Του Κώστα Πάντζιου
Μετά το ταραγμένο 2023, οι ελπίδες μας είναι να ηρεμήσει ο κόσμος το 2024. Όμως, οι αντικειμενικές συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές. Γι’ αυτό χρειάζεται, όπως σε όλες τις χώρες, έτσι και στην Ελλάδα, να ενισχυθεί το εσωτερικό πολιτικό μέτωπο ακόμη περισσότερο, ώστε η Ελλάδα να είναι σε θέση να διαχειριστεί εξωτερικές απειλές, με κυριότερες εκείνες που προέρχονται από τη γειτονική εχθρική χώρα, την Τουρκία.
Όταν αναφερόμαστε στην ενίσχυση του εσωτερικού πολιτικού μετώπου, εννοούμε, πρώτα και κύρια, την ομαλή λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών, με τη λειτουργία ισχυρών πολιτικών κομμάτων. Και όχι τη συνέχιση της ανατσούμπαλης κατάστασης, να υπάρχει μία διαφορά πάνω από 20 ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου κόμματος στη Βουλή. Αυτό είναι θέμα που μόνο οι πολίτες μπορούν να αντιμετωπίσουν και να το φέρουν… σε λογαριασμό. Και μία πρώτης τάξεως ευκαιρία, είναι η εξόχως πολιτική εκλογή για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τον προσεχή Ιούνιο.
Γιατί τα τονίζουμε αυτά; Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν και επιθυμούν να υπάρχει ένα μεγάλο κόμμα στη χώρα, με τα άλλα να παραμένουν μικρά, έτσι ώστε αυτά τα μικρά κόμματα να μη μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους, πράγμα που θα ήταν ό,τι πρέπει –κατ’ αυτούς– για να διαιωνιστεί η κομματική κυριαρχία της Ν.Δ. του κ. Κυρ. Μητσοτάκη. Δημοκρατία έχουμε, ο κάθε πολίτης δικαιούται να έχει την άποψή του. Όμως, να που το σύνθημα «Μητσοτάκης κυρίαρχος» δεν τραβάει στην πράξη, με ατέλειωτα λάθη και παραλείψεις της κυβέρνησης, την ανικανότητά της να κάνει και την πιο απλή μεταρρύθμιση και με ένα Υπουργικό Συμβούλιο που όλο διορθώνεται και όλο… αδιόρθωτο παραμένει, όπως δείχνει και ο τελευταίος «διορθωτικός ανασχηματισμός».
Έτσι, πού καταλήγουμε; Σε αυτό που ισχύει από πέρυσι, δηλαδή το πολιτικό ενδιαφέρον στη χώρα μας, να το έχει σε ύψιστο βαθμό ο χώρος της Αντιπολί-τευσης. Π.χ., από τον Ιούνιο μέχρι τώρα, το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολί-τευσης, από δεύτερο έγινε τρίτο, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έγινε δεύτερο, ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. διασπάστηκε, ο αρχηγός του κόμματος αυτού εξακολουθεί να πολιτεύε-ται με… απολιτική νοοτροπία και πολιτική πρακτική, δημοσκοπικά δε λέει να ανακάμψει, πολιτικό λόγο και πολιτική ιδεολογία δεν έχει, οι βουλευτές και τα στελέχη –απ’ ό,τι λένε στο πολιτικό παρασκήνιο– παραμένουν στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ώσπου να φύγουν!!!
Άρα, πολι8τικό ενδιαφέρον, μηδέν. Αντίθετα, πολιτικό ενδιαφέρον εκτιμάται ότι παρουσιάζει η Νέα Αριστερά, της Ομάδας Έφης Αχτσιόγλου, όπου όπως πληροφορούμεθα, γίνεται παραγωγική πολιτική και οργανωτική δουλειά, τέτοια που στο Συνέδριο του κόμματος αυτού, που θα εκλέξει και νέο Πρόεδρο, λέγεται ότι θα υπάρξουν εκπλήξεις, που η εκλογή π.χ. ως Προέδρου του νέου κόμματος της κ. Έφης Αχτσιόγλου, θα είναι εντυπωσιακή, αλλά όχι η μόνη.
Εξ ίσου σημαντικό ενδιαφέρον, άλλωστε, παρουσιάζει και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, καθώς από τρίτο κόμμα, σε ένα εξάμηνο είναι δεύτερο, τουλάχιστον δημο-σκοπικά. Αλλά αυτό δεν είναι το μόνο επίτευγμα του κ. Ν. Ανδρουλάκη. Έχει καταφέρει, όπως λέγουν οι πολιτικοί παρατηρητές, να γίνει ο…«αριστοτέχνης του δρόμου της καμήλας», πηγαίνοντας αργά, που δεν ανεβαίνει μεν, παραμένει σταθερό το ποσοστό του κόμματος, δεν μειώνεται δηλαδή. Όμως αυτό, δεν είναι το μόνο του επίτευγμα. Κατόρθωσε να πάρει το Δήμο της Αθήνας και να «κάψει» το σύνθημα του κ. Κυρ. Μητσοτάκη, το 3 προς 3 και 13 προς 13, στις Αυτοδιοικητικές Εκλογές. Και ακόμα πιο πέρα, έχει πολιτικά αρχίσει να περνά τη βεβαιότητα του πάλαι ποτέ «κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ», ώστε όπως λέγουν πολιτικοί κύκλοι του χώρου της Κεντροαριστεράς, να είναι ιδεώδης σύμμαχος για μία δικομματική κυβέρνηση με την ΝΕΑ, εφόσον το κόμμα αυτό πετύχει τους πολιτικούς του στόχους.
Και εν πάση περιπτώσει, μέρες που είναι, ας επιτρέψουμε στους εαυτούς μας και λίγη… ονειροπόληση. Να γινόταν λέει, ο κ. Στ. Κασσελάκης να αντιλαμβα-νόταν το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται, να έκανε μία «ηρωική» πράξη και να παραιτούνταν από Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., να αποδεσμεύονταν έτσι οι βουλευτές και τα στελέχη του κόμματος αυτού και καθήμενοι στο ίδιο τραπέζι με τους συντρόφους τους του ΝΕΑ, να συγκροτήσουν έναν ισχυρό κομματικό οργανισμό στον κεντροαριστερό χώρο. (Εντάξει, το καταλάβαμε, θαύματα δεν γίνονται. Αλλά θα καταργήσουμε τώρα και την ελπίδα για τους ανθρώπους;)
Καλή χρονιά σε όλους!!!
