Του Θάνου Τζήμερου
Αφού η κυβέρνηση δεν κατάφερε να ευνουχίσει τους σκύλους, προσπαθεί τώρα να στριμώξει τους ιδιοκτήτες, απειλώντας τους με πρόστιμα αν δεν δώσουν δείγμα DNA του ζώου τους! Ο λόγος προφανής: για να μπορεί να διαπιστώνει αν ένα σκυλί που βρέθηκε αδέσποτο ή νεκρό ανήκει σε κάποιον ή είναι απόγονος σκύλου που έχει ή είχε κάποτε ιδιοκτήτη.
Όταν έγραφα, τον Μάιο του 2021, το άρθρο «Σχέσεις ανθρωπότητας και σκυλότητας» με αφορμή τον γελοίο νόμο για τα αδέσποτα, «προέβλεπα», αστειευόμενος, πως θα αποκτήσουμε ένα παράλληλο αστυνομικό, διοικητικό και δικαστικό σύστημα, με αρμοδιότητα τις σκυλοϊστορίες. Να που επιβεβαιώνομαι!
Μια μέρα πριν να κλείσει η Βουλή, ο Πέτσας εξέδωσε υπουργική απόφαση, η οποία υποτίθεται ότι συγκεκριμενοποιεί τον τρόπο αποστολής του DNA, γιατί μέχρι τώρα ήταν «φλου». Η ευφυέστατη απόφαση διατάσσει τους ιδιοκτήτες σκυλιών και γατιών να καλέσουν έναν κτηνίατρο που θα πάρει αίμα από το κατοικίδιο, θα το βάλει σε ένα φιαλίδιο και θα το στείλει στην «αρμόδια υπηρεσία». Μόνο που αυτή η υπηρεσία δεν υπάρχει! Ο Νόμος 4830/2021 προέβλεπε τη δημιουργία του Εθνικού Μητρώου Ζώων Συντροφιάς (ΕΜΖΣ), με ένα σωρό υπομητρώα: Καταγραφής και Παρακολούθησης Ζώων Συντροφιάς, Φιλοζωικών Σωματείων και Οργανώσεων, Καταφυγίων Ζώων Συντροφιάς,
Επαγγελματιών και Ερασιτεχνών Εκτροφέων, Πανελλήνια Πλατφόρμα Υιοθεσίας Αδέσποτων Ζώων, Εθελοντικής Αιμοδοσίας Ζώων, κ.λπ. Τίποτε από αυτά δεν έγινε!
Προέβλεπε, επίσης, τη δημιουργία Εργαστήριου Φύλαξης και Ανάλυσης Γενετικού Υλικού Ζώων Συντροφιάς (ΕΦΑΓΥΖΣ). Ούτε αυτό έγινε! Κι αφού η Πολιτεία, εδώ και 2 σχεδόν χρόνια, δεν έκανε τίποτε από όσα η ίδια αποφάσισε για τον εαυτό της, ξύπνησε έντρομος ένα πρωί ο Πέτσας και είπε: πω πω, κλείνει αύριο η Βουλή κι εγώ δεν έχω περιγράψει πώς θα είναι το μπουκαλάκι συλλογής αίματος του ζώου που θα στέλνουν οι ιδιοκτήτες στο (ανύπαρκτο) ΕΦΑΓΥΖΣ για να καταχωρηθεί στο (ανύπαρκτο) ΕΜΖΣ! Να το κάνω σήμερα!
Ας αφήσουμε όμως τη διαδικασία συλλογής DNA και ας πάμε κατευθείαν στον στόχο αυτής της παράνοιας. Για ποιον λόγο το κάνει η κυβέρνηση των αρίστων, είπαμε; Για να «τσακώσει» τον ένοχο που εγκαταλείπει το ζώο ή θανατώνει τα ανεπιθύμητα νεογέννητα.
