Του Λουκά Γεωργιάδη*
Ο εγκλεισμός λόγω κορωνοϊού φαίνεται ότι αποτελεί την… εύφλεκτη ύλη για την… αναβάθμιση της εγκληματικότητας σε νέες μορφές, οι οποίες καθορίζονται από τη βίαιη αλλαγή στην ψυχοσύνθεση του ατόμου, το οποίο δεν διαθέτει άμυνες και μηχανισμούς ανάπτυξης της υπευθυνότητας και του αυτο-περιορισμού.
Τα δελτία ειδήσεων έχουν μετατραπεί σε δελτία… συμβάντων της Ελληνικής Αστυνομίας, καθώς είναι τέτοια τα χαρακτηριστικά των εγκλημάτων και της παραβατικότητας, που πραγματικά σε κάνουν να βγαίνεις από τα… ρούχα σου! Τι να πρωτοθυμηθούμε;
– Τα ελεεινά και άθλια αποβράσματα που βίαζαν και εκμεταλλεύονταν ένα 12χρονο κορίτσι; Αφήνουμε τις άλλες πτυχές και αναλύσεις της υπόθεσης στην άκρη.
– Τον 63χρονο που είχε φυλακιστεί για βιασμό ανηλίκων, αποφυλακίστηκε και στη συνέχεια έκανε το ίδιο με άλλα ανήλικα παιδιά;
– Τον ποδοσφαιριστή που κακοποιούσε παιδί 4 ετών, το οποίο φρόντιζε η μητέρα του ως νταντά;
– Τον 50χρονο που βίαζε την κόρη του από την ηλικία των 11 ετών και επί 3 συναπτά έτη;
– Τον 30χρονο και τον 40χρονο που βίασαν κορίτσια του δημοτικού;
– Τους δύο τύπους με τις… αλογο-ουρές και τα περίεργα… τσουλούφια που έφυγαν από το σπίτι τους στην Αθήνα για να πάνε να βιάσουν μια κοπέλα σε επαρχιακή πόλη;
– Τον σύντροφο μιας γυναίκας που βίαζε την ανήλικη κόρη της;
– Τον τύπο που πήγε διακοπές με τη σύντροφο του και επειδή διαφώνησαν για την… έξοδο, την έριξε στα βράχια και τη σκότωσε;
– Τη “μάνα” που κατηγορείται ότι αφαίρεσε τη ζωή και των τριών παιδιών της, για να… πείσει τον σύζυγο της να τη δει με… άλλο μάτι και να επιστρέψει στην οικογενειακή εστία;
– Αυτούς που ληστεύουν και σκοτώνουν σαν να μη συμβαίνει τίποτα;
– Τη συμμορία φονιάδων που έστειλε στον τάφο ένα 19χρονο παλικάρι, μόνο και μόνο επειδή ήταν φίλαθλος διαφορετικής ομάδας από αυτήν που υποστήριζαν οι ίδιοι;
– Τις συμμορίες ανηλίκων που μαχαίρωσαν ανηλίκους σε διαφορετικά περιστατικά και σε διαφορετικές πόλεις για να τους αφαιρέσουν τα κινητά και χρήματα;
– Τους “μαθητές” που ξυλοκόπησαν καθηγητές επειδή οι τελευταίοι είχαν το… θράσος να τους κάνουν παρατήρηση για αντικανονική συμπεριφορά;
– Τον τραμπούκο που μπήκε σε Εφορία και τα έκανε γυαλιά καρφιά;
– Τον ασθενή που ενώ μεταφερόταν με το ασθενοφόρο σε νοσοκομείο, ξυλοκόπησε τον συνοδό γιατί διαφώνησε για τη… διαδρομή;
– Τους εγκληματίες που είχαν μετατρέψει τη φοιτητική εστία του Ζωγράφου σε ορμητήριο για τη διακίνηση ναρκωτικών και κρυψώνα για να μεταφέρουν τη λεία τους από ληστείες, κλοπές και διαρρήξεις;
– Τους τύπους που κυκλοφορούν με σημαιάκια πάνω σε φονικά κοντάρια, τα οποία πίπτουν κατά αστυνομικών, ενώ την ίδια στιγμή κλείνουν… δημοκρατικά το οδόστρωμα σε κεντρικούς δρόμους των πόλεων, γράφοντας στα… υποδήματα τους, τους υπόλοιπους συμπολίτες τους;
– Τους εγκληματίες με το… επαναστατικό προφίλ που μπορούν να καταλαμβάνουν και να πυρπολούν δημόσια κτίρια με τη χρήση μολότοφ, για να “σκοτώσουν” την ανία τους, ασκώντας παράλληλα το… ιερό “δικαίωμα” της… επαναστατικής γυμναστικής;
– Τους αστυνομικούς που εμπλέκονται σε υπόθεση διακίνησης λαθραίων μεταναστών συμμετέχοντας σε εγκληματική οργάνωση που έβγαζε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ;
– Τους νεαρούς αστυνομικούς που νομίζουν ότι στη βάρδια τους μπορούν να… φλερτάρουν και στη συνέχεια να χρησιμοποιούν σαν… ξενοδοχείο ημιδιαμονής ένα αστυνομικό τμήμα;
Θα χρειαζόμασταν βιβλία για να καταγράψουμε πρόσφατα και πιο παλιά συμβάντα. Το εξ ανάγκης περιοριστικό πλαίσιο της πανδημίας, έχει αλλάξει την “ποιότητα” της βίας και έχει απελευθερώσει τα πιο άγρια ένστικτα ανθρώπων με μηδενικές αντιστάσεις και προβληματικούς χαρακτήρες. Αυτή είναι η μία ανάγνωση. Η άλλη αφορά την… κεκτημένη ταχύτητα τσογλανοποίησης της Ελληνικής κοινωνίας, η οποία δεν υπολογίζει τίποτα και μάλιστα έχει και πολιτική έκφραση εντός του Ναού της Δημοκρατίας, δηλαδή μέσα στη Βουλή.
