Του Κώστα Πάντζιου
Τελειώνοντας το δύσκολο 2022, η χώρα μπαίνει και τυπικά στην προεκλογική περίοδο, αφού μέσα στο πρώτο εξάμηνο, το πολύ, θα έχουν τελειώσει οι εκλογικές αναμετρήσεις, στην περίπτωση που θα είναι δύο συνεχόμενες. Ακριβώς αυτό, έχει δώσει έναυσμα για διάφορα σενάρια, για το πώς θα εξελιχθεί η όλη διαδικασία, με επικρατέστερο –όσο κι αν φαίνεται παράξενο– εκείνο της διεξαγωγής μόνο της πρώτης εκλογής, με την απλή αναλογική. Για τη δεύτερη εκλογή με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής, με μπόνους 30 εδρών για το πρώτο κόμμα, φαίνεται πως δεν υπάρχει ιδιαίτερη αισιοδοξία στα δύο μεγάλα κόμματα, ούτε φαίνεται να τη δέχονται με ιδιαίτερη ευχαρίστηση, ούτε ο επιχειρηματικός κόσμος, ούτε οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ούτε και ο απλός πολίτης στη χώρα, ο οποίος είναι ήδη σφόδρα ταλαιπωρημένος από διάφορους ιούς, από την ακρίβεια, καθώς και από την εν γένει αβεβαιότητα που προκαλεί ο αλλόκοτος πόλεμος της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας. Γι’ αυτό το τελευταίο, κάπου σε μια εφημερίδα γράφτηκε, πώς είναι δυνατόν ο Πρόεδρος Πούτιν να σταματήσει έναν πόλεμο, αφού δεν γνωρίζει γιατί τον άρχισε!!!
Τέλος πάντως, ας γυρίσουμε στα εκλογικά σενάρια, ένα εκ των οποίων ξεκινά από την άποψη της μίας μόνο εκλογής. Και ούτε λίγο, ούτε πολύ, προβλέπει εξαγγελία εξ αρχής, κυβερνητικής συνεργασίας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και ΠΑΣΟΚ. Κατ’ αυτούς που αναφέρονται στο σενάριο αυτό, το πλεονέκτημα της εξέλιξης θα είναι το ότι σχεδόν θα αποκλείσει δεύτερη αναμέτρηση και θα προσφέρει μία κυβέρνηση συμμαχική, κατά τους ίδιους πολιτικούς κύκλους κεντροαριστερή και προοδευτική, έναντι μιας πιθανής κυβέρνηση της Ν.Δ. που κατ’ αυτούς έχει φθαρεί και πρέπει να πάει στην αντιπολίτευση. Στόχος των κ.κ. Αλ. Τσίπρα και Ν. Ανδρουλάκη, θα είναι προφανώς, να πείσουν μία μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων, που δεν επιθυμούν αστάθεια και αβεβαιότητα στη χώρα. Και άρα, θα ψηφίσουν τα δύο κόμματα της σημερινής αντιπολίτευσης.
Οι ίδιοι «σεναριογράφοι» προσθέτουν ότι η όλη υπόθεση μπορεί να στηριχθεί ψυχολογικά και πολιτικά, στο λάθος του κ. Κυρ. Μητσοτάκη να ζητά αυτοδυναμία για τη Ν.Δ., πράγμα ανέφικτο, όπως και ο ίδιος παλαιότερα είχε παραδεχτεί, κατά την πρώτη εκλογή με απλή αναλογική, αλλά κάποιοι προσθέτουν δύσκολο, ακόμη και στην εκλογική αναμέτρηση με το μπόνους των 30 εδρών. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα είχαμε ανάγκη τρίτης εκλογικής αναμέτρησης, αφού το τρίτο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, θα είχε εκδηλωθεί υπέρ της συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και θα ήταν δύσκολο να αλλάξει πορεία.
Πέραν των σεναρίων τώρα, εδώ και πολλούς μήνες συνέβη ένα σημαντικό πολιτικό και κομματικό γεγονός. Και αυτό ήταν η ακύρωση, εκ μέρους του κ. Ν. Ανδρουλάκη, της σχεδόν βέβαιας προοπτικής πως το κόμμα του θα έκανε κυβέρνηση με τη Ν.Δ., από την πρώτη ή και τη δεύτερη εκλογή, πράγμα που είχε προκαλέσει μεγάλη αισιοδοξία στα στελέχη της Ν.Δ., ότι έστω και σε συνεργασία, θα σχημάτιζε κυβέρνηση για μία ακόμη τετραετία. Όμως, συνέβη κάτι το συγκλονιστικό. Αποκαλύφθηκε η υπόθεση των υποκλοπών, την οποία κάποιοι επικοινωνιολόγοι του κυβερνώντος κόμματος, έσπευσαν να υποβαθμίσουν, «διακηρύσσοντας» πως «ο Έλληνας κοιτάζει την τσέπη του, όταν ψηφίζει και όχι θέματα σαν τις υποκλοπές». Αυτό ήταν, όχι μόνο προσβλητικό για τον Έλληνα πολίτη, αλλά ταυτόχρονα ήταν και πολιτικό λάθος, αφού έδινε στον κ. Ανδρουλάκη της δικαιολογητική, πολιτική, να κόψει τις γέφυρες του κόμματός του με τη Ν.Δ. του κ. Κυρ. Μητσοτάκη και ν’ αρχίσει να προσεγγίζει τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ του κ. Αλ. Τσίπρα. Και με την ευκαιρία, καλό θα είναι να γνωρίζουν κάποιοι επικοινωνιολόγοι στο κυβερνόν κόμμα, πως ο πολίτης σίγουρα έχει το βλέμμα του στο καλάθι της νοικοκυράς και στην τσέπη του, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να έχει τη σκέψη του και σε θέματα λειτουργίας της δημοκρατίας, διότι αν δεν πάει καλά η λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών, τότε κινδυνεύει να χάσει «και τα αυγά και τα καλάθια».
Θα δούμε τι θα γίνει. Είμαστε ακόμα στην αρχή. Θα υπάρξουν και άλλες φάσεις στον εκλογικό αγώνα, πολλές από τις οποίες, αυτή τη στιγμή, δεν μπορούμε καν να τις φανταστούμε. Καλή χρονιά!!!