Μια παρέα, λοιπόν, ultra ζωόφιλων ανακαλύπτουν στον δρόμο ένα νεκρό κουτάβι. Μπορεί να είναι από γενιά αδέσποτων, ή μπορεί κάποιος κηδεμόνας δεσποζόμενου να το πέταξε. Ή, σε μια εκδρομή στο βουνό, βρίσκουν ένα μισοφαγωμένο κυνηγόσκυλο που σκοτώθηκε από αγριογούρουνο ή από λύκο. Σε καμμία από αυτές τις περιπτώσεις δεν φαίνεται η αιτία του θανάτου. Υποθέτουν ότι κάποιοι κακοί άνθρωποι ευθύνονται και ειδοποιούν την αστυνομία, ή, το προχωρούν ακόμα περισσότερο και υποβάλλουν μήνυση κατ’ αγνώστων για παράβαση του άρθρου 16 του Π.Κ. Τι γίνεται μετά; Πηγαίνει επί τόπου αστυνομικό κλιμάκιο και κάνει αποτύπωση του χώρου και συλλογή στοιχείων, όπως όταν ανακαλύπτεται πτώμα ανθρώπου; Ποιο κλιμάκιο; Του Τμήματος Ανθρωποκτονιών ή ενός Τμήματος Σκυλογατοκτονιών που θα ιδρυθεί όταν γίνουν και τα ΕΦΑΓΥΖΣ και ΕΜΖΣ; Πηγαίνει κτηνίατρος για να πάρει δείγμα DNA; Καλείται ιατροδικαστής; Και πώς εξελίσσεται η υπόθεση; Ας πούμε ότι μετά από έλεγχο του DNA διαπιστώνεται πως το κουτάβι είναι απόγονος ενός δεσποζόμενου κυνηγόσκυλου ή τσοπανόσκυλου. Τι σημαίνει αυτό; Ξέρει ο κυνηγός ή ο τσοπάνος αν εκεί που έτρεχε ο σκύλος στα βουνά συνευρέθη μετά τινός σκυλονεάνιδος; Κι ας πούμε ότι ξέρει, διότι τον είδε να «καβαλάει» μια θηλυκιά. Τι έπρεπε να είχε κάνει; Να τον χτυπούσε με τη γκλίτσα για να τον «ξεκολλήσει»; Αν ήταν μακριά, να πετούσε πέτρες; Να πυροβολούσε στον αέρα… προς εκφοβισμό; Ή, στην άλλη περίπτωση που ανέφερα, διαπιστώνεται ότι τα υπολείμματα του σκύλου στο βουνό ανήκουν στον τάδε κυνηγό. Πώς μπορεί να αποδείξει ότι ο σκύλος έπεσε θύμα επίθεσης αγριογούρουνου σε μια κυνηγετική εξόρμηση και δεν τον εγκατέλειψε στο βουνό, όπως θα ισχυρίζονται οι καταγγέλλοντες;
Ας πούμε, όμως, ότι ο πρόγονος-σκύλος είναι «σπιτικός», αλλά από μια ράτσα δραστήρια. Πάει λοιπόν η αστυνομία, χτυπάει την πόρτα του κηδεμόνα του, και ακούει ότι πριν λίγο καιρό ο σκύλος του «την κοπάνησε» και για μέρες τον είχε χάσει. Θα ζευγάρωσε με κάποια αδέσποτη σκυλίτσα της γειτονιάς και ξαναγύρισε. Ποια θα είναι η συνέχεια; Θα πάει η υπόθεση σε ανακριτή; Θα κόψει η αστυνομία πρόστιμο επί τόπου και θα τρέχει ο ιδιοκτήτης στα δικαστήρια να βρει το δίκιο του; Και πώς θα το βρει; Θα ψάχνει για αυτόπτες μάρτυρες, που θα βεβαιώσουν ότι όντως ο σκύλος… μπερμπάντεψε;
Το απίστευτο είναι ότι ο νόμος αφορά και τις γάτες. Αν τον σκύλο κάπως μπορείς να τον ελέγξεις, άντε καν’ το με τις γάτες, τους γάτους και τις ορμές τους. Είναι δυνατόν να έχεις συνέχεια τον γάτο δεμένο με λουρί, μην τυχόν και ερωτοτροπήσει; Κι αν το καταφέρεις, είναι φιλοζωία αυτό;
