Του Ηλία Καραβόλια
-Ποιοι είναι αυτοί οι καταραμένοι κόκκινοι τέλος πάντων;
-Καταραμένος κόκκινος είναι όποιος θέλει 30 σεντς όταν εγώ πληρώνω 25.
(Τζων Στάινμπεκ- «Σταφύλια της Οργής»)
Η αξίνα και το σφυρί αντικαταστάθηκαν από το πληκτρολόγιο στα smartphones και στους υπολογιστές.
Δουλεύουμε καθιστοί, δεν σκάβουμε τη γη αλλά τα ψηφιακά δίκτυα και τα λογισμικά.
Εργοστάσιο έγιναν οι πλατφόρμες και μας έχουν βάλει σε πολλές, σαν ακούραστους εργάτες ενός αλγοριθμικού ταιηλορισμού που σκεπάζει την αλλοτρίωση και την εξουθένωση, που «εξαφανίζει» τον χαμηλό μισθό.
Κάθε Πρωτομαγιά όμως θα έπρεπε να κάνουμε μια παύση από την ψηφιακή συνθήκη απασχόλησης.
Το οφείλουμε στους νεκρούς του Haymarket στο Σικάγο του 1886 και στον Έλληνα Λούη Τίκα που έγινε ηγέτης των ανθρακωρύχων στο Κολοράντο το 1914 και ήρθε αντιμέτωπος με τους παραστρατιωτικούς των Ροκφέλερ σε μια απεργία που κατέληξε σε αιματοχυσία.
Να διαβάζουμε ξανά και ξανά ποιοι θυσιάστηκαν για το 8ωρο, τις υπερωρίες και τα επιδόματα μέσα στην Ιστορία και τι ακριβώς συνέβη με τους καπνεργάτες το 1936 στη Θεσσαλονίκη (ιστορική μνήμη σημαίνει ψάξιμο).
Αλλά δυστυχώς, ο σύγχρονος εργάτης του smartphone και του laptop δεν έχει ….χρόνο και δεν εκπαιδεύεται από το σύστημα να ακούει για αγώνες, δικαιώματα, συνδικαλισμό, πάλη.
Εκπαιδεύεται για να συνεισφέρει στην εθνική ανταγωνιστικότητα.
Να συνηθίσει στην ιδέα ότι ο χαμηλός πλέον μισθός είναι αναγκαίος. Ο ελεύθερος επαγγελματίας συνήθισε να κυνηγάει το μειωμένο εισόδημα με πολύ κόπο. Γιατί τα δάνεια και τα χρέη τρέχουν, τα παιδιά μεγαλώνουν, οι δουλειές λίγες, το καινούργιο SUV, τα Moncler και τα Armani πρέπει να πληρωθούν.
Κανείς δεν βλέπει ότι οι επόμενες γενιές βρίσκονται ήδη σε παγίδα συρρίκνωσης του βίου αφού το χρήμα χάνει την αξία του και οι εξευτελιστικοί μισθοί των 1000 ευρώ και τα υπέρογκα ενοίκια θα είναι ο κανόνας.
Το σύγχρονο cognitariato (εργαζόμενοι γνώσης) με τα πτυχία του και τον ιδρώτα των σπουδών του θα βλέπει την ακρίβεια να μην υποχωρεί και τις πενιχρές αποδοχές του να τον συντηρούν χρεωμένο μονίμως ώστε να μην ψαλιδίζονται τα όνειρα του.
Η ευέλικτη μερική εξ αποστάσεως απασχόληση, τα zero hour contracts (συμβόλαια που πληρώνουν μόνο τις ζητούμενες ώρες απασχόλησης) γέννησαν ήδη έναν νέο όρο: την απασχολησιμότητα.
Με τον δικό σου υπολογιστή, από το σπίτι σου, θα δουλεύεις όλο και περισσότερο αλλά θα νομίζεις ότι είσαι ελεύθερος και μάλιστα ασφαλής με φρεγάτες και αεροπλάνα μέσα στην τρέλα του μιλιταριστικού γεωπολιτικού σκηνικού.
Εγκλωβισμένος σε ψηφιακές φυλακές χωρίς δεσμά θα γίνεσαι μια ατομική μηχανή ( αν δεν σε ακυρώσει ως κεφάλαιο η τεχνητή νοημοσύνη) και θα νομίζεις ότι δεν έχεις αλυσίδες.
Με το iPhone στο χέρι δεν χρειάζεσαι ταξική συνείδηση : είναι σαν να κατέχεις εσύ τα μέσα παραγωγής ! Θα είσαι μια Εγώ Α.Ε. που θα μοιάζει ελεύθερη, με δυνητικότητα κεφαλαιοποίησης, αλλά θα είναι ελεγχόμενη και πάντα υποτιμημένη….
