Common sense… Του Ηλία Καραβόλια

328

Του Ηλία Καραβόλια

Στην Ελλάδα, όπου όλοι δουλεύουν για να ζουν καλά και δεν ζουν απλά για να δουλεύουν, ισχύει μια βασική επικοινωνιακή αρχή : μην τρομάζεις αυτόν που καλοπερνά – αν και υπερχρεωμένος – και μην του επισημαίνεις ότι μπορεί μεσοπρόθεσμα να πτωχεύσει εντελώς…

Πρόκειται για στρατηγικό λάθος τόσο στην διαφημιστική όσο και στην πολιτική επικοινωνία : μιζέρια, φτώχεια και εξαθλίωση, τρομάζουν τα υποκείμενα.

Ακόμα και ο νέος κόσμος, που τα βγάζει πέρα δύσκολα, θέλει να συνεχίζει να ξοδεύει, να είναι μέσα στην μόδα(με τα Boss και τα Moncler) να πάρει το υβριδικό αυτοκίνητο, και όλα αυτά άσχετα αν χρωστάει ή παίρνει χαμηλό μισθό( υπάρχει απόθεμα οικογενειακό, σύνταξη γονέων, πρόσοδοι ακινήτων, κάτι τέλος πάντων…)

Κοιτάξτε : η ταξική νεύρωση είναι ιδιαίτερα επιδραστική (αν και αρκετά «καλυμμένη») για υποκείμενα και κοινωνίες. Και συνδέθηκε πλέον με την ψυχοκοινωνική μηχανική οπότε «διαμορφώνει» την όποια ανορθολογική οικονομική συμπεριφορά.

Αυτό που έχει συμβεί – παντού στην Δύση- είναι ότι το χρέος και η «χρηματιστικοποίηση» ρυθμίζουν τον ψυχισμό και την συμπεριφορά.

Οι οικονομικές σχέσεις δομούνται πλέον μέσα σε μια άλλη συνθήκη : ως σχέσεις εξουσίας και πειθαναγκασμού.

Η «θεωρητική» όμως κατάργηση των τάξεων σε ιδιότυπες χώρες όπως η δική μας ( κάτι που δεν συνειδητοποιεί η όποια εκδοχή της Aριστεράς) δεν σημαίνει ότι καταργεί τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες.

Στον σημερινό «αταξικό» καπιταλισμό, όπου μόνο εικονικά προοδεύουν οι πάντες, οι πολλοί γνωρίζουν ότι δίνουν μακροπρόθεσμα έναν χαμένο αγώνα με το οικονομικό σύστημα των ανισοτήτων.
Και το σύστημα φροντίζει να τους κρατά μέσα στον αγώνα : τα χρέη πχ. σύντομα θα τιτλοποιηθούν (ψηφιακό ευρώ ετοιμάζει η ΕΚΤ) ώστε να γίνουν perpetual bonds (ομόλογα εις το διηνεκές). Οι ανισότητες όμως δεν τιτλοποιούνται, δεν εξαϋλώνονται, δεν μειώνονται.

Το θέμα λοιπόν για την κυρίαρχη τάξη είναι πως κρατάς ζωντανό το όνειρο των πολλών. Πως το πλαισιώνεις με ασφάλεια ώστε να το συντηρείς συνεχώς, ανεξάρτητα αν οι εθνικές ή διεθνείς καπιταλιστικές συνθήκες το ακυρώνουν…