Του Διονύση Γουσέτη
Την περασμένη Τετάρτη, μιλώντας σε ένα συνέδριο για το σύστημα υγείας, ο πρωθυπουργός δήλωσε: «Το Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν είναι υποχρεωτικά Κρατικό Σύστημα Υγείας». Ηταν αυτή η αποστροφή που εξαγρίωσε τη συριζαϊκή «Εφημερίδα των Συντακτών». Με τον πένθιμο τίτλο «Το τέλος του ΕΣΥ» μας θύμισε ότι γι’ αυτήν ένα μη πλήρως κρατικό σύστημα υγείας είναι διαβολικό. Μας εξοντώνει όπως ο καπιταλισμός. Φρόντισε να μας το θυμίσει νωρίτερα και ο Π. Σκουρλέτης στα «ΝΕΑ», όταν κατήγγειλε τον «ψηφιακό καπιταλισμό» (sic) του Κ. Πιερρακάκη που διευκόλυνε σημαντικά τον εμβολιασμό μας.
Προφανώς, είναι προτιμότερο ένα σοβιετικό σύστημα με αμιγώς δημόσια νοσοκομεία σπαρμένα σε κάθε ραχούλα (όπως και τα ΑΕΙ), όπου εκ των πραγμάτων όλα είναι ανεπαρκή και έτσι ο ασθενής μοιραία καταφεύγει στα… ιδιωτικά. Είναι ακόμη προτιμότερες οι ασύδοτες απεργίες, τα φακελάκια, η ομηρία στους συνδικαλιστές. Ήδη οι τελευταίοι ζητούν να μονιμοποιηθούν μετά το πέρας της πανδημίας όσοι υγειονομικοί προσλήφθηκαν εκτάκτως για την αντιμετώπισή της. Το ότι προφανώς θα περισσεύουν δεν τους αφορά. Τα κορόιδα πληρώνουν. Τις προθέσεις τους τις έδειξαν κιόλας τον περασμένο Νοέμβριο, με προληπτικές απεργίες εναντίον της «εμπορευματοποίησης της υγείας».
Οι βδέλλες του δημόσιου ΟΤΕ, της ΔΕΗ, της Ολυμπιακής, του ΟΛΠ κ.λπ. βρήκαν όλες φωλιά στον ΣΥΡΙΖΑ και η παράδοση συνεχίζεται. Η ιδεοληψία του αποβαίνει εις βάρος της κοινωνίας, αλλά και αυτού του ίδιου και της απήχησής του. Δεν πήρε το μάθημα ούτε από την πρόσφατη (3/6) πρωτοφανή κινητοποίηση των επιβατών στο λιμάνι που ακύρωσε την απεργία του ΚΚΕ. Τώρα, πριν ακόμα η κυβέρνηση κάνει συγκεκριμένη πρόταση για το σύστημα υγείας, σπεύδει ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει επίδειξη της αριστεροσύνης του.
Μιας αριστεροσύνης παρωχημένης και αποτυχημένης. Τα σοβιετικού τύπου καθεστώτα κατέρρευσαν επειδή απαγόρευσαν την ιδιωτική πρωτοβουλία ως κίνητρο για την παραγωγή. Η κομμουνιστική Κίνα αντελήφθη τον κίνδυνο, επέτρεψε την ιδιωτική πρωτοβουλία και σήμερα διεκδικεί από τις ΗΠΑ τον τίτλο του πλανητάρχη. Τα ευρωπαϊκά κομμουνιστικά κόμματα αποκήρυξαν τη Σοβιετία και τον κρατισμό, αλλά δεν κατάφεραν να διασωθούν. Έτσι, το μεγαλύτερο κόμμα της ευρωπαϊκής Αριστεράς αναλογικά είναι… ο ΣΥΡΙΖΑ. Που σημαίνει ότι η Ελλάδα είναι η πιο αριστερή χώρα της Ευρώπης. Συγχρόνως, η πιο καθυστερημένη. Όχι τυχαία.