Όμως, ο Πέτσας δεν αστειεύεται: αν δεν στείλεις DNA, τρως ένα χιλιάρικο πρόστιμο για κάθε κατοικίδιο. Αν στείλεις, πάλι δεν το γλυτώνεις το χαράτσι: πληρώνεις 135 ευρώ στην (ανύπαρκτη) υπηρεσία που κρατάει στα αρχεία της το DNA, συν αμοιβή στον κτηνίατρο που θα κάνει την αιμοληψία, συν τα έξοδα αποστολής express, διότι το δείγμα, λέει η απόφαση του Πέτσα, πρέπει μέσα σε 48 ώρες να φτάσει στο (ανύπαρκτο) ΕΦΑΓΥΖΣ! 200 ευρώ μεσ’ στο νερό. Αν έχεις δηλαδή 5 γατιά, ή είσαι κυνηγός και έχεις 4-5 σκυλιά, θες ένα χιλιάρικο. Σε πόσους περισσεύει; Αλλά ακόμα κι αυτό δεν μπορεί να πληρωθεί, διότι η απόφαση Πέτσα προβλέπει καταβολή μέσω ηλεκτρονικού παραβόλου. Καλά το μαντέψατε: δεν υπάρχει κωδικός! Παρόλα αυτά, η αστυνομία εντέλλεται να αρχίσει τους ελέγχους και σε 3 μήνες από την απόφαση να επιβάλλει πρόστιμα στους πολίτες που δεν θα έχουν στείλει DNA του κατοικίδιου στο (ανύπαρκτο) ΕΦΑΓΥΖΣ!
Και δεν είναι αυτό το μόνο πρόστιμο που προβλέπει ο νόμος. 46 διαφορετικά πρόστιμα, από 100 έως… 50.000 ευρώ ανά ζώο, περιμένουν όσους κάνουν κάτι χωρίς την άδεια του big brother – κράτους. Για παράδειγμα: διοργάνωση κυνοφιλικής έκθεσης. Είναι κακό αυτό; Κι όμως το πρόστιμο είναι 5000 ευρώ ανά ημέρα! Ή, το απίστευτο: «Παράλειψη λήψης από τα υπεύθυνα πρόσωπα κατάλληλων μέτρων για την αποτροπή πρόσβασης των αδέσποτων σε απορρίμματα»: 1000 ευρώ! Πετάει, δηλαδή, ο χασάπης κιμά που δεν πούλησε στον κάδο απορριμμάτων – που οι περισσότεροι δεν κλείνουν και τόσο καλά – τον μυρίζουν τα αδέσποτα και πηγαίνουν να φάνε. Τι πρέπει να κάνει ο χασάπης; Να βάλει φρουρά γύρω από τον κάδο; Να κλείσει τον κιμά σε αεροστεγή μεταλλική συσκευασία; 50.000 ευρώ ανά ζώο, πληρώνει κάποιος αν εκτρέφει τη νυφίτσα mustela putorius furo (φέρετ) για γούνα. Το τσιντσιλά επιτρέπεται. Υπάρχουν και στα κατοικίδια, ζώα ενός ανώτερου Θεού. Αναρωτιέσαι για το IQ όσων υπερψήφισαν αυτές τις ηλιθιότητες.
Τι θα συμβεί λοιπόν λόγω του γελοίου νόμου; Μια νέα Δημόσια Υπηρεσία που θα ροκανίζει τους φόρους σου, μια νέα κατηγορία γελοίων γατοσκυλοδικαστηρίων, που θα προσθέσουν δουλειά και γραφειοκρατία στην ήδη βουλιαγμένη, από το βάρος παρόμοιων γελοιοτήτων, Δικαιοσύνη. Πόσο θα κοστίσει όλο αυτό στον φορολογούμενο και πόση επιπλέον δουλειά θα επισωρεύσει στις κρατικές λειτουργίες, ευφυέστατοι νομοθέτες της γαλάζιας παράνοιας;
Ίσως θα ήταν αποτελεσματικότερο να στέλναν DNA οι υπουργοί. Να κρατήσουμε το νταμάρι, διότι κρίμα είναι να χαθούν τέτοια μυαλά. Και να φτιάξουμε ένα μητρώο «υπουργών συντροφιάς» με αποθηκευμένο γενετικό υλικό, μπας και οι βιολόγοι του μέλλοντος αποκαλύψουν ποιο γονίδιο είναι ελαττωματικό, και όσοι παίρνουν εξουσία στην Ελλάδα χάνουν εντελώς την επαφή με την πραγματικότητα.