Τα περιστατικά βιασμών κυρίως ανηλίκων παιδιών είναι ένα στοιχείο που πρέπει να αποτελέσει την αφορμή για ένα ριζικό επαναπροσδιορισμό της αντεγκληματικής πολιτικής και του ποινικού κώδικα. Το 1993, η κοινή γνώμη της χώρας είχε συγκλονιστεί από την αποκάλυψη ενός στυγερού εγκλήματος μετά βιασμού, στην Ερμιόνη Αργολίδος. Ο Μανώλης Δουρής, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, πριν από 30 χρόνια βίασε κτηνωδώς το παιδί του, το έπνιξε και στη συνέχεια το έκρυψε σε σημείο όπου δύσκολα μπορούσε να βρεθεί. Ο ίδιος έκανε… έκκληση να βρεθεί το παιδί του και όταν βρέθηκε, το Πανελλήνιο τον είδε να θρηνεί πάνω από το φέρετρο του. Στη συνέχεια, προέκυψε ότι αυτός ήταν ο βιαστής και δολοφόνος του μικρού νηπίου! Φυλακίστηκε και μία μέρα βρέθηκε απαγχονισμένος στο κελί του, καθώς δεν… άντεξε την πίεση που ασκούν οι… άγραφοι νόμοι της φυλακής.
Ο κόσμος μας έχει γίνει πλέον πιο βίαιος και πιο… ανώμαλος. Το βλέπουμε παντού σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, ακόμη και στις χώρες όπου ισχύει η θανατική ποινή, έστω και σε μικρότερη έκταση και ένταση. Σε ότι αφορά τη χώρα μας, το μόνο σίγουρο είναι ότι έχουν… παρεξηγηθεί πολλά πράγματα και είναι ξεκάθαρο ότι έχουμε… παραγνωριστεί. Η ανατροπή που επέφερε στις ζωές όλων ο κορωνοϊός, αποτελεί τη μία όψη του νομίσματος. Φαίνεται ότι είναι η πιο… εύκολη δικαιολογία, η οποία λειτουργεί ως μηχανισμός… μοιρολατρικής αποδοχής του μη φυσιολογικού. Η ψυχοσωματική δοκιμασία που ασκούν οι περιορισμοί στις κινήσεις του ατόμου εξωτερικεύεται με βίαιες συμπεριφορές και… ανώμαλες πράξεις και πρακτικές. Αυτό αφορά προφανώς ανθρώπους στους οποίους προϋπάρχουν ή συνυπάρχουν, η προβληματική εγκεφαλική λειτουργία, τα άσχημα παιδικά βιώματα και η ανισόρροπη οικογενειακή ζωή.
Από την άλλη πλευρά, δεν μπορούμε να μην στηλιτεύσουμε το “μοντέλο” της τσογλανοποιημένης κοινωνίας, το οποίο πατρονάρει και… σπονσονάρει ο νεοκομμουνιστικός… βόθρος. Η… λογική ότι η φτώχεια “οπλίζει” το χέρι και θολώνει το μυαλό του αδύναμου, δεν πείθει. Είναι θέμα αυτοπειθαρχίας, αυτο-περιορισμού, αυτο-απαγόρευσης, νομιμοφροσύνης και αγωγής από την οικογένεια σου και το εκπαιδευτικό σύστημα. Στη συνέχεια έρχονται οι καλές παρέες για να σε συμπληρώσουν και να σε ολοκληρώσουν ως προσωπικότητα ή οι… κακές οι οποίες σε στέλνουν στο περιθώριο. της ζωής, ως παραβάτη και εγκληματία. Ωστόσο, υπάρχει και η εκδοχή ότι παραβάτης και εγκληματίας μπορείς να γίνεις πολύ… εύκολα, όταν βλέπεις ότι οι άλλοι τιμωρούνται… χαλαρά ή πέφτουν στα μαλακά.
