Του Γιώργου Κράλογλου
Οι οφειλές τους θα αυξηθούν, το λιγότερο κατά 30% και οι απολύσεις θα φθάσουν στο 15% των εργαζομένων σήμερα (συμπεριλαμβανομένων των ίδιων και των οικογενειών τους).
Τα νούμερα αυτά μπορεί να βρεθούν στο συν ή πλην αλλά αποκλείεται να μεταβληθούν ότι και αν εύχονται στο υπουργείο Οικονομικών που ο υπουργός τους βλέπει μόνο Κασσάνδρες.
Αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα δεν θα γύριζαν χθες τα πάνω – κάτω στα Τελωνεία μετά την γκάφα τους με το ωράριο.
Κάποιες εκθέσεις με νούμερα και αναλύσεις για προοπτικές εισπράξεων και κεφαλαίων προς επένδυση που (όπως μαθαίνω) καθησυχάζουν τον κ. Τσακαλώτο για το 2017, είναι αυτές που τον κάνουν να βγάζει γλώσσα… για γρουσούζηδες και Κασσάνδρες…
Οι ανάγκες της οικονομίας (αν θέλουμε να μιλάμε για ανάπτυξη) είναι συγκεκριμένες και μετρημένες από στοιχεία Οργανισμών (ΟΟΣΑ, Eurostat), Ιδρυμάτων (ΙΟΒΕ, ΚΕΠΕ), Οργανώσεων (ΣΕΒ, ΕΒΕΑ, ΕΒΕΠ) και τις υπηρεσίες παρακολούθησης του προϋπολογισμού.
Θα σοβαρευτεί λοιπόν η κυβέρνηση να δει αυτά που έχει απέναντι της και όχι αυτά που την συμφέρει να βλέπει… και μας τα περνάει σαν να είναι η ζωή που ζούμε… περιμένοντας και τις καλύτερες ημέρες;
Οι επενδύσεις έχουν υποχωρήσει στο χαμηλότερο ποσοστό επί του ΑΕΠ και έφθασαν στο 10% ενώ πριν την κρίση ήταν κοντά στο 25% του ΑΕΠ. Για να επιστρέψει το ΑΕΠ (το 2022) στα επίπεδα του 2008 (δηλαδή στο 25%) απαιτούνται νέες επενδύσεις 100 δισ. και 10 δισ. ευρώ κάθε χρόνο για συντήρηση μονάδων που λειτουργούν.
Από τα 160 δισ. ευρώ έχουμε (μόνο στα χαρτιά) 20 δισ. του ΕΣΠΑ, της περιόδου 2014-2020 (και τελειώνουμε με το ΕΣΠΑ).
Άρα οι ιδιώτες επενδυτές πρέπει να επενδύσουν 140 δισ. ευρώ, καθώς η εγχώρια αποταμίευση (λόγω απόσυρσης καταθέσεων και capital controls) δεν “υπόσχεται” Τραπεζική χρηματοδότηση σε έκταση που να εξασφαλίζει ανάπτυξη.
Το “φθηνό χρήμα” Ντράγκι μένει να το δούμε και ακολούθως να το μετρήσουμε ως διαθέσιμο για νέες επενδύσεις. Γιατί δεν είναι μόνο η χρηματοδότηση που τους λείπει…
Στο “πακέτο Γιούνκερ” ψάχνεις για Ελλάδα αλλά βρίσκεις κάπου 15-20 συμβάσεις μόνο άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (για 42 έργα στον τομέα των υποδομών και της καινοτομίας) μεταξύ των οποίων η Ιρλανδία η Ισπανία και η Πορτογαλία.
Τα στοιχεία του ΕΒΕΑ και του ΕΒΕΠ μας λένε ότι μόνο 10 επιχειρηματίες στους 100 σχεδιάζουν εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεών τους. Οι υπόλοιποι 90 βλέπουν συρρίκνωση, αναδίπλωση και λουκέτα.
Οι δε 80 από τους 90 βλέπουν, ευχαρίστως, επιχειρηματική μετανάστευση σε γειτονικές χώρες με χαμηλό φορολογικό συντελεστή 10% έως 12,5% στον βασικό φόρο και λίγο υψηλότερο στα μερίσματα.
Κυρίως όμως βλέπουν σταθερό φορολογικό περιβάλλον, ευκολότερη δανειοδότηση από τις Τράπεζες, χαμηλό κόστος παραγωγής και απλούστερες διαδικασίες αδειοδότησης για βιομηχανική παραγωγή.
Στην Βουλγαρία, σε ένα πρωινό συστήνεις την εταιρεία σου και σε 7 εργάσιμες ημέρες έχεις ΑΦΜ και εγγράφεσαι στο εμπορικό μητρώο.
Μπροστά σε όλα αυτά τι επενδυτικά κίνητρα να επικαλεσθείς για την Ελλάδα όταν μόνο για την ολοκλήρωση μιας δημόσιας σύμβασης απαιτείται χρόνος 230 ημερών!!!
Η επιχειρηματική αγορά στην Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη (από την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι σήμερα) με 3.450 νόμους, 20.580 προεδρικά διατάγματα, 114.905 υπουργικές αποφάσεις, 24.010 αποφάσεις Περιφερειών και 8.575 αποφάσεις διοικητικών αρχών!!!
Από τους παραπάνω 3.450 νόμους οι 240 είναι φορολογικοί και ψηφίσθηκαν κατά τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, όταν σε όλη την ιστορία των ΗΠΑ εφαρμόσθηκαν μόνο 10 αντίστοιχοι νόμοι!!!
Η αποεπένδυση με απώλεια 1.500.000 θέσεων εργασίας (όταν ο ενεργός πληθυσμός της χώρας δεν ξεπερνάει τα 3.000.000) δεν είναι “φάντασμα” από Κασσάνδρες κ. Τσίπρα. Είναι χρόνια ασθένεια της οικονομίας. Και μη βαυκαλίζεστε ότι θα την καταπολεμήσουν οι Γάλλοι, οι Γερμανοί , ο Πούτιν και οι Αζέροι αγοράζοντας κράτος. Η συνταγή συνιστά μόνο ιδιωτικές επενδύσεις αλλά με ρυθμό πολυβόλου. Τον αντέχει αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ και η πρώτη φορά αριστερά;
george.kraloglou@capital.gr
Πηγή : capital.gr
