Του Κώστα Πάντζιου
Στις 21 τρέχοντος μηνός, ο Πρόεδρος της Ρωσίας έχει ανακοινώσει ότι θα κάνει διάγγελμα στο Ρωσικό λαό, με την συμπλήρωση ενός έτους από την εισβολή των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων στην Ουκρανία. Θλιβερή επέτειος, εντός αλλόκοτου και «ξεκάρφωτου» πολέμου, θα έλεγε κάποιος απλός άνθρωπος με απλή λογική. Όμως, η απλή λογική και η ανθρωπιά, ως γνωρίζουμε, δεν έχουν καμία σχέση με εκείνους που ξεκινήσανε ή ξεκινούν έναν πόλεμο.
Ανεξάρτητα, όμως, από όλα αυτά, το τι πρόκειται να γίνει στην μαρτυρική Ουκρανία, ενδιαφέρει όλο τον κόσμο. Και τα ψυχρά στοιχεία μέχρι στιγμής, είναι τα εξής: Πρώτον, η Ρωσία του Πούτιν δεν έχει επιτυχίες στο πεδίο της μάχης. Και με τα δεδομένα μέχρι στιγμής, ούτε φαίνεται πως θα έχει. Δεύτερον, η ελπίδα του Ρώσου Προέδρου πως η Δύση, που είναι ο πραγματι-κός αντίπαλός του, θα λύγιζε ή θα κουραζόταν να βοηθά την Ουκρανία, δεν ισχύει. Και αυτό φαίνεται από τις συναντήσεις του Προέδρου Βλ. Ζελένσκι στο Ευρωκοινοβούλιο, στις Βρυξέλλες και στο Λονδίνο. Τρίτον, αποδείχτηκε εδώ και 12 μήνες, πως ο οπλισμός της Ρωσίας είναι περασμένων γενεών, ενώ αντίθετα εκείνος που πηγαίνει στην Ουκρανία από τη Δύση, είναι του 21ου αιώνα, ακόμη κι αν τα όπλα και πυρομαχικά που στέλνονται δεν είναι μέχρι στιγμής, πάντοτε, η τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Τέταρτον, περίπτωση να καμφθεί και να κουραστεί ο Δυτικός Ελεύθερος Κόσμος να ενισχύει την Ουκρανία, δεν υπάρχει, γιατί αυτό θα σήμαινε υποταγή στην επιθετικότητα της Μόσχας. Πέμπτον, ουδεμία άλλη χώρα, μικρή ή μεγάλη, στον πλανήτη είναι διατεθειμένη να βοηθήσει τη Ρωσία να μπορέσει να νικήσει την Ουκρανία, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχει να κερδίσει τίποτα. Ούτε η Κίνα, η οποία βρίσκεται στη φάση της καπιταλιστικής επέκτασης, πράγμα που στην απλή γλώσσα πάει να πει ότι θέλει να κερδίζει πελάτες και όχι να χάνει!!!
Αν όλα τα αναφερθέντα έχουν βάση, τότε γεννάται το ερώτημα τι θα πει ο κ. Πούτιν στο διάγγελμά του στις 21 του μηνός. Στους πολιτικούς κύκλους και στο γεωπολιτικό στερέωμα, υπάρχει απαισιοδοξία, καθώς πυκνώνουν οι εκτιμήσεις ότι ο Πρόεδρος της Ρωσίας θα ανακοινώσει συνέχιση του πολέμου, με «εαρινή επίθεση». Και φυσικά, οργιάζουν οι φήμες για εαρινή αντεπίθεση της Ουκρανίας, της Δύσης δηλαδή, με «ανακατάληψη» μέσα στο καλοκαίρι της Κριμαίας από τους Ουκρανούς. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η εαρινή ουκρανική αντεπίθεση θα στηριχθεί στα άρματα μάχης Leopard-2 που θα έχουν πάει ήδη στην Ουκρανία, στα αμερικανικά Abrams και στα Leopard-1, τα οποία επίσης θα έχουν παραδοθεί και η εκπαίδευση θα έχει τελειώσει στις αρχές Απριλίου. Τα πρώτα είναι 14, τα δεύτερα 20 και τα τρίτα 100 τον αριθμό. Ακούγονται και γράφονται και για αποστολή στην Ουκρανία από τις ΗΠΑ αεροσκαφών F-16.
Μπορεί να είναι «επικοινωνιακή επίθεση» της Δύσης. Όμως, ο πρώην αρχηγός των αμερικανικών χερσαίων δυνάμεων στην Ευρώπη κ. Μπεν Χότζες, δήλωσε στο «ΒΗΜΑ» της 5ης Φεβρουαρίου, πως αυτό είναι εφικτό. Και ότι θα πρέπει οι ΗΠΑ να μη βλέπουν συντηρητικά την όλη υπόθεση και ότι θα πρέπει να στείλουν αεροπλάνα F-16 στους Ουκρανούς μαχητές.
Μπορεί να είναι όλα αυτά προπαγάνδα. Δεν είναι όμως προπαγάνδα, το ότι στις ΗΠΑ ωριμάζει η ιδέα σε κάποια κέντρα εξουσίας, ότι στην πρώτη υπερδύναμη του πλανήτη θα συνέφερε μία συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία, με τελικό στόχο την πολιτική και οικονομική εξουθένωση της Ρωσίας του κ. Βλ. Πούτιν, από την οποία θα είχε κέρδη, όχι κατ’ ανάγκη μόνο η Κίνα.
Και τέλος, απλώς να το αναφέρουμε, χωρίς σχόλια: Είναι μήνες τώρα που στην Ευρώπη δεν έχει εκφράσει κανένας από τους ηγέτες των μεγάλων χωρών την επιθυμία να συναντηθεί με τον Ρώσο Πρόεδρο, ούτε φυσικά η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Ούτε καν ο όψιμος σύμμαχος της Ρωσίας, ο κ. Ερντογάν, πριν από τον καταστρεπτικό σεισμό.
Όμως, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Και εμείς ελπίζουμε πως ο κ. Πούτιν, στις 21 τρέχοντος, θα μας εκπλήξει με ανακοίνωση κατάπαυσης του πυρός και αποδοχής διαπραγματεύσεων. Μακάρι!!!