Πάμε παρακάτω. Όταν έχεις κόμματα που υπερασπίζονται τρομοκράτες, οι οποίοι έχουν αφαιρέσει ζωές και έχουν προκαλέσει… παράπλευρες απώλειες, τότε κάτι δεν πάει καλά. Όταν αποφυλακίζεις βαρυποινίτες που έχουν σκοτώσει και βιάσει ή έχουν καταστρέψει ανθρώπους και ολόκληρες οικογένειες με τα ναρκωτικά, τότε κάτι… βρωμάει. Όταν φέρνεις νόμο για την… αποσυμφόρηση των φυλακών, ο οποίος ευνοεί συγγενή πολιτικού σου στελέχους με καταδίκη 106 ετών για απάτες σε βαθμό κακουργήματος, τότε το πράγμα… σίγουρα βρωμάει! Όταν ως κυβέρνηση μετατρέπεις τον βιασμό από κακούργημα σε πλημμέλημα ως αντιπολίτευση δεν ψηφίζεις να ξαναγίνει κακούργημα, τότε είσαι σάπιος! Όταν ταυτίζεις ένα ολόκληρο κόμμα με ένα τέρας-βιαστή που φωτογραφιζόταν με ανυποψίαστα πολιτικά στελέχη, τότε είσαι ελεεινός και τρισάθλιος. Όταν οι βιαστές και οι δολοφόνοι προέρχονται από την αριστερή πλευρά και κάνεις την… πάπια γιατί δεν εξυπηρετούν το αφήγημα σου, τότε είσαι απλά πολύ… ξεφτιλισμένος! Όταν τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών στις φυλακές, αναδεικνύουν στην πρώτη θέση το κόμμα σου, τότε δεν δικαιούσαι δια να ομιλείς.
Η σαβούρα που έχει μαζευτεί στην Ελληνική κοινωνία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με… οικειότητες και… χαριτωμενιές, τύπου μπουρζουαζίας. Βιαστές, έμποροι ναρκωτικών, λαθροδιακινητές, κατά συρροή δολοφόνοι και ληστές-φονιάδες, πρέπει να έχουν ως ελάχιστο όριο εξόδου από τις φυλακές τα 75 χρόνια. Δεν λέμε ισόβια, γιατί η έννοια των ισοβίων είναι προ πολλού… βιασμένη, παραποιημένη και πολλαπλώς πάσχουσα, παραπέμποντας σε ανέκδοτο! Το Κράτος πρέπει να μεριμνήσει για να υπάρχουν σοβαρές δομές παρακολούθησης καταδικασμένων νεαρών, οι οποίοι δεν πρέπει να εξελιχθούν σε δολοφόνους, βιαστές, εμπόρους ναρκωτικών κλπ. Οι οικογένειες κακοποιών πρέπει να τυγχάνουν της κρατικής αρωγής σε όλα τα επίπεδα, έτσι ώστε να μην πληρώνουν… αμαρτίες μέλους ή μελών τους.
Η αντιμετώπιση της εγκληματικότητας και η αυστηρότητα των ποινών αποτελούν πλέον θέμα απολύτου προτεραιότητας για την ευρυθμία της κοινωνίας μας. Πρέπει να προλαμβάνεται σε επίπεδο οικογένειας μέσα από κοινωνικά μηνύματα που θα μεταδίδουν δωρεάν οι δίαυλοι επικοινωνίας (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα, ιστότοποι). Η εγκληματικότητα πρέπει να αντιμετωπίζεται παιδευτικά όταν αφορά την ήπια παραβατικότητα. Πρέπει όμως, να συντρίβεται αποφασιστικά, όταν το κακό που προκαλείται στα θύματα και την υπόλοιπη κοινωνία, είναι μεγάλο και μη αναστρέψιμο. Οι σκληροί νόμοι και οι αυστηρές ποινές χωρίς… αστερίσκους για το “βαρύ” έγκλημα, συνιστούν τη μοναδική άμυνα για να μην εξελιχθούμε σε ζούγκλα…
*Δημοσιογράφος-Οικονομόλογος
