναμικό βίας αναζητεί αφορμές για να προβεί σε εξεγέρσεις και καταστροφές. Η εξαγγελλόμενη εν λευκώ κρατική καταστολή εγείρει φόβους για γενικευμένες συγκρούσεις. Ο πρόεδρος Μακρόν έχει προειδοποιήσει για κίνδυνο ακόμη και εμφυλίου πολέμου.
Είναι γνωστοί οι παλαιοί δεσμοί της Μαρίν Λεπέν και του κόμματός της με τη Ρωσία και τον Πούτιν. Με δεδομένη την προωθημένη θέση του Μακρόν στην Ευρώπη ως προς την Ουκρανία, μήπως οι δηλώσεις της Μαρίν Λεπέν προετοιμάζουν για αλλαγή στάσης της Γαλλίας; Η αμφισβήτηση του ρόλου του προέδρου στον αμυντικό τομέα μήπως αποκλείει τις γαλλικές στρατιωτικές ενισχύσεις στην Ουκρανία, την πάγια θέση του Μακρόν;
* Ο κ. Γιώργος Πρεβελάκης είναι ομότιμος καθηγητής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris 1).
Πηγή: kathimerini.gr
