Όταν ο Αντόνιο Γκουτέρες αναφέρει στην έκθεσή του ότι ανησυχεί για τις αυξανόμενες εντάσεις εντός και γύρω από την Κύπρο και την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, και σημειώνει: «Ζητώ αυτοσυγκράτηση από όλα τα μέρη και καλώ να καταβληθεί σοβαρή προσπάθεια για την εκτόνωση της έντασης», πρέπει να θεωρηθεί ότι απλώς κρατά ίσες αποστάσεις; Διότι, εμάς αυτό μας φαίνεται ο ορισμός της υποκρισίας και της αδικίας. Πώς εννοεί ότι πρέπει να επιδείξει αυτοσυγκράτηση η ελληνοκυπριακή πλευρά και ποια σοβαρή προσπάθεια να κάνει για να εκτονωθεί η ένταση; Να αποσύρουμε τα γεωτρύπανά μας από την κυπριακή ΑΟΖ και να πάψουμε να παρενοχλούμε τις τουρκικές φρεγάτες;
Όταν σημειώνει πως «οι θέσεις των κοινοτήτων φαίνεται να έχουν παγιωθεί περαιτέρω και να βρίσκονται σε μεγαλύτερη διάσταση», κρατά ίσες αποστάσεις; Ή πρόκειται για τον ορισμό της παραπλάνησης και της απαλλαγής της Τουρκίας από την όποια συμμετοχή της στο πρόβλημα; Διότι, όταν μιλά για «θέσεις των κοινοτήτων» κάνει πως ξεχνά πως στην τουρκοκυπριακή κοινότητα είναι η Άγκυρα που επιβάλλει τις θέσεις που εκφράζονται. Κι από την άλλη, οι θέσεις της ελληνοκυπριακής κοινότητας είναι οι θέσεις που υιοθετεί το Συμβούλιο Ασφαλείας με τα ψηφίσματα του κι αν υπάρχει διάσταση, δεν είναι μεταξύ των κοινοτήτων είναι μεταξύ των θέσεων της Τουρκίας και των θέσεων των Ηνωμένων Εθνών.
Όταν αναφέρει πως «ενώ συνεχίζονται οι συζητήσεις για την παροχή στους Τουρκοκύπριους πλήρους και ισότιμης πρόσβασης στο ψηφιακό πιστοποιητικό COVID της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η πρόοδος ήταν αργή και απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες ως ζήτημα προτεραιότητας», προσπαθεί να κρατήσει ίσες αποστάσεις ή απλώς κλείνει τα μάτια ακόμα και σε αυτό το ανθρωπιστικό ζήτημα;
Διότι, αν ήταν τίμιος όφειλε να θυμίσει, όπως κάνει για οτιδήποτε αφορά την ελληνοκυπριακή πλευρά –από τους δημοσιογράφους που υπέγραψαν αντίθεση στο γλωσσάρι μέχρι το σύνθημα που γράφτηκε σε τζαμί ή και μέχρι τους μουσικούς της κρατικής συμφωνικής ορχήστρας που αποτράπηκαν να πάνε σε φεστιβάλ στα κατεχόμενα– ότι είναι ο Τατάρ που εμπόδισε τους Τουρκοκύπριους να πάρουν το πιστοποιητικό και ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δημιούργησε μέχρι και ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ειδικά για να το παίρνουν με email.
Είναι πολλά ακόμα, που δείχνουν ότι οι εκθέσεις και προθέσεις του Γκουτέρες και των απεσταλμένων του οι οποίοι καθοδηγούν όσα γράφει, δεν είναι απλώς η συνήθης τήρηση «ίσων αποστάσεων» για να κρατήσει γέφυρες επικοινωνίας. Είναι η απόλυτη υιοθέτηση των τουρκικών πολιτικών, και σε αυτό δεν επιτρέπεται να μην αντιδράσει η Κυβέρνηση. Ούτε επιτρέπεται τα πολιτικά κόμματα των Ελληνοκυπρίων να χρησιμοποιούν τις άδικες και επικίνδυνες εκθέσεις του μόνο για να κάνουν αντιπολίτευση. Οφείλει όλη η πολιτική ηγεσία να αντιδράσει.
Ο Γκουτέρες έχει απαλλάξει εντελώς την Τουρκία και στήνει σενάρια που εξυπηρετούν τον διαχωρισμό του κυπριακού λαού στα πρότυπα που η Άγκυρα επιθυμεί. Ακόμα και το γεγονός ότι στη νέα του έκθεση δεν κάνει αναφορά στη ΔΔΟ! Εντυπωσιάστηκε και η Χαραυγή –δηλαδή, το ΑΚΕΛ– και το έκανε κύριο θέμα προχτές: «Ουδεμία αναφορά στη ΔΔΟ στις εκθέσεις του ΓΓ του ΟΗΕ», έλεγε ο τίτλος της. Αλλά, ουδείς προβληματισμός. Γιατί το κάνει ο Γκουτέρες; Επειδή αυτό επιθυμεί η Τουρκία. Όμως, οι δικοί μας το σημειώνουν όχι για να το καταγγείλουν, αλλά για να το αξιοποιήσουν στην κομματική κραιπάλη.
Είναι χρόνια που ήταν ευδιάκριτες στις εκθέσεις Γκουτέρες οι αναφορές που υιοθετούσαν την τουρκική προσέγγιση, η οποία επιδιώκει λυσσαλέα τη δημιουργία μηχανισμών αναβάθμισης του ψευδοκράτους και υποβάθμισης της Κυπριακής Δημοκρατίας σε συνιστών κρατίδιο. Να υπενθυμίσουμε μόνο ότι τον περασμένο Ιούνιο είχε στείλει την Τζέιν Χολ Λουτ να βολιδοσκοπήσει τον Πρόεδρο Αναστασιάδη για να ξέρει πώς θα αντιδράσει αν στην έκθεσή του κάνει αναφορά σε «αυτοδιοικούμενες περιοχές». Για να ικανοποιηθούν, δήθεν, οι «ανησυχίες» των Τουρκοκυπρίων, ενώ στην ουσία θα εκχωρούσε με αυτό τον τρόπο κυριαρχία στο κατοχικό καθεστώς.